Op 22 oktober 2011 deed de najaarstour van Eefje de Visser Venlo aan. De singer-songwriter bracht haar eigenzinnige songs ten gehore met band, met pittige en verrassende arrangementen. Als voorprogramma had ze meegenomen: collega-singer-songwriter Laura Arkana. Algemene conclusie: een avondje fijnproeven én swingen.
Fijnproeven en swingen, en bij de eerste artieste die het podium beklimt ligt de nadruk wel erg sterk op dat eerste aspect. Fijnproeven, want Laura Arkana schrijft kleine breekbare composities. Vaak van het type: geef haar een boek en een gitaar, en zij maakt er een muziekstuk van. Een muziekstuk, dat is de beste term, want het liedje wordt nog wel eens uit het oog verloren. Voor de liefhebber dus. Wel een mooie stem en een ontwapenende verschijning. En de ondersteuning van Peter Broderick (tweede stem, viool, en soms zelfs met zingende zaag) maken de composities tot aparte belevenissen. Apart is ook de onderwerpkeuze. Er zal beslist een publiek zijn dat het verfrissend vindt om een tekst over, pakweg, het buiten zetten van het vuilnis, muzikaal uitgewerkt te vinden, maar voor sommigen ligt dit onderwerp toch iets te dichtbij het alledaagse en prozaïsche.
De eerste nummers van hoofdact Eefje de Visser lijken op de door Laura Arkana ingezette weg voort te borduren. Pak eens wat teksten, niet noodzakelijk op rijm, spreek die eens uit met wat fraaie stembuigingen en tempowisselingen, en hoor zo een compositie ontstaan. Zo moet ooit ook Gregoriaanse zang zijn uitgevonden. Leuk hoor, maar voor de liefhebber. Verderop in de set blijkt dat dit maar één gezicht is van Eefje de Visser.
Gelukkig, want juist de mix met die andere kant maakt haar tot de artieste die ze is. Eefje kan, als ze wil, nummers schrijven met tekstfragmenten die je bijblijven. Met een beat die je pakt, zowel bij een arrangement alleen op gitaar, als uitgevoerd door een band zoals die vandaag op het podium staat.
Eefje de Visser houdt van avontuur, dus worden haar liedjes uitgevoerd met minder voor de hand liggende percussie-instrumenten (onder andere een 'hijghout'), xylofoon, een enkele keer een banjo en een prominente rol voor een keyboard met een wel heel vuig geluid. Perfect, geeft de felle nummers nog meer pit.
De bezoekers van Perron55 en Eefje de Visser kunnen het goed met elkaar vinden. Humoristische interactie als de zangeres vertelt waar haar tourschema haar overal heeft gebracht. Lowlands, Oerol, en na een hint uit de zaal "...en natuurlijk het Venlose Zomerparkfeest." O ja, natuurlijk een hoogtepunt.
De setlist is een fraaie mix van dromerige bespiegelingen en het meer pittige werk, waarop de zaal uit zijn dak kan gaan. Na het laatste nummer van de setlist volgen er nog enkele reprises, waaruit blijkt dat Eefje drommels goed doorheeft welke nummers tot die laatste categorie behoren. In een uitgelaten eindfeestje komen ze nog een keer voorbij: hitgevoelig materiaal als 'De Stad', 'De Koek' en 'Hartslag'. De bezoekers van Perron55 kunnen tevreden zijn.