Onstuimig liefdesduet met een heldin

Amsterdam Sinfonietta en Wende Snijders geven elkaar de ruimte

Tekst: Theo Miggelbrink / Fotografie: Lotte Schrander ,

Onder de noemer 'breder dan klassiek' gaat het strijkorkest Amsterdam Sinfonietta ieder jaar de samenwerking aan met artiesten uit de populaire en lichte muziek. Zo stond het orkest tijdens Cross-linx al eens eerder in Muziekgebouw Eindhoven met onder andere Patrick Watson en Lamb. Maar zo innig als met Wende Snijders was de verstrengeling niet eerder. Niet zo vreemd; dit keer werd namelijk niet het eigen repertoire van Wende als uitgangspunt gekozen, zoals bij Patrick Watson en Lamb nog wel het geval was, maar romantiek en liefde.

Wende en Het Amsterdam Sinfonietta openen met ‘Sycamore Tree ’ een van Wende’s eigen liedjes. Daarna volgt ‘Where Do I Begin’, de themesong van 'Love Story'. Een nummer waarin de romantische liefde bezongen wordt en dat zo suikerzoet is dat het glazuur bijna van je tanden springt. Maar het blijft vanavond niet bij zoete zwijmelarij. Want de liefde kent ook mindere kanten. En daar laten Wende en het Amsterdam Sinfonietta geen misverstand over bestaan. Gedurende de avond worden covers als ‘Wild is The Wind’ van Nina Simone en Édith Piaf’s ‘Padam Padam’ afgewisseld met eigen nummers zoals ‘Adem Uit’.

Ondertussen vertelt Wende over haar liefdesleven. Op haar vierde wilde ze later een prinses worden die zou worden geschaakt door de prins op het witte paard. Maar toen ze op haar negentiende haar eerste échte vriendje ontmoette, volgenden de minnaars elkaar snel op. Ze ontdekte dat de liefde toch niet zo vanzelfsprekend is.

Wendes ontboezemingen monden uit in Stromae’s ‘Formidable’. Daarna volgt een bozig duet met de contrabas van Sinfonietta’s bassist. Zij in de rol van verongelijkte echtgenote, de contrabas in de rol van brommende echtgenoot. En daarna de berusting in onder andere Brel’s ‘Ne Me Quitte Pas/Laat Me Niet Alleen’. Uiteindelijk besluit Wende dat wanneer de romantische liefde je hoogste ideaal is, dat prinses zijn niet volstaat. Nee, je moet een held zijn. En om dit te onderstrepen speelt ze een gloedvolle versie van Bowie’s ‘Heroes’ als finale. Na een ovationeel applaus volgt nog één toegift: het op muziek gezette gedicht van Toon Hermans ‘Als De Liefde Niet Bestond’.

Het moge duidelijk zijn. Liefde vraagt volgens Wende Snijders om heldenmoed. Zij heeft haar grote liefde in ieder geval gevonden vanavond. Niet in de vorm van een persoon, maar in de vorm van het Amsterdam Sinfonietta; een orkest dat haar alle facetten van de liefde laat bezingen. Het ene moment suikerzoet of piepklein en het volgende moment donker, bombastisch en dreigend. Nu maar hopen dat de liefde die wilde achtbaan blijft die het tot nu toe voor Wende geweest is. Want met enkel 'Love Story' themesongs zou het maar saai zijn.

Gezien: Amsterdam Sinfionette en Wende Snijders, in Muziekgebouw Eindhoven op 16 januari 2016