MUZIEK
Geknipte discosamples omtoveren tot ambient techno en dat weer verplaatsen naar een liveset met een drumstel en gitaren is misschien een raar rondje, maar daar staat deze driekoppige band voor.

PLUS
Ze zijn ongelooflijk goed op elkaar ingespeeld, dat zie je niet vaak. Je kunt je vast wel herinneren dat een percussionist of saxofonist met een dj staat mee te spelen. Inderdaad, meespelen. Hier worden de percussionist en de gitarist met de samples die Wilner aanstuurt tot één geheel gevormd. Wanneer hij het tot een break laat oplopen weet de drummer precies hoe hij daarop mee moet liften. Voor gitarist Soderstrom hetzelfde verhaal; geen gitaarriff die uit de toon valt of een drumsolo die te pas en te onpas verkeerd zit, want ze weten allemaal waar het naartoe moet leiden: naar de ultieme break.

MIN
Die break is er, maar wel met een halfvolle zaal. Het overgrote deel van het publiek is bij de liveact van Amon Tobin. Toch valt de muziek in de smaak bij de gevluchte menigte die het in de andere zaal kennelijk te druk vindt. Helaas heeft The Field het door dat het niet druk is. Met een strak gezicht werken ze hun set af. Jammer, want daar is geen reden toe.

CONCLUSIE
Met een goed ingespeelde band ambient electro spelen, is knap en subliem. Het is heel moeilijk om met een sequencer mee te drummen, maar dat lukt ze moeiteloos. Toch is de lege zaal een handicap waar ze niet handig mee omgaan. Spijtig dat daarom het gouden randje er niet is.
 
CIJFER
7

Gezien: The Field, tijdens STRP 2011 in Klokgebouw, op 26 november 2011