Waar overdag tijdens MadNes Festival vooral het actieve programma centraal staat (workshops, clinics, demonstraties en keihard zonnebaden) draait de avond voornamelijk om de muziek. Met een vol programma in de nieuwe tent (The Rits), de Mainstage, de Greenstage en de BaroNes is het af en toe rennen en keuzes maken. Overal hoor je wel iets, het gaat van vrolijke toeters tot populaire beats van nu en van sessies op het middenplein tot dj's in de late uurtjes.
#MadNes15: Toeters overheersen bij een zonnig MadNes Festival
Eerste dag staat in het teken van zon, zon en nog meer zon
Het eerste weekend van juli staat bij ruim 3500 mensen in de agenda geblokt. Zij pakken de boot vanaf Holwerd en gaan onderweg naar het MadNes Festival op het zonovergoten Ameland om een feestje te vieren. Drie dagen lang is een deel van het strand omgebouwd tot een vrolijke festivallocatie dat in het teken staat van surfen, skaten, veel muziek en ander vertier. Op vrijdag vallen de bezoekers met de neus in de boter als de zon hoog aan de hemel staat.
De Stokers
De Stokers zijn moeilijk te definiëren, het is een mengelmoes van echt van alles. De band ontstond toen bevriende bandleden van de De Hardheid en Solid Rocket Boosters samen een nieuwe weg in sloegen. Het resulteert in een bijzondere combinatie van punk en ska, vermengt met klezmer. Dat er zelfs smartlappen voorbij komen, bewijst dat De Stokers een kleurrijk repertoire hebben. De muziek doet denken aan De Dijk, de andere keer aan Normaal, maar ook wel weer aan – jawel - Madness. Het is een gedurfde combinatie om trage, melancholische smartlappen te combineren met uptempo ska en klezmer. Maar deze melancholie wordt gebracht met een brede glimlach. Niemand om mee te Proosten, Het Verdriet achter de Rode Neus en Nare Man zijn nummers die weinig aan de verbeelding overlaten. Bij het publiek voert vrolijkheid de boventoon, de BaroNes stroomt langzaam vol en wanneer ook de eerste crowdsurfers zijn gespot is het festival echt los! (JPvdM)
GOEIEMIDDAG!
Ooit een trompettist in Peter Pan-kostuum zien headbangen alsof z’n leven er van af hangt? Ooit een complete tent los zien gaan op de themesong van Sesamstraat? Ooit het halve oeuvre van John Williams in skaversie voorbij horen gaan? Bij GOEIEMIDDAG! kan het. De verkleedkleren weten niet te verhullen dat dit zootje ongeregeld stiekem ontzettend strakke muzikanten zijn. Natuurlijk, bij een grap-skapunkband als dit zijn er altijd wat schoonheidsfoutjes te vinden. De (enorm grappige) tekst is bijvoorbeeld slecht te verstaan, en degenen met microfoon roepen nog wel eens wat door elkaar. Dat neemt niet weg dat zelfs de zuurste recensent met z’n vuist in de lucht staat te schreeuwen om die chille chille chille chille shoarmatent. (WH)
Talco
Aan Talco de eer om de nacht in te luiden. Talco maakt Italiaanse muziek met een boodschap, een antifascistische en antiracisme boodschap wel te verstaan. Nou ja, verstaan. Het grootste deel van de aanwezigen zal het Italiaans niet beheersen, waardoor de teksten op MadNes niet uit de verf komen. De mix van voornamelijk ska en punk steekt goed in elkaar, maar de wat milde zang past niet echt bij de muziek. Bovendien lijkt de zanger er moeite mee te hebben om toon te houden en toont een wat onverschillige indruk. Met name de blaaspartijen geven het geheel wat swing en dat is meer dan genoeg om de Mainstage op zijn kop te zetten. Van voor tot achter deinen de platen van de vloer op en neer. (JPvdM)
Gallowstreet
Een verfrissende cocktail van Jungle by Night en ‘ons eigen’ Broken Brass Ensemble, dat is Gallowstreet. De BaroNes is ramvol wanneer de jongens het podium opstappen. Met elf man sterk is het podium goed gevuld. Vanaf de eerste toeter barst het feest los. Een kolkende massa staat voor en op het podium, de zweetdruppels vliegen je om de oren. Gelukkig is Mart van Baalen zuinig op zijn trombone geweest dit jaar (weet je nog, vorig jaar kwijtgeraakt waarna het hele land hielp met zoeken) want hij speelt een verpletterende solo. Eigen nummers, maar ook covers komen voorbij. Het zal het publiek een zorg zijn. Feest is het. Met als afsluiter nog een briljante uitvoering van TNGHT’s Higher Ground. (SW)