Gezien
Linnea Olsson, op 15 juni 2013 tijdens Naked Song, in het Muziekgebouw.
Muziek
Easy listening pop meets neo klassiek en dat dan weer doordrenkt van reverb. De stem van Olsson heeft vooral bij de ingetogen stukken veel weg van Natasha Khan (Bat for Lashes). Een half jaar geleden kwam Olssons debuutplaat, genaamd 'Ah!', uit. Daarnaast was ze de laatste jaren celliste in de band van Ane Brun en tourde ze met Peter Gabriel.
Plus
Olsson weet met haar cello makkelijk in het gehoor liggende muziek te maken. Haar stem klinkt erg fijn als ze ingetogen zingt. De wat uitbundigere uithalen komen daarentegen wat geforceerd over. Buiten nummers van de dit jaar uitgekomen plaat gunt Olsson ook het nummer ‘What’, dat net vers van de schrijftafel is gekomen, een podium in Eindhoven. Het liedje is gelaagder en beter dan het reeds verschenen materiaal en wordt dan ook met luid applaus ontvangen.
Naked Song 2013: Linnea Olsson gaat vreemd
Onwennige Zweedse weet bij vlagen publiek te betoveren
Problemen voor het optreden. De cello van Linnea Olsson is niet meegkomen met haar vlucht. De manager van Mister and Mississippi regelt bij een vriendin een andere. Volgens de host van de kleine zaal staat dit gelijk aan vreemdgaan, iets waar Olsson zich duidelijk niet gemakkelijk bij voelt.
Min
Erg leuk om een didgeridoo te gebruiken en daar vijf (!) stemlagen overheen te gieten, maar voor de rest mag je een ode aan je familie ook gewoon alleen tijdens het kerstdiner spelen. Ook de cover van Massive Attack is wat ver gezocht.
Conclusie
Het verraderlijke aan een podiumbezetting van slechts stem en cello is dat de verveling toe kan slaan. In het begin is Olsson betoverend, later in de set weet je het wel. Gelukkig maakt afsluitend popliedje Dinosaur dat je tevreden de zaal verlaat!
Cijfer
7,5