Manchester en Groningen vinden elkaar in nieuw album KIN

“Alsof je uit het raam kijkt tijdens een treinreis in de bergen: puntig en ritmisch”

Tekst: Remco van der Meer Foto's: Jan Westerhof en André Eggens ,

De stellingen van Noorderzon mogen inmiddels afgebroken zijn, ook in september staat er nog van alles te gebeuren op muzikaal gebied in Groningen. Zo komt de Engels/Nederlandse post-rockband KIN op 18 september met een nieuw album genaamd SLOWTV, met een bijbehorend optreden in Vera op diezelfde datum. 3voor12 groningen sprak met de bandleden over het album: “Alsof je uit het raam kijkt tijdens een treinreis in de bergen: getand en ritmisch”.

Het groeiproces

KIN mengt alternatieve rock-invloeden als Sonic Youth en Radiohead zorgvuldig met de breed uitgemeten, gelaagde sfeer van Sigur Rós. Wat dat betreft is KIN muzikaal altijd behoorlijk consistent gebleven. Toch heeft de band niet altijd dezelfde bezetting gekend. KIN is in Manchester als soloproject opgericht door de Engelse Kim Foster, waarna het album Flickering verscheen. Nadat ze naar Groningen verhuisde vormde ze een nieuwe band met leden van onder andere Vox von Braun. Ze leerde Maike Doornebosch van Vox kennen via enkele optredens in Groningen, die haar nadat Kim hier kwam wonen vervolgens voorstelde aan Jouke van der Krieke en Peter Blokzijl.

Met de nieuwe plaat SLOWTV is KIN niet langer de naam van een soloproject, maar van een gelijkwaardig kwartet. Op het album heeft iedereen een aandeel geleverd. Hoewel het haar solo niet slecht af ging, is de transitie naar een band geen verlies voor Kim: “Ik was eerst misschien iets te ‘controlling’, maar stiekem wilde ik altijd al deel uitmaken van een volwaardige band”.

Vergeleken met Manchester vindt Kim de scene in Groningen een ”wonderland”. Dankzij de iets grotere welvaart en een vriendelijke cultuur zijn bands meer geoefend en geluidstechnici behulpzamer, zo heeft ze gemerkt. Manchester kent zoveel muzikanten dat het uitzonderlijk is om zelfs maar betaald te krijgen, zo vertelt ze. Bovendien moeten muzikanten vaak hun eigen tickets zien te verkopen om te mogen spelen.

Op avontuur in Manchester

Net als Flickering is SLOWTV opgenomen in de 6DB studios in Manchester. Hoewel alle bandleden woonachtig zijn in Groningen koos de band er toch voor om het Kanaal over te steken. Kim en Maike vertellen dat het wat hen betrof een keuze was tussen de lokale studio NoPussyBlues óf een avontuur in Manchester. De band durfde dat laatste wel aan: “We kozen voor het avontuur”.

De eigenaar en producer van de 6DB studios is de voor ingewijden niet onbekende Simon Archer, die heeft samengewerkt notabelen als PJ Harvey, The Pixies en, zoals het een Manchesterse bassist betaamd, met Mark E. Smiths’ The Fall. Kim ontmoette Archer op aanraden van haar vroegere drummer. Ietwat onvoorbereid en met een fikse kater kwam ze ooit de afgesproken oefenruimte binnen, waar Archer bladmuziek verwachtte: “What the fuck am I playing then?”. Uit die ontmoeting ontstond een vriendschap die nog steeds voortduurt, met als meest recente productieve samenwerking de opname van SLOWTV in Archers studio. “Het is zo gemakkelijk om hem snel duidelijk dat maken wat je wil zonder dat je over komt als een eikel”. Maike vult aan: “En hij heeft een geweldige studio.”

Dat de Manchester-sessies afgelopen oktober avontuurlijk waren betekent niet dat ze onvoorbereid waren: er waren van tevoren uitgebreid demo’s opgenomen. Kim: “We hadden natuurlijk een notitieboekje mee met gedetailleerde beschrijvingen van de gelaagde partijen.” Het bleek een vruchtbare ervaring voor de band om voor het eerst zo lang zo dicht op elkaar te zitten. De vijf 16-urige werkdagen waren ”delirious, extatic and insane”. Andere mensen waren elkaar misschien allang zat geworden, maar, zo verklaart Maike met een knipoog: “Het blijkt dat we tóch goed met elkaar kunnen opschieten”

Een evolutie

Vóór SLOWTV maakte de huidige samenstelling van KIN ook al Soon, een EP waarop creatief gebruik wordt gemaakt van allerlei alledaagse huis-tuin-en-keuken-voorwerpen om geluiden te creeëren. De oplettende luisteraar zal opvallen dat dergelijke geluiden niet in dezelfde mate voorkomen op het nieuwe album. Kim: “Onze oefenruimte sloot in de zomer, dus kwamen we met het idee een akoestische EP op te nemen.” Maike: “We namen gewoon dingen uit onze omgeving, theekopjes, krakende stoelen, alles dat je kan pakken”.

