Om elf uur zou het optreden van Black-Bone beginnen. Wie op dat moment de Altstadt binnenloopt, ziet dat één van de twee voorprogramma’s ‘La Stryker’ nog aan de soundcheck moet beginnen. SugarSweet heeft de aftrap van deze avond dan al gedaan. LA Stryker, vriendjes van Black-Bone, geven aan met veel trots het voorprogramma te verzorgen. Dat doen ze vol overgave, maar met teveel van alles en een tekort aan het goede. De frontman beweegt als Mick Jagger en Steve Tyler zonder dat duidelijk is of het als imitatie of parodie bedoeld is. Zijn stem komt duidelijk bij geen van beiden ook maar een beetje in de buurt. De clichématige melodieën worden nog wel aardig gespeeld, maar laten we het er verder op houden dat dit niet best is.
Het contrast met Black-Bone dat pas na twaalven op het podium verschijnt, is groot. Bij deze band klopt het allemaal heel erg aardig: stevig gitaarwerk, dat met verve wordt gespeeld, en een ijzersterke ritmesectie worden aangevuld met de passende, soms wat schreeuwerige, zang van frontman Steef. In alles staat hij voorop: op het podium, als leadgitarist en als volksmenner. Het voetje op de monitor, maar ook de rest van zijn houding doet sterk denken aan grootmeester Peter Pan Speedrock.
De band trekt alle aandacht van een meer dan goed gevuld Altstadt naar zich toe. “Supervet dat jullie allemaal zijn gekomen” wordt regelmatig herhaald. Niet alleen dat, het publiek is ook gebleven. Tot laat. Dat de aandacht geen moment verslapt, is voornamelijk aan Black-Bone te danken dat niet alleen in performance, maar ook wat betreft showelement hoog scoort. Het genre is, zeker in Eindhoven, niet bepaald vernieuwend: stoere teksten, veel herhaling in de refreinen die nooit uit meer dan een paar woorden bestaan, harde drums, laaghangende bas en snoeiharde gitaarstukken vormen de basis. In deze uitvoering maalt niemand daarom. Bovendien blijkt maar weer eens dat er in Eindhoven nog steeds veel liefhebbers van de ouderwetse ‘no-nonsense Rock ’n Roll’ zijn.
Steef, met een Led Zeppelin print op zijn shirt, geeft na drie nummers te kennen kapot te zijn. Ondanks de warmte houdt de band zich geen moment in. Alleen wanneer het publiek in plat Brabants wordt toegesproken. Leuk zijn de onnodige excuses voor ‘die kleine kut gitaarsolo’ waarmee hij zichzelf duidelijk tekort doet. Die klinkt prima laat ook het publiek weten door de armen in de lucht te gooien. Dat doen ze opnieuw wanneer wordt medegedeeld dat Black-Bone geboekt is als voorprogramma van Sleez Beez in Paradiso, in de grote zaal welteverstaan. Naast wat ouder materiaal, de drie nummers van de EP ‘Back Off’, ‘Girls Best Friend’ en ‘You Turn Me On’, wordt ook als ware primeur het gloednieuwe nummer ‘It’s Only Rock ’n Roll’ gespeeld. En dat is precies wat de hele avond de hoofdmoot is geweest.
LA Stryker en Black-Bone gezien in Altstadt op 14 januari 2011.