Stevie Ann schijnt licht op Romein

Singer-songwriter ontpopt zich als rockchick

Tekst: Michiel Dijkstra & Foto's: Marcel Poelstra ,

Stevie Ann laat zich niet in één stijl vangen. Ze is het meisje achter de piano dat een mooi liedje zingt. Maar ze is ook die steengoede rockzangeres die niet terugdeinst voor een stevig nummertje. Met Joost Biesheuvel en Kim Janssen in het voorprogramma leek het een singer-songwriter avond te worden, maar Stevie heeft zich van haar harde kant laten zien.

Singer-songwriter ontpopt zich als rockchick

Stevie Ann laat zich niet in één stijl vangen. Ze is het meisje achter de piano dat een mooi liedje zingt. Maar ze is ook die steengoede rockzangeres die niet terugdeinst voor een stevig nummertje. Met Joost Biesheuvel en Kim Janssen in het voorprogramma leek het een singer-songwriter avond te worden, maar Stevie heeft zich van haar harde kant laten zien.

De eerste sneeuw kleurt de daken wit en de temperatuur is naar drie graden onder nul geduikeld, koning Winter heeft zijn eerste stappen gezet. Vanuit de koude straten van Leeuwarden vullen de kerkbanken van Poppodium Romein zich met  mensen die op zoek zijn naar goede muziek en wat warmte. Met singer-songwriters Joost Biesheuvel en Kim Janssen als opwarmers belooft het een mooie avond te worden.

Scherp randje
Biesheuvel vindt de aanblik van een lege zaal niet fraai en trekt met een vriendelijk verzoek en zijn joviale voorkomen mensen uit de bankjes de vloer op. Gewapend met gitaar, mondharmonica en een prettige dosis nonchalance begint Joost aan een reeks eigen nummers. Ondanks geijkte onderwerpen als vakantie en wakker worden op plaatsen waar het niet hoort, weet hij te boeien. Een lekker stuwende gitaar ondersteund de stem die vanwege het scherpe randje in de verte doet denken aan Kurt Cobain. Cd’s met zes nummers voor vijf euro in mijn kleedkamer, zo besluit Biesheuvel zijn aandeel.

Broze herfstbladeren
Mijmerende eenzaamheid is de beste omschrijving van de sfeer die podium en zaal vult als Kim Janssen begint met spelen. Samen met een drummer en zijn zus Phyllis lijkt Kim te zeggen dat het leven niet altijd makkelijk is. De fluweelzachte stem van Janssen wordt ondersteund door de stem van zijn zus die als fluisterende broze herfstbladeren in de wind, door de liedjes zit verweven.

Ondertussen is romein voor iets meer dan de helft gevuld en de cd’tjes van Joost Biesheuvel gaan grif van de hand. Als Stevie Ann het podium opklimt klinkt het applaus zo hard als het publiek kan produceren. Met een vier koppige band en Stevie staat het podium vol en bij de eerste klanken is het duidelijk, hier is iedereen voor gekomen. Stevie Ann brengt met Light Up licht in de duisternis.

Spannend
Stevie vult het eerste half uur met een aantal nummers van haar nieuwe cd zoals Light Up en Carry me Home en een paar oudere nummers. Lekker luisteren met z’n tweeën op de bank-muziek, solide maar niet echt gedurfd. Met het nummer Blue van haar eerste album bewijst Stevie dat ze vanaf het begin kwaliteit heeft gehad. Het nummer staat nog steeds als een huis.

Spannend wordt het na een half uur als Stevie Personal Jesus inzet. Met alleen een microfoon in haar hand zingt ze met deze cover van Depeche Mode de zaal plat. Ze benut het volledige bereik van haar krachtige stem, de muziek komt uit haar tenen. De band veranderd van begeleidingsgroep in een stevige rockband, Stevie rocks!

De rest van het optreden is van dit stevige en verrassende kaliber. In het pop/rock achtige Move On zit bijvoorbeeld die lekkere Hammond sound. Terwijl Can’t Let Go meer de country en blues kant opgaat. Stevie Ann laat zich niet voor één stijl vangen, maar toch moet het hoogtepunt van de avond nog komen.

Kousenvoeten
Bij de eerste toegift kijkt Stevie de zaal in en zegt stellig ‘zo, en nu trek ik eerst m’n schoenen uit’. Opgelucht gooit ze de minstens tien centimeter hoge hakken aan de kant. ‘Omdat dit een oude kerk is kan ik net zo goed onversterkt een nummertje doen, vervolgt ze haar verhaal’. Los van microfoon en gitaarplug gaat ze op kousenvoeten aan de rand van het podium zitten, het licht wordt gedimd. Op commando van een fan volgt iedereen haar voorbeeld. Als om een kampvuur zit iedereen op de vloer. Stevie zet in, het is muisstil. Met alleen haar gitaar en stem kan Stevie meer dan velen met een hele band.

Na dit kippenvelmoment besluit Stevie Ann de avond met een verlengde, spannende, reggea-achtige versie van Daybreak. Daarna zit er niets anders op, de kou weer in, maar nu lekker opgewarmd door de klanken van Stevie: opgewekt neuriënde mensen door de koude straten van Leeuwarden.

Wie: Stevie Ann, Joost Biesheuvel, Kim Janssen
Waar: Poppodium Romein Leeuwarden
Opkomst: ongeveer 180 mensen