In een gezellige en ruime woonkamer worden de lampen grotendeels gedoofd, waxinelichtjes ontstoken en de bijzettafeltjes vol gezet met hapjes en drankjes, met een pronkende kerstboom op de achtergrond. Aan huislijke gezelligheid ontbreekt het dus niet. Ver weg van de bruisende stad en Serious Record werkt Geert van der Velde zich met veel enthousiasme en zeker niet plichtmatig door zijn set heen.
Geert van der Velde, moderne troubadour in Techum
Succesvol huiskamerconcert The Black Atlantic
Techum en rock 'n roll, het lijkt op het eerste gezicht niet met elkaar te rijmen. Toch is de nieuwbouwwijk niet geheel onbekend voor muziekliefhebbers. De wijk genereerde deze zomer aandacht door de stadstuin Asûm, de leverancier van verse salades voor het festival Welcome To The Village. Deze week deed zelfs The Black Atlantic de jonge Leeuwarder wijk aan. Geert van der Velde, die sinds deze zomer The Black Atlantic in zijn eentje bestierd, speelde hier een huiskamerconcert.
Nieuwe nummers van de Enshrine EP, een Joan Baez cover en vooral oud werk van Reverence for The Fallen Trees wisselen elkaar af. Volgens Van der Velde leent het materiaal van Darklin' I Listen zich niet echt voor een solo uitvoering. Het valt op dat de nieuwe nummers meer uptempo zijn en soms zelfs explosiever klinken. Op de Enshrine EP rekent Van der Velde af met de moeilijke periode van afgelopen zomer, toen hij er met The Black Atlantic weer helemaal alleen voor kwam te staan. Hij speelde serieus met de gedachte om zijn gitaar aan de wilgen te gaan hangen.
Gelukkig liet hij zijn de liefde voor de muziek spreken, pepte zichzelf op (Enshrine) en omarmde zijn lot (Amor Fati). Naast een prima singer-songwriter is Geert van der Velde ook een begenadigd verteller. Elk nummer wordt ingeleid. De ene keer een lichtvoetige anekdote, een andere keer met een verwijzing naar Nietsche, dat je vervolgens met andere oren doet luisteren naar de liedjes. In een intieme en persoonlijke setting als die van een huiskamer komt The Black Atlantic goed tot zijn recht.
In eerste instantie wordt er afgesloten met publiekslieveling Fragile Meadow, maar dat Geert van der Velde het zelf ook zeer naar zijn zin heeft blijkt wel uit het feit dat hij nog te verlijden is tot het spelen van een toegift. Vanuit de huiskamer wordt er ingezet op Dandelion, maar deze staat momenteel niet op de speellijst van The Black Atlantic.
En dus wordt er nog een nieuw nummer uit de hoge hoed getoverd, waarna de koek echt op is en Geert kan beginnen aan een welverdiend glas wijn. Vervolgens blijft het nog lang onrustig, maar vooral gezellig in de woonkamer. Men heeft zichtbaar moeite om afscheid te nemen van het momentum. Afspraken over een volgend huiskamer concert worden dan ook alweer stiekem gemaakt.