#4DF16: Flamingods holt zichzelf voorbij

Psychedelische wereldtrip is niet clean genoeg

Patrick Schimmel ,

Flamingods zou zo maar het meest cultureel beïnvloede muziekgezelschap op onze planeet kunnen zijn. Als thuisbasis worden zowel Bahrein en London genoemd, om nog maar niet te spreken over de origine van de verschillende bandleden. Het belooft een exotisch en broeierig optreden te worden en dat past perfect bij deze zonovergoten editie van Het Valkhof Festival.

Flamingods gooit vanaf de eerste seconde de energie erin. Een breed assortiment aan instrumenten en invloeden passeert de revue. Daar zit het grootste genot in van het niet weten wat je kunt verwachten. Met een mix tussen psychedelica en folk poogt de groep verhalen te vertellen over nieuwe ervaringen, samenzijn en hoe het is jezelf te ontdekken. "It is about drifting somewhere, in a tropical climate, looking for new experiences." Aldus Kamal Rasool, frontman van de zelfbenoemde cultuurjunkies. Het publiek lijkt dit op te pikken steeds als de handen naar de synthesizer of het effectenpaneel gaan. Het collectief slaagt erin om op hun eigen manier een nieuwe standaard voor wereldmuziek neer te zetten en dat levert live een dansbaar spektakel op.

Zorgt dat niet voor een spanning, de mix tussen al die invloeden?

De ontdekkingsreis is zonder twijfel nog niet afgelopen voor Flamingods, maar aan inspiratie is er inderdaad geen gebrek. Daarmee hebben ze nu al een bijzonder eigen hoekje van de muziekindustrie afgebakend. Flamingods maakt muziek om je in onder te dompelen, maar daar zit nu juist ook het probleem. Het lijkt alsof het niet gelukt is die inspiratie uit te spreiden over de lengte van een nummer. Alles moet er in één enkele klap uit. Dat zorgt voor een psychedelische muur van geluid aan het eind van bijna elk nummer, zonder enige kleur en smaak.

Flamingods slaat dus de plank mis. Correct?

Niet helemaal. De weg ernaartoe is ook belangrijk en die is prima verzorgd. Elk intro is raak en wekt zeer veel interesse zodra de zanger schokschouderend begint mee te zwaaien met de beat. Zijn stem galmt over het terrein als lijm om de muzikale wirwar bij elkaar te houden. Op een breed georiënteerd festival springen ze er toch nog uit met hun energieke en ritmische aanpak. Daarvoor verdienen ze een eervolle vermelding.

Wat kunnen we concluderen na dit optreden?

Nog een wijsheid: Haastige spoed is zelden goed. De reizen van Flamingods zijn nog niet voltooid. Op de onlangs uitgekomen plaat Majesty is het ontdekken van nieuwe werelden en het gevoel van verlichting dat daar bij komt kijken het grootste thema. Deze zoektocht vertaalt zich nog niet naar een vloeiend lopend optreden. Naar het einde toe verliest de show zijn gevoel en boodschap.