Dat het nieuwe album anders klinkt heeft ook te maken met een verschuiving in de manier waarop de band nadenkt over het maken van nummers. Kim contrasteert dit met Flickering, een album dat volgens haar voor zowel muzikant als luisteraar moeilijker was: “Over de muziek van het eerste album moest ik veel nadenken terwijl ik speelde, en ook als publiek moet je meer geconcentreerd zijn dan je misschien zou willen.”

Op SLOWTV wilde de band dynamischer zijn. Het maken van muziek moet een kans zijn om jezelf een beetje te laten gaan en muzikaal te bewegen, zo stellen Kim en Maike. Hoewel de bandleden met plezier aan de Soon EP heeft gewerkt, hadden ze daar niet die gewenste bewegingsruimte omdat het proces zo precies verliep. Voor SLOWTV begon de band daarom met jamsessies waarbij plezier hebben voorop stond. Dat was een poging het beste van twee werelden bijeen te rapen: gefocuste en verfijnde arrangementen zoals op Soon, maar toch ook zeker de intuitieve bewegingsvrijheid die optreden zo leuk maakt.

“Er was sprake van een soort evolutie. De ingewikkelde experimenten zullen altijd blijven, maar wel subtieler zijn”, zo stelt Kim. Het zijn namelijk wel degelijke de gelaagde arrangementen waarbij Kims hart ligt: “De ontmoeting van verschillende ritmische elementen die afzonderlijk niet lijken te werken, maar een passend geheel vormen wanneer ze samenkomen.”

Langzame televisie

De inspiratie voor de titel van het album SLOWTV is het Noorse televisiegenre met dezelfde naam. In deze ‘langzame televisie’ laten Noorse filmmakers urenlange treinreizen door de bergen zien, of groepen breiende vrouwen. “Die films hebben iets vredigs, meditatiefs en ritmisch”, vertelt Kim. Die invloed is niet per se terug te horen in alle nummers van het album, maar een inspiratie vormde de kunstvorm in elk geval wel.

Hoewel het geen conceptalbum is in de traditionele zin van het woord, kwam slow tv terug in de manier waarop de nummers gemaakt werden. “Het gaat om het volgen van een idee, kijken waar het heen wil zonder er te veel bij na te denken.” Ook de lengte van de nummers, vaak meer dan de popstandaard van drie minuten, is een gevolg van deze opvatting.

Zo ontstond ook de single Passing Car. Kim: “Ik was aan het roken op mijn balkon en hoorde het geluid van een voorbij snellende auto. Ik had mijn muzieksoftware nog open en volgde gewoon het idee”. Ook de gelaagdheid waar de band zo verzot op is komt duidelijk terug in dat nummer. Zoals bij wel meer nummers op het album duidt de voorbij rijdende auto uit de titel op het soort korte afleidingen die deel uitmaken van de uitgesponnen ervaring van een slow tv-film, en daarmee het leven in het algemeen.

Het nummer is gekozen als single omdat er simpelweg goed beeldmateriaal voor was. “We hadden beelden opgenomen op de weg naar en van Manchester, en hadden een idee voor een video die perfect bij het nummer paste”. De bandleden vinden het sowieso prettig om zoveel mogelijk zelf te doen. “De video’s worden allemaal door ons zelf gemaakt, wat we heel cool vinden”. Het was en is hard werken, het continue overleg met managers en de promotie voor het album. Inmiddels zijn de ervaren muzikanten van KIN weer in de oefenruimte te vinden. “Het was eng, maar we zijn nu meer gefocust dan ooit”, zo stelt Maike.

Of het de band gelukt is om de balans te vinden tussen zorgvuldige, gelaagde muzikale constructies en de dynamiek die bij een live-optreden past, horen we op 18 september, wanneer SLOWTV officieel uitkomt. Het geeft in elk geval goede moed om te weten dat de band grenzen over gaat om de klus te klaren.

Wegens hun selectie voor de Popronde 2015 moest KIN geplande shows in Londen en Manchester laten vervallen, maar begin volgend jaar stapt de band weer op de boot. In de tussentijd werkt KIN mee aan het project GM-Insiders van het Groninger Museum en staan er meerdere shows gepland in Nederland. De belangrijkste is eerst de plaatpresentatie op 18 september in Vera. Kaartjes zijn € 1,- (plus maandkaart van € 1,50).