Even lijkt het alsof de show stipt om negen uur begint, als vanuit de coulissen de eerste zinnen van een a capella versie van titelsong ‘Nooit Meer Terug’ klinken. Het publiek hoopt de imposante verschijning van Fresku te ontdekken, maar dan staat ineens de veel kleinere - maar zeker niet minder getalenteerde - Braz op het podium. Die maar weer eens bewijst hoe indrukwekkend goed zijn imitatie-skills zijn. Uitzinnige reacties volgen en Braz geeft aan dat hij door Fresku is gevraagd om de boel lekker op te zwepen. Laat dat inderdaad maar aan deze charismatische theaterjongen over. Na dik twintig minuten artistieke hoogstandjes is de zaal er dan ook helemaal klaar voor. Beetje jammer dat het vervolgens net te lang duurt voordat Fresku zelf opkomt en ingetogen opstart met – nu dus echt - ‘Nooit Meer Terug’ en vervolgt met de oudere nummers ‘Alisha’ en ‘Nieuwe Dag’. “Laten we rustig aan beginnen” en “sorry voor m’n stem man” laat hij tussendoor weten.
Album release party 'Nooit Meer Terug' in de Effenaar
Fans dragen Fresku letterlijk en figuurlijk op handen
Met de eerste vier opzienbarende clips van zijn nieuwe album ‘Nooit Meer Terug’ bracht Fresku al heel slim, maar oprecht geëngageerd, de promotiemachine op stoom. Dat het album vervolgens in no time op nummer 1 in de iTunes albumlijst terechtkwam en ook in België direct de top 10 haalde, deed de verwachtingen voor zijn release party - vrijdag 11 september in de Effenaar - tot grote hoogten stijgen. Het resultaat is een stijf uitverkochte zaal, waardoor veel fans die achter het net vissen, vlak voor het concert nog uit alle macht tot de kleine zaal proberen door te dringen. Maar vol is vol, dus zij blijven teleurgesteld achter met de vraag of Fresku de hoge verwachtingen andermaal waarmaakt.
Rustig aan
Dat de Eindhovense rapper inderdaad gekweld wordt door stemproblemen, blijkt als hij tijdens het concert meerdere keren over zijn keel en borstkas wrijft. Bij het nummer ‘Altijd Alleen’ wordt hij ondersteund door Glen Faria en gebruikt hij de toffe gitaarsolo om er even bij te gaan zitten en zelf te genieten. Als hij daarna weer zegt “dat we het even rustig aan gaan doen”, krijgt hij als reactie een luide “gas erop!” uit de zaal. Deze keer blijkt het echter de introductie van het gelijknamige nummer op zijn nieuwe album, over een jong meisje dat onder groepsdruk te snel volwassen wil worden. Een nummer dat niet alleen Fresku zelf, maar ook zijn fans naar de keel grijpt. Want het zijn dit soort vlijmscherpe teksten waarmee Woenselnaar Roy Michael Reymound laat horen dat hij heel goed weet wat er speelt binnen de grote groep minder bedeelde jonge mensen in de maatschappij. En daarmee oogst hij, ook vanavond weer, veel respect en sympathie.
De clown
Maar Fresku is ook een onvervalste lolbroek. En ook die kant laat hij zien als de handjes eindelijk de lucht in kunnen voor het nummer ‘Kreeft’, dat hij inluidt met een grapje over zijn verloofde Lieke (tijdens de album release party van Maskerade ten huwelijk gevraagd, maar “nog geen tijd gehad om te trouwen”) die “heel leuk is en gepocheerd ei eet”. De fans voelen ‘m al aankomen en als dan ook nog mattie MocroManiac verschijnt, gaat de zaal echt los. Nu viert de clown in Fresku hoogtij. Hij pakt brutaal de telefoon af van een filmende fan en ouwehoert gezellig voor de camera voordat hij hem weer teruggeeft (hoe blij zal deze jongen nu zijn?). Na de vraag “of iedereen zin heeft om te springen” worden we getrakteerd op een wervelwindachtige medley van oude en nieuwe nummers en valt hij tussendoor zogenaamd flauw, waarop heel even bezorgde geluiden klinken vanuit de zaal. Maar Fresku blijft Fresku; het blijkt gelukkig maar gekkigheid.
Na de inzet van het veelbesproken nummer ‘Zo Doe Je Dat’ (over de dominante blanke airplay op Nederlandse radiostations) gooit Fresku het toch weer over een serieuze boeg en vraagt hij iedereen om met aanstekers de donkere zaal te verlichten. En als hij in die setting tijdens het nummer ‘Trots’ de hartenkreet “Ik heb niemand nodig” vanuit zijn tenen schreeuwt, gaat er een golf van gevoeligheid over de toeschouwers. Die vervolgens nog een uitsmijter meekrijgen met de aan hen opgedragen hit ‘Twijfel’, een persoonlijk relaas dat duidelijk nog steeds veel mensen raakt. Helaas blijkt dat alweer het laatste nummer van de show te zijn, waarin bovendien echte klappers zoals ‘Gooi Jezelf Weg’ en bonustrack ‘Angst’ van zijn nieuwe album ontbreken. Raar ook dat juist tijdens een album release party de helft van de nummers op dat album niet aan bod komen.
Ontlading
Maar er is nog hoop voor de toegift, die echter een herhaling van ‘Kreeft’ blijkt te zijn. Die teleurstelling wordt gelukkig goedgemaakt door de ontlading die losbarst. Het zit er bijna op en dat maakt de weg vrij voor plezier op het podium. Het lintwormpak van Maskerade is verruild voor een kreeftpak, met daarin zo te zien Braz die Fresku met water besprenkelt en zo een rituele zegening overbrengt. Hoogtepunt is wanneer Fresku het publiek ingaat en zoveel mogelijk omstanders knuffelt. Hij waagt zich zelfs aan een crowdsurf-momentje, waarbij toch eerst even zijn zelf bezongen twijfel opspeelt. “Gaan jullie mij dragen?”, vraagt hij voordat hij nog een beetje angstig de menigte induikt. Maar natuurlijk dragen zijn fans hem op handen, letterlijk en figuurlijk. Wat maar weer bewijst dat de gevoelige Fresku echt geen vraagtekens meer bij zichzelf hoeft te zetten. Zelfs met stemproblemen wint hij dankzij zijn innemende karakter en talentvolle taalvaardigheden vanavond wederom alle harten.
Gezien: Fresku, op 11 september, in de Effenaar.