De vijf Gouwe Lempkes van LEFT

De vijf beste schijven volgens artiesten uit Eindhoven

Tekst: LEFT ,

Op 2 juni aanstaande is er weer een nieuwe Club 3voor12/Eindhoven, onze showcase waarbij de leukste bands van Eindhoven live te horen zullen zijn in de Effenaar. Traditiegetrouw stellen we de clubavond acts voor aan de hand van hun favoriete platen allertijden, oftewel hun Gouwe Lempkes. Dat is deze editie niet anders. Na avondopener Snoeck en Grim Tim is het tot slot de beurt aan headliner LEFT. De band koos niet voor de gebruikelijke Gouwe Lempkes, maar wel degelijk Lempkes die er toe doen. Dit voorafgegaan door een inleidende en uitleg gevende anekdote.

LEFT Bus Classics

Wie heeft geluisterd naar 3voor12/Eindhoven radio op 23 mei 2012 kent de achtergrond van de gemaakte keuzes al. Voor de rest is de hierna volgende inleiding even vermakelijk als nodig om het juiste gevoel te krijgen bij de gekozen albums.

De zon verscheen alweer voorzichtig aan de nachtelijke horizon tijdens de terugrit vanuit Leids poppodium LVC terug naar Eindhoven. Na wederom een geslaagd optreden met Face Tomorrow stonden we ineens stil langs de snelweg.

Dames en heren, we hebben het hier over het droevige overlijden van onze Mercedes 408 G (ex-brandweer bus) wier leven aan een noodlottig einde kwam toen ze helemaal over haar toeren en oververhit ergens langs de snelweg bij Breda haar laatste blauwe olie/gas walm uitblies. Na autopsie bleek de arme 408 al een tijdje signalen af te hebben gegeven door hevig met haar kleppen te klapperen. Helaas werd er echter al een tijd niet meer geluisterd naar de gesteldheid van de hardwerkende gasmotor, want zo gauw als de accu aanging, werd er gevochten om de mini-jack die uit de autoradio kwam en nog voor dat de motor was gestart, stond het volume al op maximaal!
Het is dan ook een wrange paradox dat dit droevige einde, tevens de geboorte is van zoiets moois als de 'LEFT Bus Classics'.

Inmiddels is de 408 vervangen door haar grote broer de Mercedes 508D (tevens ex-brandweer bus), die zich met zijn steady dieselmotor niet laat opjagen. Band, crew en handige familieleden hebben het interieur hoogstpersoonlijk gepimpt met een soundsystem waar ze bij de welbefaamde West Coast Customs (Pimp My Ride van MTV, red.) nog een puntje aan kunnen zuigen. Het is uit deze speakers waar de 'LEFT Bus Classics' uiteindelijk officieel zijn samengesteld. Met muzikale input van bandleden, crew, vrienden, vriendinnen, bandsletjes, dealers en al het ander gespuis dat zich (plotseling) in de tourbus bevond.

Met onderstaande Lempkes wordt een kleine, willekeurige doch enigszins chronologische, selectie gemaakt uit de heen- en terugrit klassiekers die in de loop der jaren de revue hebben gepasseerd tijdens de soms eindeloze ritten.

Machine Head – Dividian
Een lekkere plaat wanneer je ongeveer een half uur onderweg bent, je eerste pilsje hebt genuttigd en de beslommeringen van de voorafgaande week tegen het einde van de intro definitief van je af hebt kunnen zetten. Zeker als drummer Dave McClain de dubbele bas erin gooit.

Madball – Semper Fi
Deze gaat meestal aan bij aankomst van de plaats van bestemming. De ramen gaan open en terwijl de chauffeur onwetend door de betreffende stad rijdt bekommert niemand zich meer om de route. Men is te druk bezig beukende bewegingen te maken met gebalde vuist, de tekst van het lied vertelt over verbroedering en in de bus lijkt exact hetzelfde gevoel te ontstaan.

Justice – Genesis
Ja, dit is er ééntje die vaak als aftrap voor de terugrit wordt gedraaid en bewijst dat de 'Bus Classics' niet alleen draaien om rockgeweld. Een synthetisch geluid is soms meer dan welkom! De bus is weer volgelaaien, de voetjes gaan van de vloer en de maat wordt aangegeven door met de vuist hard tegen het plafond te slaan.

Al Jarreau – Roof Garden
De nachtelijke rit begint op dit moment vreemde vormen aan te nemen, mede vertolkt door Al Jarreau’s gescat in zijn nummer 'Roof Garden'. Gelukkig lijkt er geen einde aan het nummer te komen en kan de steeds groter wordende lust naar klamme satékroketten in de 24-uurs tankstations nog enigszins worden onderdrukt.

JW Roy – Kortsten dag
Een overduidelijke terugrit klassieker om weer een beetje tot rust te komen. Een nummer dat vaak nog aanstond als we door Knegsel, het geboortedorp van deze singer-songwriter, reden. JW heeft met zijn grootse stem een voor ons hele gelukkige keuze gemaakt door op de plaat Laagstaat 443 louter in het Brabants te zingen. Tegen de tijd dat dit nummer draait, maakt niet iedere inzittende van de bus het nummer nog bewust mee. Bovendien heeft de chauffeur vaak de ongelukkige taak de rittijd te moeten verdubbelen om elke inzittende ook daadwerkelijk bij zijn eigen huis af te gooien. JW zingt over de kortsten dag en de langste nacht, en dat laatste lijkt na elke show weer te kloppen. Welterusten!

Wie nieuwsgierig is geworden naar meer en denkt zelf ook wat olie voor in de oren te kunnen gebruiken om lange ritten te kort te laten lijken, kan meegenieten via Spotify:

http://open.spotify.com/user/bartvanoeffelen/playlist/5a0MFRtfj5hxk9T7FKfEVC

Eigen muziek van LEFT horen? LEFT presenteert zijn nieuwe single 'All Or Nothing' en meer nieuwe nummers van het volgende album op 2 juni tijdens Club 3voor12/Eindhoven in de Effenaar.