Dag des Oordeels: Paul Heetebrij - Halverwege

Erik Damen ,

De redactie hanteert het zwaard van Vrouwe Justitia en spreekt recht over wat rond is: de oogst van glimmende schijfjes. Deze keer het debuutalbum van Paul Heetebrij - Halverwege.

Paul Heetebrij is niet je doorsnee popartiest. Het best bewaarde geheim van Bemmel maakt scherpzinnige liedjes in zijn moerstaal. Het gaat hem niet om vluchtig succes. De weg die hij bewandelt, is niet de makkelijkste, maar wel de weg waar hij vierkant achter staat. Muzikaal is zijn muziek geworteld in de blues, country en folk. De recht-toe-recht-aan teksten zijn voorzien van een gezonde dosis zelfspot en relativering.

Veelzeggend is de moeilijk startende motor in Auto-blues, het openingsnummer van Halverwege. Meteen roept hij associaties op met Cornelis Vreeswijk en Andre Manuel, twee taalvirtuozen met ieder hun eigen kijk op de popmuziek. Tekstueel houdt Heetebrij het dicht bij huis (Dorpje Aan De Waal), waarbij hij de ene keer komisch uit de hoek komt, terwijl er ook ruimte is voor diepere overpeinzingen (Kon Het Altijd Maar).

Hoewel Paul Heetebrij solo optreedt waarbij hij zichzelf begeleidt op akoestisch gitaar, krijgt hij op dit album hulp van Anthony Del Monte Lyon en Pascal Numan (beiden op drums), Herman Jetten op tuba en achtergrondzang van Serge Epskamp. Misschien is de muziek die Paul Heetebrij maakt niet geschikt om hele volksstammen mee te vermaken, maar wat deze troubadour ons voorschotelt verdient wel degelijk een groot publiek. Halverwege bezit een kwaliteit die we kennen van Daniel Lohues of Rowwen Hèze. In feite zijn dit ook regionale artiesten, maar die inmiddels gewaardeerd worden in het hele land. Paul Heetebrij mag zich aan dit rijtje toevoegen.