Wie nog niet weet dat Oerol een festival voor podiumkunsten in de breedste zin van het woord is, moet de afgelopen 33 jaar onder een steen hebben geleefd. Het festival vindt jaarlijks plaats op Terschelling en trekt gemiddeld zo’n 50.000 bezoekers per editie. Naast theater, straattheater en culturele expedities over het eiland is er vooral veel muziek. Op vier muziekpodia worden ruim 225 concerten gehouden. Gepland, maar ook spontaan georganiseerd.
Zonovergoten Terschelling decor voor sfeervol Oerol
Tien dagen gezelligheid en ongedwongenheid
Vrijdagavond 13 juni. Even voor achten vertrekt de laatste boot van die dag vanuit Harlingen naar Terschelling. In de straten van Harlingen is het muisstil. Het WK voetbal staat op het punt van beginnen voor het Nederlands elftal. Op de boot is het echter een gezellige drukte, deze zit vol met Oerolbezoekers. Ook onder dit deel van de bevolking vallen enkele oranjetinten te bespeuren, maar juichpakken? Godzijdank niet! De passagiers zijn bovenal vol van Oerol. Voor sommigen is het de eerste keer, anderen komen al naar Terschelling vanaf de begindagen.
Het centrale festivalhart ‘Westerkeyn’ ligt nabij het plaatsje Midsland; hier heeft Oerol haar oorsprong. Een sfeervolle festivalweide omringd door de welbekende eet- en drinkgelegenheden. Hier staat ook het muzikale hoofdpodium. Daarnaast zijn er nog twee podia in West-Terschelling, op het Betonningsterrein van Rijkswaterstaat. In de bossen bij het plaatsje Formerum ligt nog een Bostheater, waar akoestische en intieme concerten worden gehouden. Hier vinden bijvoorbeeld optredens plaats van Admiral Freebee en Clean Pete. Tussen de vrijwilligers van ‘Westerkeyn’ en ‘de Betonning’ bestaat een (gezonde) rivaliteit. Aan het einde van het festival tonen de vrijwilligers van de Betonning zelfs vol trots de ‘middenstip’ van Westerkeyn, een ritueel dat uit de voetbalwereld schijnt te komen.
Artiesten als Daryll-Ann, Blaudzun en Douwe Bob hebben al eerder op Terschelling gespeeld. Dit lijkt echter eerder regel dan uitzondering te zijn. Ook Spinvis stond eerder op Terschelling, dit jaar keert hij terug met de indrukwekkende ‘dansopera’ Kintsukuroi, gebaseerd op de tsunami die in 2011 Japan teisterde. De ‘soundtrack’ wordt live verzorgd door Spinvis en zijn band.
Ook de rest van het muzikale programma is interessant, maar echt vernieuwend is het niet. Ruimte voor vernieuwende muziek is er wel, namelijk op het kleine podium van de Betonning: ‘Het Lab’. Hier staan voornamelijk nieuwe, jonge bands als Stuart Mavis, Fickle Ghost en Sela Sela.
Voor de bezoekers van Oerol – en dan met name voor de muziekliefhebbers – is het veel fietsen. ‘Hallo Venray' kijken op Westerkeyn, snel een exotische hap op het terrein naar binnen werken en dan als een speer op de fiets. Kop in de wind, terug naar West! Over tien minuten staat Typhoon op de Betonning.
Naast de optredens die door Oerol zelf georganiseerd worden, pakken de Terschellinger horecagelegenheden en campings ook uit met indrukwekkende line-ups. Op Camping de Kooi verrijst jaarlijks een indrukwekkend buitenpodium waar artiesten als Chef’Special of Daryll-Ann graag spelen. Maar er zijn meer opmerkelijke concerten tijden Oerol. Tim Knol ergens in een kroegje zien spelen? DIFF in een campingkantine? Op Oerol kan het. Dit zijn de charmante dingen die Oerol zo uniek maken.
Ook erg leuk en spontaan zijn de jamsessies die plaatsvinden op de Betonning, tussen de boeien. Leden van de Leeuwarder band Cosmic U zijn hier meerdere malen terug te vinden om deel te nemen aan zo’n jamsessie. Het resulteert in zeer unieke muzikale stukken.
Oerol is tien dagen gezelligheid en ongedwongenheid. Bovenal is het een sfeervolle gelegenheid om natuur en cultuur te snuiven. De bezoekers en de organisatie hebben duidelijk moeite om het festival af te sluiten. Na de beoogde slotact Fratsen (met André Manuel) wordt doodleuk nog een band aan de line-up toegevoegd: de Amsterdamse hiphopformatie Akwasi mag het festival definitief afsluiten. Een passende beloning voor een band die meerdere malen in het Bostheater speelde en hier veel succes oogstte.
Hierna kan er nog gedanst worden op de Betonning, maar het gros van de bezoekers kiest er toch voor terug te keren naar de camping om zich door de laatste sapjes heen te werken en nog eenmaal te toasten op deze mooie editie.