Sweet Coffee heeft de lastige taak de aandacht van het Prinsentuinpubliek te trekken. Het gebied grote rond de vijver is vooral een speelplaats voor kinderen, terwijl de ouders een drankje doen en bijpraten met anderen. Een beetje muziek op de achtergrond is dan lekker en daar is Sweet Coffee zeer geschikt voor.

Een klein aantal toeschouwers houdt zich op bij het podium en heeft echt aandacht voor de band, het leeuwendeel van de aanwezigen knikt of wiegt eens mee op de klanken die hen tegemoet komen waaien. Zou er een ‘exit-poll’ gehouden worden, zou de uitkomst ‘lekkere muziek, geen idee hoe ze heten’ zijn. En dat is een compliment en tegelijk ook jammer voor deze prima band.