Paaspop 2014: Guus Meeuwis maakt officieel Goede Vrijdag van eerste festivaldag (met een zachte G)

Schijndel na al die jaren nog steeds in de ban van Guus

Inge Gruijters ,

Guus Meeuwis heeft natuurlijk geen introductie meer nodig en ook op Paaspop is hij geen onbekende. En we geven het toe: meneer Meeuwis is natuurlijk niet echt 'des 3voor12', maar ach, nu we er toch zijn. Een verslag van Paaspop is niet compleet als je een – voor dit festival – zo belangrijke act negeert. En het moge duidelijk zijn dat het publiek al helemaal geen ‘nee’ zegt tegen de Nederlandstalige krakers van deze band.

Vanaf het moment dat Guus Meeuwis met zijn band het podium betreedt, wordt duidelijk dat het publiek nog lang niet uitgekeken is op deze knuffelbrabander. Het optreden is strak geregisseerd, en afgezien van een vrij indrukwekkende lichtshow, gebeurt er eigenlijk niet veel op het podium. Dat kan het redelijk beschonken publiek niet deren. Een groot deel van de bezoekers kan nauwelijks nog op zijn benen staan, maar zingen (of lallen) is geenszins problematisch. Gedurende het volledige optreden wordt van voor- tot helemaal achterin de tent ieder nummer woordelijk mee geblèrd. Bij publieksfavoriet 'Het Is Een Nacht' neemt Guus zelfs tot het laatste couplet niet meer de moeite om zelf mee te zingen. Wat jongere kinderen gaan voor het podium uit hun plaat, terwijl kleffe stelletjes verderop in de zaal in een innige omhelzing – met een lach of een traan – meezingen, vriendengroepen hangen om elkaars nek, hippe pubers maken selfies met het podium op de achtergrond… Guus Meeuwis is voor jong en oud; zelfs als die man 'Een Hoedje Van Papier' had gezongen, had iedereen het wel prima gevonden. En dat is ook mooi. Het ware volksgevoel, met natuurlijk provinciaal anthem 'Brabant' als kers op de taart.