Liet vorig jaar vooral Devin Townsend het Oldehoofsterkerkhof schudden, dit jaar verwende de organisatie van Into the Grave het publiek met meerdere klinkende namen als Bolt Thrower, Enslaved en Corrosion of Conformity. Het festival hield goed rekening met de altijd lastige tweede editie. Met 3500 bezoekers overtreft de editie van 2012 met gemak die van vorig jaar. Verbeterpunten zijn er nauwelijks. Into the Grave heeft zijn positie op de kaart van de heavy metal flink verstevigd.
Oppermachtig Bolt Thrower op sterk bezet Into the Grave 2012
Strakke optredens van Enslaved, Hell en Nom de Plume op Oldehoofsterkerkhof
De tweede editie van metalfestival Into the Grave is uitstekend verlopen. Met maar liefst 3500 bezoekers, perfect weer en een ijzersterke line-up heeft de organisatie het succes van vorig jaar ruimschoots overtroffen. Headliner was de Britse deathmetal-gigant Bolt Thrower.
"We zijn een beetje de Cola Light van het festival", roept zanger Arjan van Dalen uit. Nom de Plume heeft de eer gekregen om Into the Grave 2012 te openen. Met een mix van post-hardcore en alternatieve rock is de band een beetje de vreemde eend in de bijt vandaag. Desondanks speelt Nom de Plume een sterke set en bewijst het die openingsplek meer dan verdiend te hebben. Speciaal voor het festival schreef de band een reeks nieuwe nummers die op het grote podium erg goed tot hun recht komen. Helaas voor de vijf heren moet het publiek flink op gang komen en lijkt het de krachten te sparen voor wat er nog komen gaat. Toch laat Nom de Plume zich van een sterke kant zien en is de groeispurt van de band duidelijk zichtbaar. Dat Van Dalen opeens "He Dokk'em!" uitschreeuwt, zullen we hem voor de gelegenheid maar vergeven.
Met een luidde "Wake the fuck up!" opent zanger Leif Jensen vervolgens de set van Dew Scented. Hoewel de vijf mannen op papier omschreven worden als Duitse band, staat alleen zanger Jensen onze oosterburen te vertegenwoordigen. De rest van de band speelt een thuiswedstrijd. Maar wie zegt dat Nederland-Duitsland niet werkt, heeft Dew Scented nog nooit live gezien. Met nieuw album Icarus op zak, blijkt de trash metal van de heren te werken als een sterke kop koffie voor het tot dan toe rustige publiek.
Terwijl de zon weer doorbreekt over het Oldehoofsterkerkhof, betreden de drie heren van Corrosion of Conformity het podium. De reputatie van de band mag er zijn: Grammy-nominatie, voorprogramma van Metallica en een uitstapje van bassist Mike Dean aan Dave Grohls Probot-project. En toch lijken de heren niet helemaal op hun plaats tussen de andere metalgrootheden.
Hoewel de vlijmscherpe stonermetal van het trio sommige fans tevreden stemt, lijkt de meerderheid van het publiek zich vooral op te maken voor de aankomende bands. Ondanks de ijzersterke solo's van gitarist Woody Weatherman weet Corrosion of Conformity weinig enthousiasme bij het publiek teweeg te brengen. Wellicht was een later tijdstip geschikter geweest.
Het Duitse deathmetal-gezelschap Obscura is na Nom de Plume de jongste band van Into the Grave. Maar de groep rond zanger Steffen Kummerer speelt alsof het al heel wat langer op de grootste metalfestivals thuishoort. Ondanks dat het geluid te wensen overlaat, weet de band zich goed staande te houden. Met veel werk van de meest recente plaat Omnivium toont Obscura zich van zijn beste kant. Al mag het opvullen van de tijd de volgende keer ook gewoon met een extra nummer gedaan worden, in plaats van een drumsolo.
Dat Hell een controversiële band is wordt al duidelijk voordat de heren überhaupt begonnen zijn. Doeken met beeltenissen waar je plaatselijke dominee niet blij van zou worden sieren het podium. Bij opkomst worden we welkom geheten door zanger David Bower, die zich presenteert als een ware showman. Druk gebarend predikt Bower zijn teksten aan het publiek. Wanneer hij ook nog de massa inspringt om sommige fans te "verlossen van demonen" kan de band niet meer stuk. Hell maakt de hoge verwachtingen vanavond meer dan waar.
In 1991 werd het album Into the Grave uitgebracht door de debuterende deathmetalband Grave. In één klap waren de heren wereldberoemd en werd Into the Grave een klassieker die niet mag ontbreken in de platenkast van de metalliefhebber. Eenentwintig jaar later staan de heren, toepasselijk, op het Into the Grave festival.
De belofte om het debuutalbum integraal te spelen komen de heren na twee nummers al niet meer na. Later deze maand komt het nieuwe album Endless Procession of Souls uit en de band staat te popelen om de nieuwe nummers ten gehore te brengen. Het blijkt een verstandige keuze. Het nieuwe werk wordt onder luid gejuich ontvangen en doet niet onder voor de nummers waarmee de heren bekend zijn geworden.
De avond is gevallen wanneer metalfan Freddie het podium beklimt om de Noorse formatie Enslaved aan te kondigen. Na een flink betoog (vooral tegen het dubstep-genre) brult Freddie zijn helden het podium op. Het moge duidelijk zijn: Enslaved is razend populair. In een hokje zijn ze niet te stoppen. De vijf vikingen spelen uiteenlopende stijlen van progressieve blackmetal tot hun eigen vertrouwde vikingmetal.
In het publiek ontstaan zowaar de eerste moshpits en de crowdsurfers zweven over het publiek. Enslaved waagt zich bij een ondergaande zon aan een heuse metalversie van Led Zeppelins Immigrant Song. De cover blijkt een uitstekende keuze in de toch al sterke set van de Noorse mannen.
Dat vervolgens de beurt aan de headliner is, wordt al gauw duidelijk tijdens de soundcheck: het volume wordt flink opgeschroefd en het publiek wordt zenuwachtig. Wanneer zanger Karl Willets plotseling het podium opwandelt, kan het optreden al niet meer stuk bij de vele (internationale) fans. Want dat het optreden uniek wordt, weten de liefhebbers maar al te goed. Bolt Thrower regelt zijn zaakjes helemaal zelf en is behoorlijk kieskeurig wat betreft optredens. Into the Grave heeft de eer gekregen om de Britse band als enige Nederlandse festivalpodium welkom te heten.
Wanneer de vier heren en dame dan eindelijk beginnen, blijkt de goede reputatie van de band volkomen terecht te zijn. De zware sound van Bolt Throwers deathmetal gaat door alles heen en Willets heeft dit donders goed door. De fans worden flink opgepept door de zanger die, verrassend genoeg, het 'peace'-teken prefereert boven het gebruikelijke duivelsteken.
Willets is een goede bui en toont zich dankbaar voor de vele fans die speciaal voor Bolt Thrower naar Leeuwarden afreisden. Bolt Thrower blijkt het perfecte toetje voor de metalfan die met deze ijzersterke line-up toch al zo verwend werd door de organisatie. Diezelfde organisatie gaat er nog een flinke taak aan krijgen om deze tweede editie van Into the Grave te overtreffen.