Friese Lente breekt aan!

Friese popcultuur presenteert zich aan Europa

Tekst: Theo van der Veer | Foto's: Anna Span ,

Er waait een frisse bries door het Friese poplandschap. Festivals en pop-organisaties schieten als paddenstoelen uit de grond, de Leeuwarder popopleidingen leveren veel vers talent af en Friese acts als The Future’s Dust en When We Are Wild speelden al een hele minuut in DWDD. Reden genoeg voor de Popfabryk en Friesland Pop om hiermee de boer op te gaan. Natuurlijk doe je dat dan onder toeziend oog van iedereen die er toe doet in de (inter)nationale muziekindustrie: op Eurosonic.

In het knusse Concerthuis aan de Poelestraat hebben productiehuis Popfabryk en popkoepel Friesland Pop een geschikte locatie gevonden: klokslag 12 uur breekt hier de Friese Lente aan met louter Friese bands. 

De middag begint met Wonder. Voor de één lekker wakker worden, voor de ander nog een beetje wegdommelen. De semi-akoestische liedjes lenen zich hier goed voor. Ooit begon Wonder als duo, maar inmiddels is het een volwaardige band: gegroeid in kwantiteit en kwaliteit. De songs die we kennen van hun titelloze debuut-EP klinken live voller en minstens zo goed. De bescheiden Marije de Vries eist de aandacht op met haar mooie, bijna breekbare stemgeluid. Dat de band later die dag op Noorderslag mag spelen, lijkt niet meer dan logisch.

Bezwerende songs

Na Wonder betreedt Cosmic U het podium. Zangeres Hiltje Andringa verklaart moe te zijn, maar wanneer de band begint te spelen merk je daar weinig van. Met hun bezwerende songs weet Cosmic U in korte tijd indruk te maken. Andringa is een begenadigd zangeres en ook muzikaal klopt het. Wegdromen bij de soundscapes is een optie, maar met een paar harde klappen op de pontificaal geplaatste grote trom heeft Cosmic U je zo weer bij de les. 

De dromers kunnen hun hart ophalen bij Sväva. Met hun dreampop weten ze een prima sfeertje te creëren, en wel eentje van rust en mystiek. Mooie en melodieuze gitaarpartijen stuwen de songs naar grote hoogte. Sväva is een band waarbij het puur om de muziek draait en niet om de show. De etherische klanken van Sväva blijven hangen, totdat de realiteit zich weer aandient.

Divers

De jonge honden van Flying Trashcans grijpen met hun muziek terug op de psychedelische jaren zestig en zeventig. In korte tijd geven ze een wervelende en energieke show ten beste. Helaas laten de vocalen te wensen over, want: te monotoon. Dit wordt echter gecompenseerd door de sterke nummers: muzikaal staat Flying Trashcans als een huis. Door het orgel en de nadrukkelijke aanwezigheid van de saxofoon valt de invloed van een album als Dark Side Of The Moon niet te ontkennen. Het slotnummer, een cover van zZz’s LaLaLa, mag gerust één van de prijsnummers genoemd worden. Het geeft aan hoe divers de Friese scene momenteel is.

Die diversiteit wordt nogmaals benadrukt wanneer Broken Brass Ensemble half voor en half op het podium plaatsneemt. Hun mix van traditionele Balkan Brass en New Orleans Funk, gecombineerd met hiphop en blues, resulteert geheid in een feest. Dit is vanmiddag niet anders. Na enkele nummers voor het podium en wat interactie met dansende bezoekers besluiten de mannen om op verkenning te gaan: een bonte stoet koperwerk beweegt zich door het Concerthuis, tot grote hilariteit van het publiek of toevallige bezoekers. Stil blijven zitten bij Broken Brass Ensemble is praktisch onmogelijk!
 

Pap

Stilzitten is ook bij Maask geen optie. De beatboxer en stemkunstenaar blijkt een zeer bewegelijk en actief mannetje. Achter zijn electronica neemt hij op en loopt praktisch alle geluiden die uit zijn mond komen. Met de nodige humor weet hij zijn publiek een glimlach te onttrekken, zoals met de muzikale ode (of toch geen ode...) die hij aan Prince brengt. Het publiek lust er wel pap van en deint, op aandringen van de ceremoniemeester, gewillig mee met de beats. Wanneer de tijd erop zit dringt het publiek (lees: de jongens van Broken Brass Ensemble) aan op nog een liedje, waarop Maask droogjes reageert: “Speel zélf nog een liedje'.

Wanneer R.T. Woods zijn akoestische gitaar heeft ingeplugd, is het podium en het publiek voor hém. R.T. Woods, die in een vorig leven nog Mr. Midje heette, weet het rumoerige Concerthuis verrassenderwijs redelijk stil te krijgen. Met zijn kampvuurliedjes over liefde en vriendschap en andere gewone dingen in het leven wint hij harten in Groningen. R.T. Woods is niet een man van het grote gebaar, maar van mooie, intieme, eerlijke liedjes en dat wordt gewaardeerd door het Groninger publiek en de meegereisde Friezen.

Rijzende ster
Wie The Future's Dust nu nog niet kent, moet wel onder een steen geleefd hebben. De ster van dit quintet is wel heel snel rijzende. Het Concerthuis is dan ook afgeladen en het inlossen van de hoogespannen verwachtingen lukt de band moeiteloos. De publiekslievelingen Passage en Fields gaan er in als koek. Na deze geslaagde generale repetitie wacht voor The Future's Dust 's avonds het hoogtepunt van vier dagen Groningen: een show op Noorderslag.

Feestzaal

De middag kan niet beter eindigen dan met DIFF. Wie deze band eerder heeft gezien, weet dat het goedgevulde Concerthuis binnen de kortste keren verandert in een gezellige feestzaal. Het zestal rond zanger/gitarist Diff Rouw geniet zienderogen en binnen de kortste keren gaat iedereen uit z’n dak op het americanageluid van DIFF.

De conclusie van een middag Friese popmuziek is dat Friesland er goed voor staat momenteel. In popmuziekminnend Nederland weet iedereen weer waar Friesland ligt en dat zal voorlopig ook wel zo blijven! 

---
Wie: Diff, The Future's Dust, Maask, Broken Brass Ensemble, RT Woods, WONDER, Cosmic U, Flying Trashcans
Wanneer: Zaterdag 18 januari 2014
Waar: Het Concerthuis, Groningen
Opkomst: Goed

Friese Lente breekt aan!