Dag des Oordeels: Taxidermist - Mean Machine

Erik Damen ,

De redactie hanteert het zwaard van Vrouwe Justitia en spreekt recht over wat rond is: de oogst van glimmende schijfjes. Deze keer het nieuwe album Mean Machine van Taxidermist.

Er is her en der al over geschreven, de plaat was een hit op de 3voor12 luisterpaal, maar een recensie in deze rubriek mag natuurlijk niet ontbreken. Het Nijmeegse viertal bracht begin 2014 het goed ontvangen Desert Calm uit. Er werd daarna veel opgetreden, maar de afgelopen maanden ging alle energie naar het perfectioneren van Mean Machine.

Is de band hierin geslaagd?

Eigenlijk is die vraag heel makkelijk te beantwoorden met ja. In alle opzichten is Mean Machine de overtreffende trap van Desert Calm. De liedjes zijn beter, de productie is een stuk beter, het artwork is mooi en zeer treffend. De desert- of grooverock is uitgebreid met alternatieve rock, waardoor de band minder eenvormig klinkt.

De plaat opent sterk met ‘Son Of Rose’. Hypnotiserend gitaargeluid en de stem van zanger/gitarist Stijn van Oers, die lekker ingehouden zingt. En dan komt ook nog die gitaarsolo, die het nummer meteen naar een hoger plan tilt. Verantwoordelijk hiervoor is Jan van Tiel. Wouter Maes is al jaren de vaste bassist en nieuw achter de drumkit is Peter Palermo. Als ‘Tie The Kite’ begint, lijkt het alsof je meteen kunt meezingen, er waart een herkenbare melodie in dit nummer. Hierin en het daarop volgende titelnummer krijgt Taxidermist versterking van Pieter Holkenborg (Automatic Sam). ‘Mean Machine’ werd niet meer dan terecht gekozen als visitekaartje. Waanzinnig lekker nummer.

Wat valt er verder nog te melden over Mean Machine?

Een volgend hoogtepunt is het sterk opgebouwde ‘Electric Light’ met sterk drumwerk in de finale. Daarna volgen een paar nummers, waarin de band zich kwetsbaar durft op te stellen. Verrassend is ‘Norah’, waarin Sophie Veline de vrouwelijke vocalen voor haar rekening neemt.

Het oordeel:

Taxidermist heeft een dijk van een plaat afgeleverd. De 11 nummers tellende trip duurt bijna veertig minuten, maar verveelt geen moment. Mean Machine staat vol met slimme muzikale ideeën. Er is duidelijk goed nagedacht hoe deze plaat als geheel klinkt. Het loont dus om wat langer over het eindresultaat na te denken, want Taxidermist kan hiermee de komende twee jaar de boer op. In heel Nederland het liefst!