Anders dan anders begint de show al vroeg. Het is pas net 16.00 uur als de Duitse heren van Risk It de eerste noot naar vernietiging inzetten. Het publiek heeft de slaap nog in de ogen, maar de band heeft daar geen last van. Die hebben liters energiedrankjes naar binnen gewerkt zo lijkt het wel. Voornamelijk de zanger is een opgefokt mannetje. In al zijn hyperactiviteit trapt hij bijna één van zijn gitaristen in het gezicht. Muzikaal is het een drukke versie van Gallows; hardcore met een punkrockfeel. Deze boost aan energie is ook hun zwakke kant, want het komt allemaal wel geforceerd over. De bandleden zijn solide muzikanten, maar staan niet als één geheel waardoor het ongecontroleerd aan voelt. Een tornado die alle kanten opwaait, zonder ook maar enige schade aan te richten.
Kater eruit moshen met Terror in Dynamo
“I want to see more dancing! More dancing! More dancing!”
Wat beter te doen op een zondagmiddag dan je kater van zaterdag er eens goed uitschudden met een stevige pot hardcore? Dynamo voorziet vandaag in deze dienst door niemand minder dan de hardcoreformatie Terror neer te zetten. Samen met de mannen van Risk It, Brutality Will Prevail en Naysayer schudden ze Eindhoven goed wakker.
Risk It
Brutality Will Prevail
Het valt op hoe sterk de supportacts beïnvloed zijn door Terror. Risk It speelt dus met vrijwel dezelfde energie. Naysayer speelt met de welbekende hardcore-spirit, waardoor ze er net als Scott Vogel niet vies van te zijn dit zo af en toe te moeten benadrukken in de praatjes. Brutality Will Prevail bedient zich van de attitude ‘een show maak je samen met het publiek’, waarbij de microfoon meermaals in de moshpit belandt. Het past niet helemaal in hun show, die toch wat zwaar overkomt. Die is niet gemaakt voor dit soort geintjes. Dit komt door het donkere en doomrandje dat ze in hun hardcoregeluid hebben verwerkt. Vrij log, met zware gitaarriffs, waarna het tempo ineens opgevoerd wordt. Brutality Will Prevail is de vreemde eend in de bijt en dat hoor je terug in het geluid dat daar niet helemaal op afgestemd is. Het is allemaal één grote ruis en echt nummers zijn er niet uit te halen. De fans lijken daar echter niet mee te zitten en laten hun ledematen al bij de eerste noot door de lucht vliegen.
Naysayer
Naysayer neemt het vuur over en wakkert het nog eens flink aan in de moshpit. Muzikaal gezien passen ze ook veel beter in het straatje van hun grote labelbroeder Terror. Denk aan bands als Sheer Terror en Madball en je snapt dat ze weinig moeite hoeven te doen om de boel draaiende te houden. Ze hebben eerst nog te maken met etenstijd, waardoor de zaal half leeg is als ze beginnen, maar die vult zich al snel genoeg. Ze bedienen zich van stoere praatjes tussendoor, maar doen verder niet heel veel speciaals. Dat is ook niet de vraag vandaag. Het publiek wordt hier op zijn wenken bediend met een lekker portie hardcore. Naysayer is een prima opwarmer gebleken voor de grootmeesters van vandaag.
Terror
Die speelt met metalbeladen hardcore een klassieke show zoals de fans wel gewend zijn van Terror: Snoeihard, genadeloos, maar bovenal met veel passie en plezier. Ze genieten er zelf overduidelijk van. Het is mooi om te zien hoe zanger Scott Vogel zich wel heel gemakkelijk de microfoon af laat pakken om iemand uit het publiek een stukje te laten brullen. Zelf neemt hij dan wat stappen terug en aanschouwt het tafereel. “This stage really needs more stagedives” is het motto vanavond en dat wordt goed nageleefd. De vierde muur bestaat niet voor hem, of het nu een groot festival is of een kleine zaal is. De energie blijft precies hetzelfde en ze geven zich voor de volle 100 procent. Met een kreet als “I want to see more dancing! More dancing! More dancing!” weet hij de boel flink op te jutten. Scott Vogel zou overigens zichzelf niet zijn als hij een kleine preek zou houden. Langzaam maar zeker begint dit wel wat cliché en afgezaagd te worden over “hoe je trouw moet zijn aan de scène”. Voor de één een hele inspiratie, voor de ander onnodig gezever; laat ze nu maar gewoon spelen.
Ze spelen een reguliere set van drie kwartier, waarbij vrijwel alle klassiekers voorbij komen waaronder ‘Overcome’, ‘Return To Strength’, ‘You’re Caught’ en afsluiter ‘Keepers Of The Faith’. De setlist is dan ook meteen het enige minpunt, want vernieuwend is het allemaal niet. Dat er geen nieuw materiaal wordt gespeeld, is toch wel jammerlijk te noemen met de nieuwe plaat ‘Live By The Code’ op komst. De show eindigt abrupt om 19.00 uur en een toegift zit er ook echt niet meer in. Al met al is het een klassieke Terror show zoals je van ze gewend bent. Aan de korte kant weliswaar, maar absoluut niet minder krachtig.
Gezien: Terror + Naysayer + Brutality Will Prevail, op 26 augustus 2012, in Dynamo.