Na opwarmer Piro beklimt om 21.00 uur de Bossche dj en producer Michiel van Dinther, beter bekend als Jameszoo, de Ecstatic stage. Jameszoos muziek wordt gekenmerkt door een breed scala aan stijlen. De dj begint zijn set redelijk downtempo met instrumentale hiphop en jazzachtige invloeden, waarin al wel een vleugje electro te horen is. Erg aangenaam, zo aan het begin van de nog jonge avond.
Naarmate zijn set vordert, werkt hij toe naar een hardere sound. Zo komen de hiphopbeats en bass van Danny Brown voorbij en schroeft hij de intensiteit verder op met het elektronische en experimentele geluid van onder andere Eprom. Het publiek is op dit tijdstip nog ver te zoeken, maar dit doet niks af aan het optreden van Jameszoo. De set is tot in de puntjes verzorgd: deze kent, ondanks de veelzijdigheid aan stijlen, een goede opbouw en de muziek is dansbaar. Het smaakt naar meer, veel meer. En hiermee kan direct gesteld worden dat Jameszoo eigenlijk veel te vroeg is geprogrammeerd. (SvG)
Bezoekers stapelen zich op voor We Are Electric in Klokgebouw
Dance en urban hand in hand op energieke eerste editie van nieuw dancefestival
Verblindende lichtshows, confetti-kanonnen, mannen met maskers, opzwepende hiphopbeats en experimentele elektronische geluiden. Een line-up om van te smullen en een publiek dat stond te trappelen van ongeduld. Alle ingrediënten voor een lekker avondje stampen waren aanwezig en het elektronische muziekfestival We Are Electric was dan ook vrij snel uitverkocht. De organisatie beloofde een verrassend cross-over muziekfestival met een unieke mix van zowel gevestigde namen als nog onbekende acts. De hierdoor ontstane bonte verzameling van stijlen en geluiden zorgde voor een energieke avond met een gevarieerd programma. 3voor12/Eindhoven ging het voor zichzelf zien en deed uitgebreid verslag.
Jameszoo | 21.00 uur | Ecstatic stage
STWO | 22.00 uur | Ecstatic stage
STWO (spreek uit: ‘Stew’) neemt op de Ecstatic stage het stokje over van Jameszoo. Deze dj en producer komt uit Parijs en is met zijn 20 jaar een nieuweling in het muzieklandschap. Zijn stijl wordt gekenmerkt door zoete en sensuele R&B met dromerige vocalen, synths, ritmische bassen en soulachtige invloeden. De muziek is hierdoor te definiëren als een mix van chillwave en future bass, wat ook duidelijk te horen is op zijn EP ‘Beyond’. Hiervan brengt hij vanavond de nummers ‘Lovin U’ en ‘Try To Resist’ ten gehore.
Waar Jameszoo zijn publiek nog zo in zijn greep had, zwakt de aandacht voor STWO iets af. Op een gegeven moment is er behoefte aan wat meer uptempo muziek. Hier wordt af en toe gehoor aan gegeven wanneer de dj ook hiphop- en elektronisch georiënteerde nummers aanbrengt in zijn set. De stijgende lijn wordt echter niet doorgezet en STWO gaat vaak direct weer terug naar R&B, met bijvoorbeeld het nummer ‘My Whole Life Has Changed’ van Ginuwine. Zijn set gaat alle kanten op, waardoor de echte climaxen uitblijven. Al met al een aardig optreden, waarbij het in elk geval oogt alsof STWO zelf het prima naar zijn zin heeft. (SvG)
Goose | 22.45 uur | Magnetic stage
Een show van Goose is niet aan te raden aan mensen met een overgevoeligheid voor prikkels. Als eerste valt de gigantische lichtinstallatie op het podium op die imposante, bijna verblindende projecties uitspuwt. Alsof de nagloed van lichtkunstevenement Glow nog merkbaar is in het Klokgebouw. Het komt het optreden wel degelijk ten goede.
