Het getap met de voet op de maat, een onzuivere noot en zelfs het aftellen van Bardt voorafgaand aan ‘About’; het is allemaal te horen op het, eigenlijk, naamloze album. ‘A handfull of homerecordings’ noemt de band het. NUMBR2 mag ook. Na het album ‘Before We Go’ heeft Bird niet eerder uitgebrachte nummers opnieuw opgenomen in de thuisstudio waar 3VOOR12/Eindhoven eerder al te gast was voor het interview dat bij ‘meer artikelen’ nog steeds terug te vinden is.
NUMBR2 telt acht nummers waarvan twee instrumentale. De uitsluitend akoestische muziek is vastgelegd in een minimaal geproduceerde opname. Het klinkt als een registratie waarbij, overigens niet storende, oneffenheden voor lief worden genomen. In ‘Away’ word je afgeleid door niet te herkennen geklapper dat aanhoudt en nadat de muziek is opgehouden alleen overblijft. Het valt ook niet mee alle instrumenten te herkennen: is dat nou een xylofoon op het einde van ‘Softly Moaning World’ of komt dat geluid toch uit die nostalgische zingende piano waar Jak regelmatig op speelt? Ook de strijkinstrumenten die veelvuldig worden gebruikt, zorgen voor dat fijne authentieke gevoel. NUMBR2 klinkt als een gedigitaliseerde plaatopname. Aangezien het vorige album uitsluitend op plaat te verkrijgen is, kan dit dan ook zomaar het geval zijn.
Wat ook opvalt is dat de instrumentale nummers het langst duren. ‘The Fixer‘, gedomineerd door prachtig vioolspel, duurt meer dan twee keer zo lang als bijvoorbeeld ‘Trap’ en dan voelt het gemis van de zang toch als een vraag die te lang onbeantwoord blijft. Ook zonder zang zijn de nummers sterk, maar als je een album opent met een nummer als ‘The Devil And The Deep Sea’ wil je vanaf dat moment niet meer zonder de stem van Bardt. Ook al is zijn stem wat beperkt in reikwijdte, het voelt nergens als een tekortkoming.
Op ‘Rabbit’ wordt de speelse ritmiek van de zang van Bardt complementair bijgestaan door de cello van Janne en de tweede stem van Jak. De chemie tussen de drie bandleden is duidelijk hoorbaar.
‘About’ is het enige nummer dat van de vorige plaat is meegenomen naar NMBR2. “What’s the matter, lost your tongue?” wordt gevraagd terwijl al sprake is van sprakeloosheid na het horen van ‘The Devil And The Deep Sea‘, een van de mooiste nummers uit eigen stad dit jaar. Op 5 februari 2010 zullen wij proberen de thuisstudio van Bird te reconstrueren in de foyer van de Effenaar. De intieme uitvoering van het openingsnummer van NMBR2, voorafgaand aan het Spruitjesrock interview, is een moment om te slikken dat we met iedereen willen delen.
NMBR2 is nu te verkrijgen. Zie voor meer info de website van Bird.