De bands brengen een enthousiast publiek mee bij de oefenruimteconcerten in popcentrum Jacobiberg. Vaders, moeders, kinderen, vrienden, iedereen is opgetrommeld en uitgelopen om de optredens te zien, en dat zorgt voor een gevarieerd publiek van drie tot drieëntachtig jaar. “Ik ben hier al vanaf drie uur,” roept een vrouw die staat te genieten bij een optreden in het oefenhok. “De ene band speelt te kort, de andere te lang!”
Je hoort vanmiddag allerlei genres voorbijkomen in vijf zalen. Zaaltjes, eigenlijk. Een oefenhok, een studio, het zijn letterlijk oefenruimteconcerten. Zelfs het podium in de grote zaal is in tweeën verdeeld. Het publiek staat dicht op de artiesten en de boxen in de oefenruimtes. Oordoppen zijn gewenst als je niet doof de Jacobiberg wilt verlaten. De zweetdampen walmen van de podia af. Hier wordt in twintig minuten alles gegeven.
Bootcamp voor bandjes in popcentrum Jacobiberg
In twintig minuten alles geven bij oefenruimteconcerten
Stop 41 bandjes bij elkaar, allemaal mensen met een passie voor hun muziek, en de energie spat ervan af. Ze krijgen vijf minuten om op te bouwen, twintig minuten om te spelen en vijf minuten om af te bouwen. Zo wisselen ze elkaar razendsnel af. Het is “een bootcamp voor bandjes.”
In de Kleine Bruilzaal zoekt de band King Fool nog een zanger(es), maar de drummer, bassist en twee gitaristen laten zich niet kennen en spelen overtuigend “rock ’n roll metal”, zoals ze het zelf omschrijven.
Daarna speelt Non-Alignment Pact uit Nijmegen eigen post-punknummers, geïnspireerd door Joy Division. Er zijn wat technische problemen met de microfoon, maar de band speelt geroutineerd door. “Varkens hebben meer ruimte,” grapt een bandlid achteraf. “Als je maar een halve meter bewoog stond je al tegen een box aan.”
De krappe ruimte zorgt ervoor dat er interactie ontstaat met het publiek. In het oefenhok beneden staat het verrassende Lola’s Dice. Het powertrio speelt stevige rock met een bassist, gitarist en een zeer strakke drummer. Bij het nummer Time Flakes krijgt de bassist en tweede stem een tip over de microfoon vanuit het publiek: “je moet iets dichterbij staan, hoor.”
Lola’s Dice combineert diverse stijlen: punk, rock en garage, en speelt met veel plezier en een dosis humor, zoals blijkt in het laatste nummer. De muziek stopt en de gitarist/zanger, afkomstig uit Venezuela, zegt zachtjes met accent in de microfoon: “gezellig”. Vervolgens zetten de goed op elkaar ingespeelde muzikanten weer snoeihard in.
Snoeihard, dat is ook Claus in de grote zaal. De band speelt een mix van uptempo rock en punk. Het publiek is enthousiast, maar blijft vrij statisch, terwijl de muziek van de band zich er wel toe leent om een pit te vormen. Misschien zijn de twintig minuten te kort of ligt het aan de stijve Nederlandse benen. Ze worden gevolgd door Page Zero. In de andere zalen is het nu zo’n beetje klaar en leden van andere bands lopen de grote zaal binnen om de laatste act van de middag te zien. Die bestaat uit headbangende dreadlocks op de bas, een zanger met een Cobain-achtige stem en een drummer. Ze spelen een nummer speciaal voor de band Claus. De leden van deze band vormen nu met z’n drieën een pit. Op het laatst wordt er voor de grap een polonaise gedanst en dan is het tijd om te gaan.
“Te kort om op te bouwen, veel te kort spelen en te snel afbouwen. Dit is een bootcamp voor bandjes,” zo omschrijft de presentator van de middag de flitsconcerten. Teveel bands om allemaal te recenseren, helaas. De optredens in de oefenruimtes van Jacobiberg laten je proeven van heel veel moois en spannends dat in deze regio wordt gemaakt. Volgend jaar weer!
Waar onze recensente met zorg en aandacht een aantal bands heeft moeten selecteren konden onze fotografen met hun camera's een stuk meer optredens vastleggen. Geniet daarom alsnog van vele acts in het fotoverslag hieronder!