Naked Song 2013: Dylan Sneed worstelt met rumoerige Effenaar-stage

Sympathieke Amerikaan overtuigt vooral met ouder werk

Tekst: Rob de Vries / Fotografie: Patric Muris ,

Texaanse zanger die zijn roots niet onder stoelen of banken schuift. Zijn nummers stromen over van de Americana en met zijn Texaanse tongval krijgt het geheel al gauw een cowboy gevoel. Dylan Sneed staat geprogrammeerd op de Effenaar Stage op een rumoerig moment van de dag, verschillende gasten komen net aan en uit de grote zaal klinken de laatste klanken van Ken Stringfellow en zijn gasten. Sneed laat zich daar niet door afleiden en heeft zichzelf een doel gesteld: tijdens deze laatste Nederlandse show moet hij zijn overgebleven stapeltje albums kunnen verkopen.

Gezien
Dylan Sneed, op 15 juni 2013 tijdens Naked Song, in het Muziekgebouw.

Muziek
Americana dus. Met een authentieke Texaanse tongval, een vlotte babbel en mondharmonica weet de Amerikaan het toegestroomde publiek goed te vermaken. Zeker door set-opener ‘Girls Just Wanna Have Fun’ lukt het hem om de aandacht van de zaal te krijgen. Zijn eigen nummers zijn niet allemaal even sterk als de Ciny Lauper-cover. Vooral zijn nieuwere nummers zijn wat dertien in een dozijn.

Plus
De vrolijke nummers, al tokkelend op gitaar zijn zeer vermakelijk. Zeker gecombineerd met zijn praatjes tussendoor weet hij zich de Effenaar-stage snel eigen te maken. Anekdotes over lange afstanden in Nederland - twee uur rijden naar de stad is voor een Texaan natuurlijk een peuleschil - maken hem tot een zeer sympathieke verschijning. Nummers van zijn album 'Texodus', en met name de titeltrack luisteren heel prettig weg.

Min
Na een aantal nummers verslapt eigenlijk automatisch de aandacht. Of dit nu puur komt doordat het niveau daalt of doordat het rumoer rond de Effenaar-stage toeneemt is moeilijk te zeggen. Aantoonbaar is wel dat het publiek het na een nummer of vijf wel gezien heeft. Zeker in nieuwe liedjes komt weinig originaliteit naar boven.


Conclusie
De nodige yee-ha’s en hell yeah’s ten spijt, de show komt nooit echt helemaal van de grond. De Texaan heeft met 'Texodus' een aantal hele behoorlijke liedjes op zijn naam staan en de breekbare cover van Cindy Laupers jaren 80-klassieker klinkt prima, maar dat is niet genoeg. Dat dit nummer als eerste in de set gespeeld wordt is een wat makkelijke keuze en doet afbreuk aan zijn eigen nummers. Sneed is een vermakelijke verschijning op het podium maar zijn nummers beklijven te weinig, de doelstelling om al zijn platen te verkopen wordt dan ook niet behaald.

Cijfer
6+