Wethouder Henk Beerten opent de avond en stelt de jury aan ons voor. Deze bestaat uit Hanneke Hendrix (schrijfster), Alex van der Hulst (schrijver) en Roy Santiago (liedjessmid). Merleyn is goed gevuld met vrienden, familie en geïnteresseerden. 

Sanne Seutter mag aftrappen, met haar blonde haar tot halverwege haar ogen neemt zij met elektrische gitaar plaats op de kruk. Met haar mooie breekbare stem, die later ook door de jury geroemd wordt, raakt zij het publiek. Zij laat de oorspronkelijke tekst van Joke van Leeuwen het meest los. De andere nummers die zij speelt Third War en People of the Night hebben dezelfde verdrietige sfeer als het poetracklied.

Down in Norway (Juliet van de Voort) laat als derde artiest horen hoe goed ze is, de zaal is er stil van. Met een sample is ze haar eigen tweede stem en de muziek past door een soort sarcastisch toontje heel goed bij de herschreven tekst uit Wildverband. Haar performance doet denken aan Spinvis. Haar muzikaliteit is groot en haar Nederlandstalige teksten zijn slim. Dat maakt goed dat haar stem in de lage tonen soms wat onzuiver is.

Na de laatste ombouw is het podium voor Blue Mickey en Leander. In hun uiterlijk zie je toch wat tegenstellingen: zij studentikoos, hij hippie. Maar zodra ze beginnen te spelen, verdwijnen tegenstellingen als sneeuw voor de zon. De muziek past mooi bij de stemmen en de stemmen passen goed bij elkaar. Harmonieus is het woord dat op hun samenspel volledig van toepassing is. De melancholische folk past bij het gedicht waarvan ook zij de tekst in ere hebben gelaten.