Wat volgt is een rake en meeslepende opeenvolging van oud en nieuw materiaal, waarbij ‘meezingers’ (zoals Saksenland) worden afgewisseld met nieuwe nummers. Een optreden van Heidevolk is andere koek dan thuis luisteren naar hun albums. Thuis staan de teksten meer centraal, wordt je meegenomen door Gelderse geschiedenis en de geur van bosgrond. In de zaal overheerst de geur van bier en hangt omvervalste metalenergie. Een inleiding op de geschiedenis van de Bataven door gitarist Reamon ‘Bomenbreker’ valt dan ook uit de toon. De zaal wil duidelijk liever de bekers heffen!

Heidevolk wordt geplaatst in de hoek folkmetal en pagan. Enkele nummers worden deze avond ondersteund door een violiste. Wanneer ze niet op haar elektrische instrument speelt, buigt zij zich voorover om het goede voorbeeld te geven en lekker een potje te headbangen. De vioolbijdrage is het enige dat instrumentaal nog naar folk(metal) verwijst, naast een paar folkriffs op de elektrische gitaar. Andere akoestische instrumenten die soms op de albums te horen zijn, blijven live achterwege. Wat overblijft is pure, uit het woud getrokken metal zonder al te veel opsmuk.

Natuurlijk klinkt de grote troef, de samenzang van Joris ‘Boghtdrincker’ en Mark ‘Splintervuyscht’, over het algemeen weer als een klok. Dat het vocaal zwaar werken is, hoor je soms aan het terugvallen van de verwante en elkaar aanvullende stemmen. Af en toe een slokje mede in plaats van bier tussendoor zou geen kwaad kunnen! Alhoewel drankliederen best lekker gruizig mogen klinken, zijn de meer epische liederen van Batavi – waar een hele geschiedenisles in zit – ook live zeker gebaat bij helderheid.

Een groep als Heidevolk excelleert enerzijds dankzij de geschiedenis, anderzijds dankzij het publiek. Als je op de liedteksten afgaat, denk je misschien dat Heidevolk publiek trekt met een nauwe band met het bloed en de bodem van onze landstreek. Dat is niet zo. Het lijkt meer op een soort fierheid op de regio die je kunt vergelijken met plattelandstrotsheid in de traditie van Normaal. Het publiek is gekleed in kilt en Wodan Heerschtshirt en zingt met gebalde vuist mee.  Je ontvangt een vriendelijke schouderklop als je eens per ongeluk tegen iemand aanbotst.

Wat maakt Heidevolk speciaal? Je kunt feesten op de metalversie van het Gelders volkslied. Er staan mannen op het podium die houden van het bos en de heuvels van hier. Daarmee trekken ze publiek uit het hele land. Het is helemaal niet verkeerd om te houden van  landschappen  en te weten wat zich daar allemaal heeft afgespeeld. En soms (Kloos indachtig) daarbij te denken: Natuur is prachtig, maar je moet er wel wat bij te drinken hebben!