Gezien
Ken Stringfellow & Guests, op 15 juni 2013 tijdens Naked Song, in het Muziekgebouw.
Muziek
De impact van de eerste act in de grote zaal liegt er niet om. Hals over kop knallen Ken Stringfellow en zijn voornamelijk Hollandse gasten (New Cool Collective, De Dijk) er vanaf de eerste noot op los. Vol gas, alsof ze al een half uur bezig waren en je midden in de show binnenkomt. Losgeslagen zingt, kweelt, roept en brult Ken het uit en zijn medespelers rammen lustig mee. Het stemgeluid is luid en vooral schel afgesteld. Dit wordt in de loop van de show enigzins bijgesteld, maar het blijft de gehele show nogal oncomfortabel om aan te horen.
De nummers zijn overwegend druk en onsamenhangend, iets wat een groot deel van het publiek niet blijkt te verwachten. Over het geheel lijkt de voorstelling op een soort afvalrace, waarbij het erom draait het publiek zo lang mogelijk binnen te houden. Na ieder nummer staat er een horde op en verlaat demonstratief de zaal. Het lijkt erop dat Ken Stringfellow niet door de eerste ronde gaat komen...Met de rockbalad 'Doesn't This Remind You Of Something' als afsluitend duet lijkt Ken zijn timide kant toch even te willen laten zien. Enigszins verrassend.
Plus
Het is interessant om te horen hoe een doorgewinterd rockartiest zijn 30-jarige muziekverleden heeft weten te kneden tot een geluidsexplosie waarin al zijn muzikale ervaringen terug te horen zijn.
Hierbij waan je je regelmatig terug in de vroege jaren '90, de periode waarin veel van zijn meest succesvolle samenwerkingen plaatsvonden (o.a. R.E.M., Big Star, the Posies).
Naked Song 2013: Ken Stringfellow & Guests bijten oorverscheurend spits af in grote zaal
Ongetemde Early Nineties Pop/Rock-Ratjetoe zorgt voor leegloop op volstromend festival
"Het is misschien wat vroeg voor deze kakofonie van geluiden...maar we hebben hier wel een leuke tijd. Of in ieder geval...een interessante tijd..!"
Met deze woorden en de uitleg over zijn interpretatie van het 'einde van de wereld' verklaart Ken Stringfellow min of meer de oerknal waarin het publiek zojuist terecht is gekomen.
Je moet ervan houden? Volgens hem wel.
Min
Rauw en onsamenhangend in geluid en spel. Compleet met kartelranden die, gezien het hoge wegloopgehalte, voor het merendeel van het publiek als een kwelling gelden.
Conclusie
Als opener van het Naked Song Festival is Ken Stringfellow wellicht voor het gros van de bezoekers te ongenuanceerd geweest.
Tegen het einde gunt hij het publiek wat meer rust aan de oren, maar de schelle warboel die hieraan vooraf ging, blijft toch het meest hangen. Helaas.
Cijfer
5