‘Waarom maken we er niet gewoon metal van?’

Flevolandse supergroep Fronstreet moet na al dat harde rocken soms nog even op adem komen

Tekst: Lennart van der Burg, foto's: Bram Koopmans en Frank van Hulst ,

De leden van Frontstreet zijn (nog) niet wereldberoemd. Toch mogen we met recht van een heuse Flevolandse 'supergroep’ spreken, dankzij hun eerdere succesvolle bands zoals Ambiossis, Future Set Forever en Counterfeit. Frontstreets frontman Martijn Huijskes (die als MC Ten6 zelf meerdere malen voor een uitverkochte Melkweg stond) vertelt hoe super zijn nieuwe groep is.

‘Ik zeg je eerlijk: ik ben fan van mijn eigen band,’ bekent Martijn Huijskes. Je kunt het hem niet kwalijk nemen; de indrukwekkende eerste EP van de Flevolandse rockers klinkt allesbehalve een debuut. ‘Het is vet dat we onze krachten kunnen bundelen. Het ene moment spelen we jungle of drum ’n bass, en dan komt er opeens weer een kneiterharde metalriff doorheen. Al zijn die elektronische intro’s soms ook gewoon pure noodzaak: dan kan ik even op adem komen.’ 

Van drum 'n bass-demo's naar metal

Het fundament van de band (die zijn naam dankt aan de Lelystadse Voorstraat) werd gelegd voordat Martijn naar Australië vertrok. ‘Destijds was ik bezig om samen met Remy een glitch-hop album te maken. We hadden ook een opzetje voor een drum ’n bass-track. Toen ik bij Remy langskwam om daar de vocals bij op te nemen, stond hij er met zijn gitaar op te jammen alsof het metal was. Toen dachten we: waarom maken we hier niet gewoon metal van?’

Terwijl Martijn in Australië zat, sloot Remy zich in Nederland ondertussen aan bij Limp Bizkit-coverband Counterfeit. ‘Zodoende werd Counterfeit-lid Wilmar, die veel toffe basslijntjes heeft toegevoegd, ook bij dit project betrokken. Terwijl ik weg was, is Remy ook muziek gaan maken met Mitchel Pelgrim (beter bekend als Twitter-held Youp van ’t Swag – LvdB). Ze werken allebei met Ableton Live en konden elkaar zodoende veel nieuwe skills leren. Mitchel wilde graag in een band, en wij hadden hem er graag bij: met samples kan hij onze muziek voller laten klinken. Daarnaast kan Michel zanglijntjes overnemen op momenten dat ik buiten adem ben. Hij bracht uiteindelijk ook drummer Connor bij de band, die eerder in Future Set Forever en verschillende hardcorebands speelde.’

Opnieuw leren grunten

Toen Martijn drie weken terug in Nederland was, ging de band voor het eerst het oefenhok in. ‘Remy waarschuwde mij al dat in een band spelen betekent dat je hard moet werken. Ik merkte ook al vrij gauw dat mijn manier van screamen en grunten op een studiotrack goed klonk, maar in de oefenruimte niet te horen was. Toen schreeuwde ik uit mijn keel, tegenwoordig doe ik het vanuit mijn middenrif. De eerste oefensessies verliepen verder niet foutloos, maar tot onze grote verbazing konden we alle nummers wel in één keer spelen – wat dat betreft ging het makkelijker dan verwacht.’

Toch moet Martijn waarschijnlijk nog even terugschakelen. Als MC staat hij regelmatig voor een overvolle Melkweg, maar Frontstreet moet zijn reputatie vanaf de grond af opbouwen. ‘Klopt, daarbij horen ook de kleinere podia. Maar bij het mc’en begon ik ook niet voor een volle zaal – je moet altijd ergens naartoe werken. De beleving bij bandoptredens is sowieso heel anders dan bij dj’s. Het publiek kan bij dj’s lekker bier drinken en dansen, maar moet bij bands iets hebben om naar te kijken – dat draait toch meer om entertainment.’ 

Ronde cirkels

Voor de zanger van Frontstreet is de cirkel nu eindelijk rond. ‘Ik ben als dertien jarig jochie begonnen met lyrics schrijven omdat ik graag in een band wilde spelen, maar stapte over op drum ’n bass en dubstep toen daar geen muzikanten voor kon vinden. Het is vet dat het nu eindelijk van de grond komt. Als ik met deze crew speel kan ik meer leunen op het geluid van de band, terwijl het tegelijkertijd zoveel energie geeft.’