Machinale perfectie van Viet Cong in Vera

Degelijk voorprogramma van belofte TV Wonder

Tekst: Wymer Praamstra Foto's: Jan Westerhof ,

Met hun indrukwekkende eerste mini-cd Cassette was Viet Cong meteen een hype op de internationale blogs. Het Canadese viertal kwam vervolgens eerder dit jaar met hun duistere en intrigerende self-titled debuutplaat. Voor veel mensen waarschijnlijk een kandidaat voor plaat van het jaar. In Vera laat de band met het Nederlandse TV Wonder in het voorprogramma zien ook live ijzersterk te zijn.

De jongens van TV Wonder kwamen eerder dit jaar met hun eerste EP Bird Sounds op het Engelse underground label Faux Discx. Een sterk staaltje dissonante gitaarpartijen, verpakt in vrij compacte nummers met veel start-stop werk. Invloeden van bands als Sonic Youth hoor je terug, maar vooral ook van de andere band van de avond: Viet Cong en voorganger Women.

De drummer en zanger/gitarist kun je overigens ook kennen van Those Foreign Kids. Maar waar die band redelijk rechttoe-rechtaan in je gezicht knalt, is TV Wonder een stuk gelaagder en iets lastiger te doorgronden. Hoewel het vanavond in Vera qua geluid wat te wensen over laat, weet TV Wonder met de meeste nummers indruk te maken op de stevig gevulde zaal. Het is knap hoe het af en toe klinkt alsof de hele boel uit elkaar dondert, terwijl de tegendraadse gitaarpartijen daarna weer precies goed samen komen. Zien we graag nog eens terug in Groningen.

De helft van de Canadese band Viet Cong was eerst cultband-in-wording Women. Twee prachtige albums in 2008 en 2010 kregen door – naar het schijnt – onderlinge ruzie geen vervolg. Ook een gepland concert in Vera werd destijds afgelast. De tragische dood van gitarist Christopher Reimer betekende het definitieve einde van de band, waarna door twee van de overgebleven drie leden Viet Cong werd gevormd. Kort door de bocht gezegd gaat Viet Cong qua stijl verder waar Women is gestopt. Donkere post-punk, gebracht met militaire precisie. Boven de sterk aanwezige drum en basgitaar deinen in elkaar overvloeiende, en dan weer contrasterende gitaarpartijen. Erg vrolijk klinkt het geheel niet. Eerder dreigend hard en industrieel, wat ook in de soms wat naargeestige teksten terugkomt.

Vanavond in Vera starten ze met het mindere werk van Cassette, maar zodra nieuwste single Silhouettes erin knalt, is bijna het hele publiek om. Wat volgt is een dwarsdoorsnede van het album, met als absolute uitschieter het ziedende Death als afsluiter. Op plaat vertoont dit nummer al epische proporties, maar live doet Viet Cong er met gemak nog een schepje bovenop. Een kwartier lang gaat de band tekeer, en bouwt het nummer meerdere malen op tot een keiharde climax.

Tijdens de show valt vooral de drummer op door continu zeer strak alles raak te slaan, en met zijn complexe ritmes daarmee eigenlijk nog beter te klinken dan op plaat. Maar ook de rest van de band is goed, bijna machinaal strak aan het spelen. Viet Cong bewijst een fantastische liveband te zijn die duidelijk al lang samen speelt en elkaar daardoor perfect aanvult. Hopelijk houden de jongens het wat langer vol dan Women, en komen ze na de aangekondigde naamsverandering nog eens buurten.