Poldersessies: Cross+eyed and Banished ondergaat akoestische ontmaagding

Stonerrockers spelen drie nummers plus bonusjam in Eethuijsje de Gordiaan

Tekst: Lennart van der Burg. Sessie: Erik Berkhof / Robert Berkhof ,

De stonerrockers van Cross+Eyed and Banished speelden vorige week hun eerste akoestische set ooit. Hoe dat klinkt? We hebben de drie nummers (plus bonus-jam) onder elkaar gezet in dit artikel, en vroegen zanger Jim Otten intussen naar de voorbereidingen en de akoestische show. 'Het klonk opeens allemaal een stuk zachter dan bij mij in de huiskamer.'

Hoe was het om voor het eerst een akoestische show te spelen?
Jim denkt even na: ‘Ehhh, tof! Ja sorry, ik moest even voor de rest denken. Marco vindt het heel leuk om te doen, maar André is iets meer van het elektrische. Sander vindt het geen probleem om zijn drumstel te verruilen voor een cajon, als hij genoeg bier op heeft maakt het hem niet uit waarop hij ramt.’

Hebben jullie veel arrangementen moeten omgooien?
‘We zijn een beetje gaan rommelen, de meeste dingen kwamen vanzelf. Zo hebben we van Buccaneer een rockabilly-ding gemaakt, maar dat is logisch, want zowel Marco als ik hebben een rockabilly-achtergrond. Kiss the sun speelden we weer wat meer funky, anders wordt ‘ie akoestisch een beetje stijf. Het was wel wennen: als ik thuis in mijn huiskamer akoestisch speel heb ik het idee dat het allemaal vrij hard klinkt, maar in zo’n zaaltje valt dat toch tegen.’

Jullie deden het samen met Roadcrew, waarmee jullie al een tijdje bevriend zijn. Kan je omschrijven hoe hecht jullie zijn?
‘Gertjan (zanger Roadcrew, -red) en ik sturen elkaar al een lange tijd liefdesbrieven, maar dat mag eigenlijk nog niet naar buiten komen. Nee, even serieus: zij vonden ons heel vet toen ze ons in Underground zagen spelen. Toen hebben we afgesproken om met elkaar te gaan bieren en zijn we bij ze op bezoek geweest in Urk. We zoeken elkaar regelmatig op om te jammen en rare liedjes te spelen. We trekken ons ook absoluut aan elkaar op, want je probeert toch altijd met professionele ogen te kijken naar hoe de ander het doet.’

Gaan jullie nu vaker akoestisch spelen, of akoestische nummers in jullie set verwerken?
‘Dat denk ik wel. We gaan sowieso nog vijf huiskamerconcerten doen, naar aanleiding van onze like-actie op Facebook. Het hele idee voor akoestische sessies is ontstaan omdat we de laatste tijd vaak spelen en daarbij vroeg op locatie moeten zijn. Dan ga je vaak al een beetje spelen, bier drinken en jezelf vervelen, en ben je gaar op het moment dat je op moet. Nu wilden we live akoestisch in de stad spelen om een beetje promotie te maken voor onze show later die avond, in het voorprogramma van Navarone. Mensen die je dan zien spelen, kan je dan hopelijk ’s avonds meetrekken naar je echte optreden. Daarnaast word je er zelf iets opener van, verbeter je je presentatie en wen je er aan om op rare locaties te spelen. Het is echt een verrijking, dus ik kan het iedereen aanraden.’