#NZON14 Mijke Eryng presenteert nieuwe band op Noorderzon

Veel ironie en gevoel in teksten Groningse singer-songwriter

Tekst: Saskia Evers Foto's: Jan Westerhof ,

Op Podium Plataan staat vanavond de Groningse Mijke Eryng. De 24-jarige singer-songwriter speelde eerder gitaar in poprockcoverbands. In 2012 besloot ze het alleen te proberen. Sindsdien trad ze onder andere op bij WinterWelVaart en De Nacht van Kunst & Wetenschap. Ook is haar eerste EP in de maak. Eerder deze maand vertrok de jonge vrouw nog naar Ierland voor een tour langs diverse pubs in Dublin, Cork en Kilkenny. Inmiddels is Eryng terug voor Noorderzon waar ze voor het eerst optreedt met band.

Waar Mijke Eryng er eerder alleen voor stond, krijgt ze sinds kort ondersteuning van bassist Jan Bart en drummer David Wolgen. De twee blijken een waardevolle aanvulling voor het materiaal van de singer-songwriter, hoewel ze zichzelf ook prima begeleidt op de gitaar. Het repertoire van Eryng is afwisselend Engels- en Nederlandstalig. In haar gevoelige, maar erg persoonlijke liedjes legt ze haar ziel en zaligheid bloot. Tegelijkertijd laat ze zien over een gezonde dosis fantasie te beschikken en bevatten haar teksten bijzonder veel ironie. Zo bezingt ze de liefde, maar vertelt ze in haar nummers ook over dates (of ze nu wel of niet gegaan is), buurvrouwen, weggelopen jongetjes en kluizenaars.

Een goed voorbeeld van zo'n ironische tekst is Eerste date. In dit nummer vertelt de singer-songwriter bijvoorbeeld op humoristische wijze over een ontmoeting die, zoals later in het nummer blijkt, nooit heeft plaatsgevonden omdat ze niet durfde. Met ritmisch gitaarspel en een heldere stem beschrijft ze op verschillende toonhoogtes hoe de date had kunnen zijn: haar zenuwen, dat ze koffie bestelde terwijl ze dat daarvoor nooit dronk en natuurlijk de eerste zoen.

Wanneer de zowel stoere als lief ogende zangeres het nummer Sister aankondigt, kijkt ze even of haar zus ook aanwezig is. "Weet niet of ze er is, ze is er heel vaak niet", zegt de zangeres een beetje klagend, wat gelach uit het publiek oplevert. Dat Eryng dit nummer Sister heeft genoemd en aan haar zus opdraagt is opvallend. Het nummer gaat namelijk over een zelfmoordterrorist en niet daadwerkelijk over Eryngs zus. "My sister's gonna blow up this train", klinkt het vervolgens opgewekt op een eveneens vrolijke melodie. De tekst tovert een lach op menig gezicht.

Dat de singer-songwriter ook serieuze onderwerpen op gevoelige wijze kan brengen, blijkt uit nummers als Kluizenaar. Hierin vertelt ze op verhalende wijze en met een tere stem over mensen die zich afsluiten en verschuilen voor de rest van de wereld. Ook covert Eryng een zelf naar het Nederlands vertaalde versie van James Vincent McMorrows Sparrow And The Wolf. Vooraf vertelt ze hoe hij haar tot tranen wist te roeren in de Stadsschouwburg dit jaar en dat ze daarom graag dit nummer ten gehore wilde brengen. Hoewel Eryng met haar zang niet diezelfde breekbaarheid weet te bereiken als haar grote voorbeeld, is haar liefde voor het nummer zeker hoorbaar.