Iron Maiden-coverband Powerslave trapt de dag af. Maar niet voordat een vrachtwagen het terrein is opgereden om een hele bak houtsnippers af te leveren. Die moet het drassige terrein wat beter betreedbaar te maken. Dan houdt het selecte publiek dat voor Powerslave is komen opdagen ook wat meer droge voeten. Powerslave laat zich door het weer niet kisten, en geeft een energieke show weg.
De opener van het podium in de tent heet The Dunwells. Een band bestaande uit vijf personen. Met werk dat vooral in de americana- en folkhoek geplaatst kan worden, al zijn er ook invloeden van soul en rock te bespeuren. Bijzonder: alle leden van de groep zijn gezegend met een goede stem en daar maken ze goed gebruik van. Door die afwisseling gaat de band al nooit vervelen, maar bovendien hebben we hier te maken met liedjesschrijvers van de bovenste plank. Nummers die goed in elkaar zitten en waarin perfect gebruik wordt gemaakt van de fraai bij elkaar kleurende stemmen van de zangers. Zowel echte "liedjes" als meer sferische instrumentale impressies komen voorbij.
De mainstage wordt om kwart over een voor het komende uur bezet door Jonas & The Massive Attraction. Een bezetting. Ja, dat is het woord, want lekker macho nemen ze het podium in en de muziek draagt dezelfde boodschap uit. Stevige drums, zware bassen en een zanger die rondparadeert als ware hij Mick Jagger zelve. Gierende gitaarsolo's completeren het beeld. Wat een expressie. Rock als een staaf dynamiet die op Bospop tot ontploffing wordt gebracht. En net op het moment dat je denkt dat we hier te maken met een one-trick-pony komen ze met een cover van 'In The Air Tonight' van Phil Collins en wat meer sferische nummers, waaruit blijkt dat ze meer dan één kunstje beheersen. Frontman Jonas Richard Tomalty en zijn band zetten een overtuigende show neer.
Het programma in de tent wordt voortgezet met een stukje betere psychedelica, afkomstig van de Limburgse formatie DeWolff. Pablo en Luka van de Poel en Robin Piso trakteren het publiek op hun inmiddels bekende formule. Heerlijke uithalen, een prominente rol voor het hammondorgel, knappe solostukjes, pompende ritmes. Het is de eerste keer dat de formatie Bospop aandoet en we kunnen spreken van een aangename kennismaking.
Tijdens het optreden van Patti Smith was de regen die het begin van deze dag had geteisterd inmiddels veranderd in zonneschijn. En de zangeres gaf een show ten beste met een zelfde omschakeling. In het begin was het nog even aftasten en warmdraaien. Een breekbaarheid in de stem die ook zijn charme heeft, zeker als je weet welk een geschiedenis deze vrouw vertegenwoordigt. Maar tegen de tijd dat de grootste hits aan de beurt zijn klinkt Patti Smith zoals we van haar gewend zijn. Een krachtige rockstem. Met intense nummers, waaraan ze haar titel als "Godmother of Punk" te danken heeft. En alles wint nog aan glans als je je beseft wat hier aan rockgeschiedenis op het podium staat.