Witte kleden op houten bankjes, paarse verlichting en takjes aan de muur. Je zult het interieur niet snel in het magazine van VT Wonen tegenkomen, maar zo ziet de woonkamer van wishfulmusic er de komende dagen uit. In deze kamer laat het gezelschap zien waar deze eigenlijk voor staat. “We focussen ons allang niet meer exclusief op singer-songwriters, we richten ons veel op bands. Wishfulmusic wil alle artiesten die onder de radar opereren laten zien en horen”, aldus Laurens Dijkstra, organisator.

Een mooi voorbeeld van zo’n band is Femme Vanille uit Utrecht. Vanaf het moment dat de groep begint te spelen, valt Karindra Perrier - creatief brein en frontvrouw van Femme Vanille - verreweg het meest op. Niets ten nadele van de band, want die speelt erg goed, maar Perrier geeft het geheel een speciaal tintje. Zij weet haar stem zó te gebruiken, dat deze bepalend is voor de sfeer in het nummer. Vrolijk, grimmig, of treurig. Ze kan het allemaal, gewoon door een simpele verandering in haar klank. De band speelt in de dertig minuten vooral dromerige nummers à la Beach House, maar dan een tikkeltje avontuurlijker. Het vijftal doet zichzelf dan ook tekort door te zeggen dat het publiek na het tweede nummer, Save Me, wel kan vertrekken. “Dat is namelijk ons beste nummer.”

Fluru is de volgende band op het programma. In tegenstelling tot Karindra Perrier eerder deze avond staat er nu een erg forse dame op de planken. Ook haar stem mag er absoluut zijn, maar op een compleet andere manier. Ze zingt foutloos en erg mooi, maar daar blijft het bij, want meer dan dat is het helaas niet. De country- en americana-stijl nummers worden stuk voor stuk goed gespeeld, instrumentaal zit het goed in elkaar en de harmonieën zijn loepzuiver. Het optreden vliegt echter nergens ook maar een klein beetje uit de bocht en dat is best jammer. Voor een kleine show in een intieme setting is dat op zich niet zo’n probleem, maar heel memorabel is het daardoor net niet.