Steve Earle pakt publiek in met persoonlijke show

Texaanse singer-songwriter lost alle verwachtingen in

Tekst: Pieter Reijven / Fotografie: Brendy Wijdeven ,

Ter promotie van zijn nieuwe album ‘The Low Highway’, bracht Steve Earle 28 mei een bezoek aan Eindhoven. De Texaanse singer-songwriter mag met recht een levende legende in het Americana-genre worden genoemd. Geroemd wordt hij om zijn authentieke, maar tegelijkertijd zeer herkenbare stijl. Earle begon zijn loopbaan in 1975 in de begeleidingsband van countryveteraan Guy Clark en brengt vanaf 1986 met enige regelmaat eigen materiaal uit. Hij overwon tegenslagen, wist in zijn loopbaan drie Grammy Awards te bemachtigen en deelde het podium al met enkele groten der aarde. De Effenaar waarschuwt vooraf: Steve Earle speelt een lange set met alle hits. Dat belooft wat.

De zaal in de Effenaar is al aardig vol wanneer Steve Earle onder luid applaus het podium betreedt en aankondigt dat de beste band waarmee hij heeft samengespeeld, het voorprogramma zal gaan verzorgen.

The Mastersons
Slechts bewapend met twee elektrische gitaren, beginnen de twee jonge bandleden van The Mastersons aan hun set. Een bandnaam als deze brengt de nodige verwachtingen met zich mee, maar al vrij snel wordt duidelijk dat we hier te maken hebben met twee uiterst getalenteerde muzikanten. De samenzang van Eleanor Whitmore en Chris Masterson roept herinneringen op aan de mooie duetten tussen Emmylou Harris en Gram Parsons. Het Texaanse tweetal laat een uitstekende indruk achter en Whitmore blijkt tevens een zeer bedreven violiste. Het optreden smaakt duidelijk naar meer.

Steve Earle
Samen met The Mastersons en twee bandleden van zijn vaste begeleidingsband The Dukes, begint Steve Earle vervolgens aan een twee uur durend optreden. Hij trapt af met de titelsong van zijn gloednieuwe album ‘The Low Highway’. Kenmerkend is dat Earle ook op dit album blijk geeft van een grote maatschappelijke betrokkenheid. Op zijn veertiende studioalbum stelt hij onder meer het schrijnende verschil tussen rijk en arm in de VS aan de kaak.

Bijzonder vanavond is zijn hommage aan Warren Hellman, een steenrijke bankier die vlak voor zijn dood een ­– inmiddels jaarlijks terugkerend ­– muziekfestival in San Francisco bekostigde en met zijn financiële nalatenschap zorg draagt voor de pensioenen van ambtenaren in die stad.

Gedurende het optreden wisselen de muzikanten regelmatig van instrument. Zo hanteert Earle de bouzouki en de banjo met hetzelfde gemak en dezelfde passie als de gitaar. Aanvankelijk worden veel songs uit zijn latere oeuvre gespeeld. Gaandeweg komen ook oude klassiekers als ‘Guitar Town’ en ‘Copperhead Road’ aan bod, die op veel bijval van het publiek kunnen rekenen. Tussen de nummers door vertelt Earle over zijn rol van troubadour Harley in de serie ‘Treme’, die zich afspeelt in New Orleans. Het prachige ‘After Mardi Gras’ is een mooi eerbetoon aan die stad. En passant neemt Earle zelf nog even plaats achter de piano.

Tegen het einde van het optreden geeft hij een ontroerend kijkje in zijn privéleven. Hij zingt over zijn 3-jarige zoon John Henry die aan zware vorm van autisme lijdt. Tenslotte volgt nog ‘The Revolution Starts Now’. Als er vanavond iets duidelijk is geworden, dan is het wel dat Steve Earle het nog jaren uit kan zingen.

Gezien: The Mastersons en Steve Earle, op 28 mei 2013 in de Effenaar.