Het eerste contact met Bardt van der Dennen, zanger en gitarist van Bird, was al een goede indicatie van hoe het interview zou verlopen: “Vrijdagavond gaan we een mupke spelen. Jullie zijn van harte welkom”. De toon was gezellig Brabants, ongedwongen en bijzonder gastvrij. En dus gingen we naar Tongelre, op bezoek bij Bardt waar hij samenwoont met Janne. Derde bandlid, Jak, zou er ook zijn voor het mupke, oftewel de repetitie. Belofte was dat we wel nog even die dossiernaam zouden uitleggen, want die was allesbehalve ‘brutal’. Dat klopt, maar er zit wel het woord ‘rock’ in. Fair enough.
Profiel: kunstzinnig trio met liefde voor muziek, maar in geval van Bardt en Janne ook voor elkaar. Allen zijn liefhebber van kunst in pure vorm. Dat zie je aan de zelf vormgegeven platenhoes, dat blijkt uit de keuze voor vinyl in plaats van cd, maar bovenal hoor je dat tijdens hun live optredens.
Waar ken je ze van: van optredens in Nijmegen, Gorinchem, Berlijn of gewoon van een optreden in Eindhoven. Vrij recent stonden ze nog op het Brandend Zand festival in de Effenaar. Volgens Bardt was vooral het ‘Zen’ optreden bij een boeddhistisch clubje in Zeist erg memorabel. Voor Bird hebben Bardt en Jak in een underground elektronicaproject gezeten: Low Mechanic. Wellicht daarvan? Anders misschien van de grafische school in Boxtel? Bardt geeft zelf al antwoord door aan te geven niet de illusie te hebben dat iemand hen kent. Als hij al gelijk heeft, gaat daar vanaf nu verandering in komen.
De drie namen van de bandleden zijn nu wel bekend. Even nader kennis maken: wie doet wat?
Bardt: gitaar en zang
Janne: cello, viool en zang
Jak: bas, toetsen en zang
Inderdaad, alle bandleden zingen bij Bird.
Gezamenlijke biografie in één goede volzin. Hoe is Bird ontstaan?
Bardt neemt weer het woord en verontschuldigt zich daarvoor alvorens antwoord te geven. De kern van de formatie van Bird zit in zijn gedachte tijdens de jaarwisseling van 2007 op 2008 waardoor hij logischerwijs begint met vertellen: “Er zou weer een nieuw jaar beginnen. In het nieuwe jaar moest er iets gaan veranderen aan de stilstand die ik op dat moment ervoer. Ik had echt het gevoel iets te moeten gaan doen.”
“In den beginne kende Bird vier bandleden: Janne; viool, Jelle; dwarsfluit en toetsen, Jak bas en zang, Bardt gitaar en zang. Wat later kwam Sander (drums) erbij tijdens het opnemen van de plaat. Niet veel later besloot hij toch zijn onverdeelde aandacht te willen steken in zijn andere band(s) en zo bleef Bird tot een maandje geleden met 4. Nu is het dus een trio."
Omschrijf jullie muziek eens in Jip en Janneke taal.
“Een haffel woorden en een paar akkoorden." Dat kwam er erg snel uit. Is dat jullie standaard antwoord en weten mensen daarmee voldoende?
Er wordt gelachen en een nieuwe poging gedaan:
“Jip op gitaar, Janneke op d’n viool en Takkie op d’n bas.” Deze cryptische omschrijving is met eerdere informatie makkelijker te ontcijferen.
Toch willen mensen graag een referentiekader. Vergelijken met andere bands of het benoemen van een genre helpt doorgaans daarbij…
“Ik hoorde iemand zeggen dat het indie-folk zou kunnen heten, wat we maken. Toen ik vervolgens een beetje op indie googelde en uitkwam bij Wikipedia las ik dat indie van Independant komt. ‘Rock georiënteerde kunstmuziek met een DIY (do it yourself) mentaliteit’. Nou, daar herken ik wel wat in. Als het dan toch in een doosje moet, dan maar dat doosje!”
Welke band, bands of solo artiest heeft de grootste bijdrage geleverd aan alles wat jullie zijn?
“We willen nooit echt iemand imiteren ofzo, maar er zijn natuurlijk wel artiesten die zo goed zijn dat ze inspireren.”
Er volgt een hele reeks namen en ik heb er wat op moeten zoeken voor juiste spelling. We noteren: Lou Barlow, Caesar, Sonic Youth, Johan, Bob Dylan, Axel Wienburger, Kathleen Brennan, uhhh...
Het roepen van namen is een waar groepsproces geworden. Na een tijdje ben ik gestopt met schrijven, maar op de MySpace valt ook te lezen dat My Morning Jacket, Motorpsycho en zelfs schrijver Herman Hesse ieder op eigen wijze hun eigen invloed hebben gehad.
Na een zijsprongetje over gedeelde liefde voor het boek Steppewolf gaan we verder met het hoogtepunt van Bird tot nu toe.
Er worden veel hoogtepunten genoemd. Geheel gevarieerd vanwege hun omvang of juist vanwege de intensiteit:
“De kunstmiddag bij Villa Ockenbur waar geen podiumsfeer hing, maar waar in een kleine setting geconcentreerd muziek werd gemaakt en geluisterd. Heel bijzonder. We zijn op ons best in de kleine ruimte. Er wordt aangevuld: dat concert in Gorinchem!”
