Ondanks dat het einde van de winter nog niet helemaal in zicht is, is het in Friesland tijd voor de week van de Friese Lente. Doorgaans een week die volledig in het teken staat van de Friese Popcultuur. Met veel concerten en evenementen. Ondanks dat deze week niet plaats kan vinden in de vorm van een evenement, is er wel gewerkt aan een tweede editie van het Friese Lente Magazine. Een magazine vol interviews met makers en artiesten van Friese bodem. Deze uitgave is mogelijk gemaakt door het Platform Popcultuur Fryslân in samenwerking met 3VOOR12/Friesland. Het magazine is gratis te verkrijgen op verschillende culturele locaties in de noordelijke provincies. Lees hier het interview met Marcel Caron.
Het gros van zijn tijd besteedt de geboren en getogen Leeuwarder Marcel Caron aan zijn werk als music producer en mixing engineer bij Lake Woozoo. De overgebleven uurtjes steekt hij het liefst in zijn soloproject en tevens live-act: Caron. Techno, acid en ambient die tot het duistere, rauwe randje gaan. En soms eroverheen. Aan de hand van verschillende samples en tracks vertelt Marcel openhartig en tomeloos enthousiast over zijn nieuwste aanwinst aan analoge apparatuur, zijn bewondering voor de artiest Alessandro Cortini en misschien wel zijn belangrijkste drijfveer voor het maken van muziek: ‘het doorgronden van geluid’.
We begeven ons in de studio in een ruime boerderij midden in de woonwijk Achter de Hoven in Leeuwarden. De studioruimte van Marcel ligt er netjes bij. Geen wirwar aan kabels, maar een haast symmetrische, gestructureerde eenheid. En achter ieder apparaat lijkt wel een compleet verhaal te zitten. Neem bijvoorbeeld de Roland TB-303: “Het Roland acid 303-geluid pakte me al snel. Toen ik dat als 12-jarig jochie hoorde op één van de eerste Thunderdome-cd’s dacht ik echt: WTF, wat een bruut geluid! Alsof je de Stratocaster van de house hoorde.” Op de middelbare school krijgen Marcel en zijn schoolmaatjes de smaak voor experimentele geluiden vervolgens al snel te pakken: “Het begon ooit met experimentele gabber op het gymnasium met twee schoolvrienden. Vervolgens leerden we op de B-kanten meer over experimentele breakbeat-tracks of dark-ambientstuff . Zo kom je weer in aanraking met andere genres.”
Dat lees je inderdaad goed. Terwijl de meeste 12-jarigen in 1995 hard gingen op Scatman John, DJ Paul Elstak en de Smurfenhouse, leek de interesse van Marcel al snel richting het experimentele werk te gaan. Deze zoektocht vindt tot op de dag van vandaag nog steeds plaats: “Ik koester altijd wel het ontdekkende kind in mijzelf. Juist in het verder zoeken in bijvoorbeeld die B-kantjes vallen je steeds weer nieuwe dingen op. Ik wil doorgronden hoe het in elkaar steekt. Hoe het gemaakt is.
Dat vind ik altijd interessant. Niet alleen op het gehoor, maar ook door interviews met makers terug te lezen. Soms koop je op basis daarvan nieuwe apparatuur en ben je weer een stap dichter bij de ‘Holy Grail’.” Mocht je de in 2021 uitgebrachte EP van Caron, Shattered, uitgebracht op het label Shipwrec, al een keer beluisterd hebben, dan hoor je deze zoektocht misschien wel terug. De continu vervormende acidlijntjes, pakkende doch onorthodoxe synthpads en soms onnavolgbare breakbeats. Duister, energiek en vooral lekker experimenteel.
Qua releases bleef het in 2021 bij deze EP. Toch zet Caron de zoektocht naar nieuwe geluiden onverstoorbaar voort en blijkt er nog van alles in het vat te zitten. Vol trots toont Marcel één van zijn nieuwste aanwinsten: een Buchla synthesizer, een tegenhanger van de befaamde Moog. “Via een muziekforum kwam ik terecht bij een Italiaanse ambient-artiest genaamd Alessandro Cortini, een groot Buchla-liefhebber.” Marcel zet ondertussen het album Risveglio op en beschrijft enthousiast: “Dit klinkt vet mooi, dat oude verrotte cassettebandje-achtige, dat emotionele in combinatie die melodietonen. Dit komt op mij heel emotioneel over. Die uitgesproken melancholie spreekt me erg aan. Vervolgens wil ik het doorgronden.”
'Toen ik als 12-jarige het 303-geluid op een Thunderdome-cd hoorde, dacht ik: WTF, wat een bruut geluid!'
Daarnaast ontstaan er ook interessante samenwerkingen. “Via een livestream kwam ik bijvoorbeeld muziek van de Amerikaanse artiest Kagami Smile tegen. Hij maakt hele toffe ambient. Nog kapotte cassettebandjes-achtiger dan Cortini”, voegt hij er met een knipoog aan toe. “Uiteraard kwamen bij mij ook weer de vragen zoals: wie is deze artiest? Hoe maakt hij deze shit? En waar komt het vandaan? Gelukkig heeft hij een Soundcloud-pagina, dus ik stuurde hem een bericht, er ontstond een gesprek en we besloten vervolgens om te gaan samenwerken. Op afstand zijn we nu met de eerste tracks bezig. Het begint met het toesturen van ideeën en elkaar inspireren. Hij stuurt mij bijvoorbeeld deze track [laat de track Warm Blanket horen] en hier voeg ik vervolgens mijn eigen samples aan toe. Ik stuur vervolgens weer wat elektro- en acid muziek naar hem toe, zodat hij zijn eigen draai eraan kan geven.”
Zelf geeft Marcel aan dat er veel puristen als hijzelf rondlopen: “Er bestaat een wereldwijde community waarin iedereen erachter wil komen hoe bepaalde muziek wordt gemaakt. Denk bijvoorbeeld aan Synthforum.nl. Daar stikt het van de computernerds. En van Amsterdamse LSD-househippies. Die gooien er een half stripje in en lopen dan het hele weekend acid-house te maken.
En daarnaast heb je nog een aantal professionele producers. Oh ja, en nog meer nerds, veel nerds.” Niet alleen, maar zeker wel uniek in zijn soort. Caron levert met zijn zoektocht naar nieuw geluid tot nu toe een handjevol prima platen op. Nu is het nog wachten op het debuutalbum, waaraan Caron op moment van schrijven de laatste hand legt.