Een gesprek met oprichter/frontman Serge van Laar en violiste Laura Iwema (ook bekend van de band VENcE). Over Bevrijdingsdag, spelen in Duitsland, opnemen met de Iphone, een nieuw album en veel meer.
5 mei spelen jullie op het Bevrijdingsfestival. Hoe bijzonder vinden jullie het om op Bevrijdingsdag te spelen?
Serge: ‘Het is zeker een bijzonder optreden, de dag dat vrijheid centraal staat. Ik zie in vrijheid zelf dan vooral de vrijheid van uiting in muziek en teksten. Iedereen die op het festival komt wil dat voor mijn gevoel voelen. Ik heb zelf al een keer op het Bevrijdingsfestival in Zwolle gespeeld en daar had ik dat gevoel ook. Ik denk dat Bevrijdingsdag vooral een hartstikke goede dag is om er op uit te gaan en iets te zien.’
Weten jullie al ongeveer hoe jullie optreden eruit gaat zien?
Serge: 'Ja, wel ongeveer. Er speelt onder andere een gastmuzikant mee, Obed Brinkman. Hij speelt trombone, hij heeft ook op ons nieuwe album meegespeeld en speelt nu bij onze concerten ook af en toe mee. Het is bij een optreden als dit erg leuk dat hij meespeelt.'
Laura: 'Wat in het algemeen wel aardig is om te zeggen over onze optredens is dat wij soms ook of ook nog een akoestische set spelen op het festivalterrein. En dat we altijd onze eigen nummers spelen, geen covers.'
Wat is bij jullie optredens echt belangrijk om na afloop te kunnen zeggen of het een goede show was of niet?
Serge: ‘Het belangrijkste vind ik altijd dat het publiek geniet en glimlacht. Wij trekken een vrij divers publiek aan, van pubers tot oudere mensen. Hoe enthousiaster het publiek is, hoe beter wij spelen, kun je wel zeggen. Hoewel wij ook wel eens voor drie man gespeeld hebben en ook toen met elkaar veel lol hadden, hoor.’
Jullie maken niet bepaald muziek die je op de kunstacademie bijgebracht wordt. Kun je vertellen waar jullie door beïnvloed worden?
Serge: ‘We hebben allemaal in heel verschillende bands gespeeld, dat is wel het belangrijkste voor de invloeden in onze muziek, we maken de muziek samen. We hebben twee bandleden die klassiek geschoold zijn, de bassist heeft echt een funkachtergrond, de drummer een reggaeachtergrond. Zo hebben wij veel verschillende muzikale invloeden in de band. Dat maakt het tot een uptempofeest, met punk, folk, viool, klarinet. Een beetje wereldmuziek ook. Het is niet altijd tempo, we hebben ook rustigere nummers. Iedereen doet wat hij mooi vindt. Dat maakt onze muziek bijzonder. Iedereen staat open voor wat iemand anders inbrengt. Ik kan zelf niet eens noten lezen, ik moet de melodie eerst neuriën in mijn Iphone. Pas als ik die melodie dan heb opgenomen, kunnen we de muziek gaan opschrijven. Soms komt de accordeonist eerst met muziek, en dan maken we dan het nummer, kan ook.’
Wat maakt deze band anders dan de vorige bands waar jullie in gespeeld hebben?
Serge: ‘Ken je de eeuwige bandkwaal? Dat er in een band meer bandleden zijn die de leiding willen hebben? Meestal wringt dat, dat wilde ik voor ons voorkomen. Toen mijn vorige band was gestopt wilde ik voor de volgende band heel goed kijken naar wie de muzikanten zouden zijn. Laura kende ik, de bassist ook. Van alle muzikanten wilde ik dat ze zouden doen wat ze zelf willen. Ik wil dat iedereen tevreden is, gelijkheid is erg belangrijk. In deze band heeft iedereen ook zijn kracht naast de muziek. Dat kan in zakelijk opzicht zijn. Of wat anders, de hoes van ons nieuwe album is door onze bassist ontworpen bijvoorbeeld. Wij zijn echt DIY-ers in deze band en alles verloopt democratisch. Ik heb nog nooit in een band als deze gespeeld, qua omgang.’
Waar halen jullie het meeste plezier uit in het muzikantenvak? Dat jullie het publiek vermaken?
Serge: ‘Het allermooiste vind ik nog wel dat je op plekken komt die je niet kent. Dat kan leuk zijn en het kan natuurlijk ook wel eens tegenvallen. Dat verrassende vind ik mooi aan het optreden.’
Laura: ‘Ja, voor mij is toch wel het belangrijkst dat het publiek ervan geniet.’
Deze zomer brengen jullie ook jullie album uit, wat kunnen we verwachten van die plaat?
Serge: ‘Op 15 juni presenteren we onze eerste cd/lp. De locatie daarvoor maken we nog bekend. Wij hebben het album met Han Kortekaas opgenomen, die heeft ook met Herman Brood gewerkt. Hij heeft heel veel apparatuur, daarmee is alles gemixt. Mensen moeten zo meteen zelf maar gaan horen wat ze er in herkennen, maar het is in ieder geval puur. Weinig poespas.'
Laura: ‘Het is puur en eerlijk.'
Kun je iets vertellen over hoe de productie verlopen is?
Serge: ‘Ja, in het najaar zijn we met het album begonnen. We hadden al één EP gemaakt, maar die moesten we vrij snel maken. We zijn in 2011 begonnen als band, onze EP hadden we al in september van dat jaar. We wilden snel een demo hebben, zodat we iets hadden om onze muziek mee te kunnen promoten. Maar nu hadden we veel meer tijd voor de muziek. We hebben het leuk gehad, we zijn vier weekenden bij elkaar geweest om de muziek te maken. De drummer heeft een getimmerd gebouwtje in het bos, een leuke omgeving, daar hebben we alles opgenomen.’
Tegelijk hebben de festivals in de zomer jullie er ook graag bij, of niet?
Serge: ‘Ja, onze ervaring was dat je iedereen moest aanschrijven om ergens te kunnen spelen. Nu worden wij heel vaak gevraagd, soms voor meerdere festivals tegelijk. We gaan deze zomer heel veel spelen. Het gaat een beetje van mond tot mond volgens mij. Wij passen net niet in een hokje, dat helpt ons enorm. Wij werken met 3 p’s, als twee daarvan goed zijn, dan willen we meestal wel komen spelen. Die p’s staan voor plezier, publiek en poen. Wij willen graag quitte draaien met die muziek die wij maken, daar streven wij naar.’
Jullie hebben ook al in Duitsland gespeeld, hoe vonden jullie het om daar te spelen?
Serge: ‘In Duitsland was het erg leuk om te spelen. In Nederland is het wel eens wat zo dat als je voor niks komt, je ook als niks wordt behandeld en als je voor veel geld gevraagd wordt, dat je een prima behandeling krijgt. In Duitsland word je echt goed verzorgd.’
Waar zijn jullie na het Bevrijdingsfestival te zien?
Serge: ‘Het is voor ons een hele volle zomer, de zomer is eigenlijk onze vakantie. We spelen onder meer op het MadNes Festival op Ameland en op Oerol, op Terschelling, en we doen mee aan de Horizontoer langs het wad.’
Waar kijken jullie zelf het meest naar uit?
Serge: ‘De Horizontoer. Dan kunnen wij elke dag spelen. Dat is heerlijk, kijken we erg naar uit. Dat is zoals ik het zou willen, ik zou elke dag wel muziek willen maken.’