Iedereen weet direct waar het over gaat om vervolgens opnieuw in de lach te schieten.
“We hebben eens een optreden in Gorinchem gedaan waar maar één man bij aanwezig was. Die man had zijn hond meegenomen. Toen hij wilde weggaan, bleef zijn hond zitten. Dat was erg mooi. We waren toen enigszins gefrustreerd dat we letterlijk voor een lege zaal stonden te spelen. Dat voorval maakt de herinnering toch nog leuk, haha. Bovendien is het gewoon goed om vaak te spelen en materiaal te blijven repeteren. Een ander hoogtepunt is de plaat die we dit jaar hebben uitgebracht. Echt alles daaraan hebben we zelf aan gedaan. We hebben hem zelfs persoonlijk door de zeefdruk gehaald. Dat is nog een heel gedoe btw, maar wel erg leuk om te doen.”
Zijn jullie al bezig met nieuw materiaal of komt er nog een andere nieuwe mijlpaal op korte termijn?
“De nieuwe plaat komt zoals het er nu uitziet in maart 2010. Liever eerder, maar dat zal wel niet echt realistisch zijn. De nieuwe plaat zal het tastbare resultaat zijn van de chemie die we nu met z’n drieën hebben. Het is echt heel tof hoe we nu samenspelen. Hoe we elkaar aanvoelen en hoe we hier zelf aan onze nummers kunnen sleutelen.”
Een soort structurele mijlpaal dus. Zoals al de gehele avond worden er blijvend aanvullingen gemaakt. Het is vrijdagavond en we proosten nogmaals. Dit gesprek is zo informeel dat structuur alleen maar een degraderend effect zou hebben. Leon en ik luisteren dan ook aandachtig wanneer er wordt verteld over dat het meespelen op de plaat van Old Seed eigenlijk ook wel een mijlpaal op zich is. We horen dat het optreden van Damien Jurado een dusdanig niet te missen is dat het waarschijnlijk al dubbel en dwars is uitverkocht*. Zij zijn er in ieder geval bij en als de klik van vanavond muzikaal in zijn geheel dekkend is, kunnen wij eigenlijk ook niet anders meer.
Wanneer verwachten jullie voor het eerst in de Kleine Zaal van de Effenaar te staan? Jullie stonden tijdens Brandend Zand al in het café, maar de vraag gaat heel duidelijk over de Kleine Zaal wordt er met een knipoog aan toegevoegd.
“Ja, Brandend Zand was leuk. Ook al komen we het best tot zijn recht voor een kleiner publiek en een minder groot podium, het zou natuurlijk super leuk zijn om als support van een band in de Effenaar te staan.”
De Kleine Zaal valt toch ook wel mee wat betreft podium formaat en afstand met het publiek?
“Ja, het geldt voornamelijk voor de hoofdzaal. Als we gevraagd zouden worden als support, dan hopelijk wel voor een band waar we zelf in geloven. Dat is niet arrogant bedoeld, maar dat zou het wel nog mooier maken”
Hoe vaak oefenen jullie om dat te bereiken en hoe gaat dat meestal?
“Net als vandaag oefenen we meestal op vrijdag en dan uren aan een stuk. Soms wel zes of zeven uurtjes achter elkaar, maar de effectieve speeltijd is dan misschien maar anderhalf uur. Tussendoor worden nogal veel andere dingen gedaan zoals snacks maken of een nieuwe lading koude biertjes halen, haha.”
Dat pure genieten en ook houden van het proces hoor je duidelijk terug op de plaat. De sfeer zal tijdens de opnames dus vast niet anders zijn geweest. De nieuwe plaat wordt opgenomen bij Bardt en Janne thuis. De oefenruimte wordt dan dus ook de studio?
“Ja, dat klopt. Er staan hier overal microfoontjes die we zo kunnen opstellen zoals we zelf willen. Dan kunnen we alles opnemen en later bekijken wat we goed vinden en op de plaat terug laten komen.”
Tot slot: wat kunnen we binnenkort van jullie verwachten en wat daarvan mogen we echt niet missen?
“De nieuwe plaat!”
En wat ook wij toen nog niet wisten, maar wat inmiddels wel een feit is geworden: hun optreden op de volgende 3VOOR12/Eindhoven clubavond op 5 februari 2010! En omdat wij zelf hebben ervaren hoe heerlijk intimiderend hun gevoel doorgrondende muziek in de kleine ruimte is, staan ze geboekt voor een foyersessie. Wij kijken er al naar uit!
3VOOR12/Eindhoven in gesprek met Bird op 2 oktober 2009.
*Op 13 oktober om 18.51 uur zijn er nog kaartjes. Dus pak die meet en greet met Bird. Of boek ze gewoon voor in je badkuip zoals hun eigen oproep luidt.
Bird maakt Indie Folk volgens Wikipedia
“Jip op gitaar, Janneke op d’n viool en Takkie op d’n bas”
Het Spruitjesrock dossier wordt met Bird, gemiddeld ruim een decennium ouder dan de vorige spruiten, een stuk volwassener. En dan is daar ook opeens het eerste strijkinstrument. In tegenstelling tot de vorige twee bands die aan dit interview werden onderheven, heeft Bird wel al de nodige ervaring én een eigen plaat. Toch staan ook zij ergens weer aan een heel nieuw begin. Dat vraagt om toelichting.