...And The Gods Made Coffee verbaast zichzelf

"We doen gewoon waar we zin in hebben"

Tekst: Jilt Jorritsma Foto's: Bob de Vries ,

Vrijdag 28 februari won ...And The Gods Made Coffee de voorronde van de POPgroningen Talent Award in Leek. Zelf verbaasde de band zich hier nog het meest over: "Ik stond al te klappen voor de andere bands toen de naam van de winnaar werd voorgelezen", lacht zanger Gerald Timmermans. De vier heren maken zich nu op voor de eerste halve finale die aankomende donderdag 13 maart plaatsvindt in Simplon.

Rock-‘n-rollbluespunkloudscreamnoiseshit

Hoewel de band al een aantal jaren bestaat, is ...And The Gods Made Coffee pas sinds vorig jaar echt serieus bezig met het opnemen en uitbrengen van hun muziek. In het begin werd er vooral veel geëxperimenteerd door de vier vrienden uit Groningen. Een vaste lijn was nog ver te zoeken. Dit veranderde vorig jaar na de zomer. Een goede vriend had toen een stok achter de deur gezet: voor 1 augustus moest er een eerste clip worden uitgebracht, zo niet dan zou hij de bandleden persoonlijk met een stok een pak slaag geven.

Dit dreigement bleek zijn vruchten af te werpen. Een dag voor de deadline verscheen het nummer My Nose Bleeds inclusief clip op Youtube. Het nummer is kenmerkend voor de stijl van de band: het is agressief, schreeuwerig en "de subtiliteit is ver te zoeken". Zelf zien de heren hun muziek als een mengelmoes van stijlen die ze omschrijven als ‘rock-’n-rollbluespunkloudscreamnoiseshit’. Voor wie zich daar geen beeld bij kan bedenken, moet denken aan de eerste EP van The Computers. 

Uitlaatklep

Deze combinatie van stijlen komt vooral voort uit de verschillende invalshoeken van de bandleden. De meeste leden van de band zitten ook nog in andere muziekprojecten. ...And The Gods Made Coffee zien zij daarom vooral als een uitlaatklep; een omgeving om alle agressie in kwijt te kunnen. De heren maken zich dan ook niet druk om wat andere mensen van ze vinden. Muziek maken ze voor zichzelf, de rest is mooi meegenomen. Wat de reacties waren toen ze My Nose Bleeds uitbrachten, kan ze daarom ook niets schelen: "Ik hou me daar nooit zo mee bezig", laat Gerald weten. Drummer Tim Lechner is het hier volledig mee eens: "We doen gewoon waar we zin in hebben."

'Kort, krachtig en hard'

Zin hebben ze vooral in los gaan en hun energie kwijt kunnen op het podium. De optredens van de band zijn "kort, krachtig en hard". Erg lang houden ze het nooit vol, want fysiek vergt het spelen van de nummers veel moeite. Terwijl iedereen staat te springen op het podium loopt Gerald als een bezetene door het publiek heen en zingt tegelijk zijn teksten. Tijdens de voorronde van de POPgroningen Talent Award ging het er zelfs zo ruig aan toe dat Gerald de microfoon tegen zijn hoofd kapot had geslagen. Hij vertelt het nu met een lach op zijn gezicht, maar de geluidsman had het destijds minder leuk gevonden.

Daar waar Gerald op zijn ADHD kan vertrouwen om hem de energie voor een optreden te geven, is de rest van de band aangewezen op het drinken van koffie om de zanger bij te kunnen houden. De bandnaam komt dan ook voort uit een voorliefde voor de bruine godendrank en is tegelijkertijd een knipoog naar een nummer van Jimi Hendrix, een van de grondleggers van de overdrive gitaren. 

Gratis bier

De lust om te spelen is de voornaamste reden om mee te doen aan de POPgroningen Talent Award. Tim ziet het niet per se als een wedstrijd: "Je treedt weer eens op en er is altijd wel gratis bier, dus dat is mooi meegenomen." De verbazing was groot toen bekend werd dat de band door ging naar de halve finales. "Helemaal omdat het ‘POP’groningen heet natuurlijk", stelt Gerald. Want de overdachte chaos van klanken die de heren produceren, past niet echt in het plaatje van de popmuziek. Gerald had er daarom niet op gerekend dat het agressieve geluid van de band de jury zou kunnen bekoren. Toch is hij blij met de plek in de halve finale in Simplon, want ook daar zal de koelkast backstage naar alle verwachting weer gevuld zijn met bier.

Met een schuin oog hebben Gerald en Tim de concurrentie voor de halve finale al even bekeken. Het is ze opgevallen dat er veel meer diversiteit is in de stijlen van de bands. Een gedoodverfde concurrent zijn ze echter niet tegengekomen, maar daar houden ze zich ook niet zo mee bezig. Ze hebben vooral zin om weer te spelen.