CONCERT
Goose, Stardust, zaterdag 30 maart, Paaspop 2013.

MUZIEK
Waar de dansmuziek de afgelopen jaren in handen is gevallen van moeilijk kijkende mannen achter draaitafels met slecht verstopte laptops, brengt Goose deze weer zoals het 'hoort': live gespeeld, met een bataljon aan synthesizers, een deels elektronische, deels akoestische drumkit en zelfs een stel gitaren. Het levert een mix van vuige electro en snoeiharde rock op.

PLUS
In het begin lijkt het afwachten hoe de Stardust, waar DJ's de hele dag al de dienst uitmaken, reageert op deze volwaardige band, maar verandering van spijs doet eten, zo blijkt. Binnen een paar nummers heeft de groep de tent al bij de strot en begint men steeds iets verder de luchtpijp dicht te knijpen. De gemene riffs, ronkende bassen en de eclectische lichtshow helpen daar zeker bij mee. En net als het rock-element enigszins uit zicht raakt bij de dwingende hit 'Can't Stop Me Now', gooit een van de heren er een heerlijke classic rock-solo in, die naadloos aansluit op de hysterisch oscillerende synths. Die perfect uitgevoerde combinatie van stijlen en de gigantische lading energie die erbij vrijkomt, maakt dat we Goose over tien à twintig jaar weleens zouden kunnen betitelen als pioniers in het genre.

MIN
Het absolute hoogtepunt ligt met 'Can't Stop Me Now' eigenlijk wat te vroeg in de set. Ook blijkt het iets teveel gevraagd om het beloofde anderhalf uur vol te maken. Maar zo'n ramp is dat niet, want het grootste gedeelte van de zaal is dan toch al uitgeput.

CONCLUSIE
Goose is een band waar je er misschien één, hooguit twee per festivalseizoen tegenkomt. Wie de komende tijd de kans nog krijgt Goose aan het werk te zien, moet op het hart worden gedrukt deze met beide handen aan te grijpen.

CIJFER
9,5