Goose staat vanavond in volle formatie en maakt een levendige indruk. ‘British Mode’ dendert met een rotvaart door de luidsprekers en de inspanning van de band is daarbij duidelijk zichtbaar. Adempauzes worden op kunstige wijze geïntroduceerd en er zit routine en structuur in het optreden. De tweede helft van de show bouwt op naar een lekker dansbare mix van de bekende nummers van Goose. De band blinkt met name uit in het constant afwisselen van spanningsopbouw en ontlading. Het publiek wordt daarbij telkens tot lichte waanzin gedreven, waarbij de band steeds weer in staat is om die waanzin nog verder te tillen en de uiteindelijke ontlading te vergroten. Het laatste nummer laat de mensen in volle verwachting voor wat nog komen gaat vanavond. (MJ)
Hudson Mohawke | 23.00 uur | Ecstatic stage
Er is ook ruimte voor pure hiphop, onder meer met ‘Break It’ van Danny Brown. Samen met de elektronische tracks vormt dit een aangename combinatie, totdat Mohawke het nummer ‘Blood On The Leaves’ van Kanye West inzet. Deze track heeft een vrij lang intro en hoewel zo’n rustmomentje best even fijn is tussen de agressieve beats en donkere melodieën door, laat hij het te lang doorspelen. De sfeer zakt in en het publiek wordt wat rumoerig. Mohawke herpakt zich later wel weer met ‘Higher Ground’, de bekendste productie van TNGHT, maar komt aan het einde toch weer met een rustig soulnummer. Wanneer dit nummer is afgelopen, weten de toeschouwers niet zo goed of ze moeten applaudiseren. Een twijfelachtig einde van een verder energiek optreden. (SvG)
The Flexican & MC Sef | 00.00 uur | Ecstatic stage
Na Hudson Mohawke is het tijd voor The Flexican en MC Sef. Dit duo laat echter even op zich wachten vanwege een technisch mankement, zo laat Sef later weten. Wanneer dit is opgelost, opent The Flexican met een aantal house tracks. Onder andere ‘Jack’ van Breach en ‘Deep Inside’ van Harddrive knallen uit de speakers. The Flexican ondervindt overigens geen hinder van The Bloody Beetroots - één van de headliners die op hetzelfde tijdstip staat geprogrammeerd op de Magnetic stage – getuige de bomvolle zaal.
MC Sef, de rechterhand van The Flexican, geeft de muziek direct een extra dimensie en slaagt er goed in het publiek op te hypen. Op een gegeven moment ontstaat er echter een lichte overkill wanneer er herhaaldelijk kreten klinken als: ‘Laat je horen voor The Flexican alsjeblieft’, ‘Al die handjes in de lucht’ en ‘Put ‘em up, put ‘em up’. Het is niet echt nodig en komt dus iets te geforceerd over. De set an sich leent zich er namelijk al perfect voor om los te gaan. Deze kent een goede afwisseling tussen house en later hiphop en trap van onder andere Mia, Rick Ross, Drake en Yellow Claw, waarbij ruimschoots aandacht wordt besteed aan elke muziekstijl. Het geheel is veelzijdig en uitstekend opgebouwd. En blijkbaar werken Sefs kreten wel, want het publiek geeft gehoor aan werkelijk elk verzoek. De interactie met het publiek is dus goed en de mannen genieten er zichtbaar van. Het uurtje kan pas waardig worden afgesloten als minstens 15 mensen bij elkaar op de schouders gaan zitten. En ook deze vraag wordt positief beantwoord; in een fractie van een seconde is dit aantal ruimschoots gehaald. (SvG)
The Bloody Beetroots | 00.30 uur | Magnetic stage
De zaal is stampvol wanneer The Bloody Beetroots het podium betreden. Wat gelijk in het oog springt, is de aankleding. Het logo van de band staat groot op het podium en is gehuld in wit licht. Zelf dragen de heren de befaamde zwart-witte maskers waar menig superheld jaloers op zou worden. Het punk-geluid waar de band bekend om staat, fungeert als prominente leidraad in de show. Het enthousiasme tijdens het optreden doet bijna denken aan de glorietijden van de WK’s voetbal; zowel de band als het publiek heeft er verdomd veel zin in.
