Echoland begint ten eerste al veel te laat. Zelfs een soundcheck is niet gedaan, zo bekent de frontman. Reden: een organisatorische misser. De basale benodigdheden voor een hard concert van deze rockgroep zijn niet aanwezig. Dat moet in allerijl geregeld worden. Dat wordt helaas niet gemeld door de band die vijfentwintig minuten lang een beetje staan te jammen (wat niet verkeerd klinkt), te roken en zich druk te maken om de muntjes. Het publiek krijgt de indruk dat de jongens de tijd nemen en niet zo graag willen spelen.

Niet de schuld van Echoland dus. Een soundcheck is uiteindelijk ook geskipt wat duidelijk te merken is. Het geluid klinkt niet opperbest, soms klinken de stemmen flets en zelfs vals. Dat wordt na een aantal nummers minder (Stockholm Syndrome klinkt goed), maar het kwaad is al geschied. De machine komt te laat op gang. Het lijkt in eerste instantie te wijten aan de band zelf, maar uiteindelijk meer aan de organisatie van het Fries Straatfestival. Echoland heeft vast beter optredens gehad, want als niets meezit, dan kun je de vertoning niet geslaagd noemen.