Wie is Hans Mijnhout?

“Van Boudewijn de Groot heb ik fingerpicking geleerd”

Door Yorgos Mayenburg ,

Uiteraard bestaat de Flevolandse muziekscene uit duizend-en-een gezichten. Natuurlijk zitten daar veel muzikanten tussen, maar ook liefhebbers, vaste bezoekers, ambtenaren, journalisten, organisatoren, scouts en vele anderen. Het ene gelaat ken je al jaren, de andere bakkus komt net om de hoek kijken. Met de vaste rubriek ‘Wie is het?’ brengt 3voor12/Flevoland in kaart wie nou eigenlijk wie is. Deze week aandacht voor: Hans Mijnhout.

“Van Boudewijn de Groot heb ik fingerpicking geleerd”

Flevolander kennen Hans Mijnhout als gitarist van The Pact. Toch liggen zijn roots onbetwist in Hilversum. Hij is daar geboren (7-3-1955) en getogen. Zo speelde hij cowboytje in de Gooise straten en viel voor de etalage van muziekinstrumentenwinkel Herman van Keeken als een blok voor de eerste grote liefde uit zijn leven: de gitaar. Kwijlend stond hij voor het raam, tekende gitaren na en probeerde ze thuis zelf na te bouwen van hout. Zoals hij zelf zegt: ‘Het virus was geboren.’
Pas rond zijn twaalfde begon hij met spelen, maar pas vanaf zijn veertiende werd hij fantiek. Heel af en toe luistert Hans nog terug naar opnames uit die tijd, wat natuurlijk bizar kippenvel oplevert. Het bandjesleven begon in die tijd, maar houdt nog steeds aan. Met The Pact tekent Hans voor versterkte rock-‘n-roll, maar met A Sheer Heart arrangeert hij, samen met Martin Ort, bekende popsongs tot gevoelige, kleine liedjes. 

Rond zijn twintigste was hij regelmatig te zien in de Hilversumse Horeca, onder andere als deejay. Maar pas rond zijn vijfentwintigste vond hij de belangrijkste liefde van zijn leven: zijn vrouw Bianca. Hij trouwde haar en ze zijn inmiddels dertig jaar samen.
Sinds 1989 wonen de twee in Almere-Buiten en dat bevalt ze prima. Overdag heeft Hans, als projectmanager in de ICT, de drukte van de Amsterdamse binnenstad en ’s avonds heeft hij de rust van Almere. ‘Maar soms voelt Almere nog wel té rustig,’ zegt hij daarover.
Naast muziek houdt Hans zich bezig met reizen, kunst en cultuur: ‘Ik houd bijvoorbeeld erg van Willink en Rembrandt’. De helden van vroeger (Che en Fidel) zijn via anderen helden (Jim Morrison en Hendrix) ingeruild voor hedendaagse helden (Obama, bijvoorbeeld).
Kortom, Hans Mijnhout heeft nogal een geschiedenis achter zich liggen. Maar hoe staat hij tegenover de standaardvragen van Wie is het?


Wat is jouw favoriete plek in Flevoland?
“Ik denk het stadshart. Met de kunstlinie meegerekend kun je zeggen dat daar tenminste wat gebeurt. Vroeger was De Meester ook favoriet. Daar repeteerden mijn band en ik en dat was een smeltkroes van muzikanten. Nu is dat vervangen door Smit Sound Service in Almere-Haven, waar de Almeerse scene zich verzamelt voor repetities. Erg gezellig daar!”

Welke kroeg noem jij je stamkroeg?
“In Almere heb ik geen stamkroeg. Maar ik kom wel eens in Grandcafé 70-80’s.”

Wat is op muzikaal gebied momenteel dé Flevolandse parel?
“Echt, geen flauw idee. Ik zie veel nieuwe bands, vooral via Make More Music. Sommige van die nieuwe bandjes zijn goed te pruimen, maar ook acts als Sonnys-Inc, een oude rot, vind ik echt top. Vervelend om niet die ene eruit te halen.”

Wie of wat wordt enorm onderschat in de Flevolandse muziekscene?
“Ook zoiets waar ik niet veel mee kan. Ghandi’s Revenge misschien?”

Welke band/artiest moet voor eeuwig zwijgen?
“Eigenlijk geen. Kijk, over smaak ga je niet lullen. Voorbeeld: Wolter Kroes vind ik helemaal ruk, maar een ander niet en wie ben ik dan om dat af te zeiken? Niks dus. Ik denk dat er plek genoeg is.”

Wat is voor jou een bron van inspiratie?
“Oei, da’s heel breed. Mijn roots en interesses verdelen zich over de jaren 60, 70 én 80. Qua genres uiteenlopen van pop, rock, hardrock en metal. Als gitarist móet ik natuurlijk Hendrix noemen, en qua stijl Gilmore van Pink Floyd. Maar vergis je niet: van Boudewijn de Groot heb ik fingerpicking geleerd. Ik speel elke dag dankzij deze grootmeesters. Tijd om nu even te zwijgen...”

Heb je een motto of quote die jou ten voeten uit weergeeft?
“Just do it. Oftewel: niet lullen maar poetsen. En de tweede KISS, oftewel Keep It Stupid Simpel, spreekt mij ook wel aan.”

Wat doe je in het dagelijkse leven?
“Ik heb ooit economische en administratieve opleidingen gedaan. Daarna ben ik bestuurlijke informatiekunde gaan doen. Ik werk als programma- en projectmanager ICT bij de gemeente Amsterdam.”

Wat voeg jij toe aan de Flevolandse muziekscene?
“Ik ben nu zo’n twintig jaar actief, hier. Mensen zullen mij of The Pact wel kennen. Ik hoor van verschillende, jonge muzikanten dat The Pact de eerste band was waarmee ze in aanraking kwamen. Toch nice. Zelf jureer ik voor Make More Music, ben VIP-gast bij de stadsrappercompetitie en probeer zo actief mogelijk te zijn bij allerlei evenementen, waaronder het jaarlijkse Evenaarfestival. Ik treed in Almere ook regelmatig op met A Sheer Heart, bijna altijd belangeloos.”

Iedereen koestert wel muziek die, gezien de rest van de voorkeur, beschamend of dubieus is. Wat is jouw muzikale afwijking?
“Pfff... Misschien iets als Edith Piaff? Nee hè, daar kom ik te goed mee weg. Ik ben, denk ik, mijn eigen afwijking. Just check it.”

En, hoe is het verder?
“Erg goed, dank je en met jou?”

Wat wil je verder nog kwijt?
“Met The Pact hebben we een nieuwe cd gemaakt. Momenteel worden daar de laatste dingen aan gemixt. Als het goed is, is op 9 oktober de releaseparty in Amsterdam.”