Ondanks de steeds wisselende formatie, zijn The Bloody Beetroots zeer invloedrijk geweest in deze muzikale subcultuur. En hier in het Klokgebouw wordt de cultstatus die de band heeft verworven ter plekke herbevestigd. Het publiek gooit massaal de handen in de lucht en schreeuwt in koor mee met de muziek; ook achterin de zaal doet men mee. Rock, punk en electro worden verenigd in de muziek, die al snel een moordend tempo aanneemt. De grootste hits van de band worden afgewisseld met dissonante overgangen en weten daarbij de atmosfeer goed te sturen. Het nummer ‘WARP’, met het catchy, oldskool synth sample, hoort duidelijk bij de hoogtepunten van de avond. (MJ)
Major Lazer | 01.00 uur | Ecstatic stage
Bij aanvang van de show van Major Lazer is duidelijk te merken wie deze act al eerder live heeft mogen aanschouwen en wie niet. De animo van de bezoekers die hier wel goed van op de hoogte zijn, is absurd hoog en het is echt dringen geblazen om dichterbij te komen. Zelfs op flinke afstand van het podium kost dit al moeite. Wie afgelopen week een keer de sportschool heeft gemist, krijgt hier dus alle kans om dit in te halen.
Frontman Diplo en aanhang komen tijdens hun show met vele groepsactiviteiten. Er wordt werkelijk van alles uit de kast gehaald om het publiek mee te krijgen. Zo worden bijvoorbeeld immense, rondzwaaiende vlaggen en confetti-kanonnen van een zwaar caliber ingezet om het feestje compleet te maken. Een aantal gelukkigen uit het publiek mag het podium op om hun dansmoves te tonen. Twee van hen worden na een stagedive zo ver mogelijk de zaal door getild door de menigte. Muzikaal is het allemaal ook goed in orde. De alom bekende nummers van Major Lazer, zoals ‘Bubble Butt’ en het onvergetelijke ‘Get Free’, worden met veel furore en drama geserveerd. Hier worden stukken uit nummers van onder meer The Prodigy, Dune en Sean Paul doorheen gemixt, wat de nodige afwisseling brengt. Behoorlijk commercieel natuurlijk, maar de euforie in de zaal spreekt boekdelen en de verzorgde presentatie liegt er niet om. De passie spat er van alle kanten af. (MJ)
Raving George | 03.00 uur | Electric stage
Raving George is hard bezig om in Nederland meer voet aan de grond te krijgen. Deze uit België afkomstige jongedame produceert een mix van techno en electro. Wat vooral opvalt aan haar set, is de constante spanning in de mix. Ze weet het publiek goed mee te nemen en toont daarbij een relaxte en geconcentreerde houding. Een sfeer die al snel doet denken aan de Belgische underground scene. De set bouwt op van vrij minimale techno naar het betere stampwerk met stevige snares. Ze gebruikt weinig vocalen en maakt tamelijk onheilspellende muziek in een stevige vier keer vier maat. Ze draait eigen producties, nummers als ‘Disperse’ en ‘Monodon’, van haar eerste en aankomende EP, maar ook muziek van andere acts. De nieuwste track van Len Faki & Johannes Heil, ‘Dirty’, is de afsluiter van de show. Al met al een volwaardig optreden, waarbij deze dame aantoont zich goed te kunnen meten met haar mannelijke collega’s. (MJ)
Gezien: We Are Electric, op 16 november 2013, in het Klokgebouw.