Een massa lachende gezichten die dansen en springen op een met bier overgoten vloer , aangedreven door balkanmuziek; zo energiek, dat het een volledige stad van stroom zou kunnen voorzien. Zo moet men zich het hoogtepunt van Shantel’s concert, of beter gezegd feest, van vanavond in de grote zaal van de Oosterpoort voorstellen. Maar zoals het woord ‘hoogtepunt’ al insinueert is het niet vanaf het begin dak-af-knallend.

Het feest moet echt op gang komen. En dat is niet vanzelfsprekend, want Shantel weet traditionele balkan te mixen met moderne beats tot iets dat ieders lichaam doet smeken om beweging, hij wordt vandaag ondersteund door Bucovina Club Orkestar, dat met haar instrumentexpertise nog meer balkaninvloeden aan de muziek weet toe te voegen èn hij heeft een gigantische troefkaart : het nummer ‘Disco Partizani’ dat (bijna) iedereen in Nederland kent. Maar toch loopt het begin erg stroef. Er heerst een kat-uit-de-boom-kijk-sfeer, waar zelfs de troefkaart weinig aan verandert.

Gelukkig is het een kwaal die al snel geneest -na een nummertje of 5-, dankzij het wondermiddel met de witte schuimkraag. Het publiek begint de lol er van in te zien en jolig wordt er meegeklapt. Hier en daar probeert een aantal mensen zelfs een Balkan volksdans te dansen, wat er blijkbaar niet uitziet , want al gauw komt de trompettist het publiek in om de mensen te leren hoe het echt moet. En als dat nog niet genoeg publieksinteractie is mengt Shantel zich even later met het publiek om iedereen te laten zitten, zodat we in één keer een kleuterklas zijn die zit te luisteren naar Meester Shantel. Wanneer het hurken pijn begint te doen, mogen we van de meester weer opstaan en is de muur der schaamte doorbroken. Het is dan eindelijk tijd om de wetten van de zwaartekracht te overtreden.

Het feest is begonnen.