De vijf Gouwe Lempkes van Mr. Guy Fox

De vijf beste platen aller tijden volgens Eindhovense artiesten, met deze keer Mr. Guy Fox

Mr. Guy Fox ,

Op zaterdag 17 september vindt er weer een nieuwe Club 3voor12/Eindhoven plaats. Doel zoals altijd: het beste van de Eindhovense muziekscene presenteren aan het Eindhovens publiek, op het hoofdpodium van de stad: de Effenaar. Volgens vast gebruik worden de acts vooraf voorgesteld door middel van hun vijf Gouwe Lempkes, oftewel hun vijf favoriete platen aller tijden. Met deze keer: clubavondopener Mr. Guy Fox. Je zou verwachten bij een singer-songwriter dat die lijst goed gevuld is met graag geziene voorbeelden als Bob Dylan, Jeff Buckley of meer eigentijds Bon Iver. Maar niets is minder waar bij Sjoerd van Hulst, wat de echte naam is van de man achter Mr. Guy Fox.

The White Stripes – Elephant (2003)
Deze plaat geeft mij altijd een gevoel van jeugdsentiment. Hij kwam uit toen ik 12 jaar was en heb ‘m toen meteen gekocht in de cd-winkel. Of ik kreeg hem voor m’n verjaardag. Maar ik luister ‘m nu ook nog heel vaak eigenlijk. Ik vind The White Stripes erg boeiend omdat er in veel nummers een beetje een luguber en komisch sfeertje hangt. En iets heel kinderlijks, alsof je een kijkje neemt in de wereld vanuit de ogen van een achtjarige. Hun minimalistische aanpak is echt gedurfd en goed uitgewerkt en dat vind ik wel lekker hoor. Erg stijlvol ook dat ze uit elkaar gegaan zijn precies op het hoogtepunt, zodat wat mooi is als mooi herinnerd kan blijven en ze niet uiteindelijk zo lelijk aftakelend door de achterdeur hoefden te vertrekken zoals je zo vaak ziet. Gewoon een gouw lempke dus die ‘Elephant’!

The Doors – Strange Days (1967)
Eigenlijk alleen al vanwege ‘When The Music’s Over’ want dat nummer heeft zo’n heerlijke madness. Een paar jaar terug was dit altijd het themanummer van ons studentenvriendenclubje ‘Platenmaten’. We begonnen onze wekelijkse doorzakavond altijd als sophisticated vinyl hipsters: met een glaasje speciale pils in een kraakpand op zoek naar de verfijndere zaken van het leven. We filosofeerden over de kleinste en grootste onderwerpen. Dat waren pas avonden. Totdat we samen een cruciaal punt bereikten, want daar stonden we dan ineens allemaal tegelijk ontzettend dronken te zijn zeg… Dan gingen alle lichten uit, op een paar kaarsjes na, en veranderde de sfeer eigenlijk naar een grote waas met de Doors op vol volume en wij gingen dan heel raar doen. Voelde net alsof we een hele vreemde sekte waren.

DeWolff – IV (2012)
Deze komt uit m’n dagboek toen ik nog studeerde: “M’n tong plakt aan m’n gehemelte van de goedkope energy drink en terwijl ik de chipskruimels uit mijn verwaarloosde baardgroei op de grond van mijn studentenkamertje veeg, golft het besef door mijn hoofd: het is tentamenperiode. Per dag verwerk ik naast vele regressieanalyses en logaritmische functies ongeveer 2 liter koffie, 1 pakje sigaretten, een hoop kleffe snacks en 5 ham/kaas croissantjes. Ik denk alleen nog maar in cijfertjes, tabellen en grafieken en ben elk spoor van sociaal contact bijster. Ik strek mijn rug nog maar een keer. Dit om de stekende pijn te verminderen die veroorzaakt is door urenlang voorovergebogen te sleutelen aan een Excell-bestandje, zittend in een gure tochtstroom komend uit de kieren van een oud raam. Op de achtergrond staat de muziek die ik zal luisteren in de komende twee duistere weken. Als een soort ver lichtpunt in een donkere tunnel markeren de scheurende gitaren, lugubere orgelklanken en opzwepende drums flauwtjes een eindpunt aan mijn malaise. Het is het album ‘IV’ van DeWolff. Deze stuwende, trance-uitlokkende muziek houdt me op de been terwijl ik als een emotieloze machine statistiekopdrachten zit te maken.”

Fleetwood Mac – Rumors (1977)
Deze vindt mijn moeder heel mooi en mijn moeder heeft altijd gelijk.  

Kings of Leon – Aha Shake Heartbreak (2004)
Echt een top plaatje voor in de auto en voor buiten de auto! De zanger zingt vaak zo onduidelijk dat het net is alsof hij in het Nederlands zingt. ‘My Party’ is voor mij gewoon de kraker ‘Stomme Paarden’ geworden (wel ander album) en het liedje ‘Day Old Blues’ is een lofzang over deodorant. Grapjes daargelaten, ik vind deze plaat na tien jaartjes nog steeds echt heerlijk. Echt jammer dat ze tegenwoordig van die ongeïnspireerde commerciële ruk-me-vestje-kapot nummers maken. Aan de andere kant; als je droom is om iets unieks en bad-ass neer te zetten en je daar je hele leven echt aan toewijdt, om vervolgens overal waar je komt te merken dat de mensen alleen ‘Sex On Fire’ willen horen en daarna direct weer gaan… Dan knapt er iets. Stomme paarden!

Op het debuutalbum van Mr. Guy Fox dat dit jaar uitkwam zijn deze invloeden moeilijk te ontdekken, maar misschien verrast onze clubavondopener je live wel helemaal. Kom het voor jezelf zien op 17 september tijdens Club 3voor12/Eindhoven, in de Effenaar. Naast Mr. Guy Fox treden die avond ook Zoo Children en Timecop 1983 op.