Causes en Haevn zorgen dit jaar op de Futurestage voor de finesse. De sferische songs van openingsact Haevn starten om 13.00 uur. Het duo Marijn van der Meer en Jorrit Kleijnen maakte de laatste maanden al een zegetocht in binnen- en buitenland, mede dankzij het gebruik van hun muziek in commercials van Volvo en BMW. Op het podium is Haevn uitgegroeid tot een volwaardige viermansformatie en natuurlijk heeft de groep nog die ene troef op zak: de langverwachte debuut-ep.

In het geval van Causes is dat debuut drie maanden geleden al uitgebracht, volgend op het succes van single Teach Me How To Dance With You (eind 2014) en uitverkochte optredens. Indiepop met inhoud uit Utrecht, waarbij de songs vooral worden gedragen door gitaar en toetsen en met de Brit Rupert Blackman als bikvanger. Hij is voornamelijk de reden waarom het geluid van Causes zo typisch Engels klinkt. “Geheel terecht dat Causes al meteen met hun hit de Top 2000 heeft gehaald”, meent Lubbers. “Teach Me How To Dance With You is zo’n klassieker in de dop.”

Werd de Futurestage vorig jaar gepresenteerd als een ‘leuk extraatje’ voor bezoekers (vijf acts erbij voor hetzelfde entreegeld), op de dag zelf bleek het podium een schot in de roos. “Er was na afloop geen twijfel mogelijk dat het podium een vervolg zou krijgen”, zegt Lubbers. “Vooraf was de hamvraag: ‘gaat dit slagen?’, maar toen ik bij Afterpartees zag dat een overwegend ouder publiek stond te genieten, wist ik dat de missie was volbracht. Natuurlijk was er kritiek van conservatieve bezoekers, maar als je praat over honderd negatieve reacties op 15.000 bezoekers, dan is dat natuurlijk peanuts. Een festival als Retropop moet ook met zijn tijd meegaan. Was de programmering de laatste jaren vooral geleesd op acts uit de jaren 80, nu verschuift dat aanbod zich steeds meer richting de jaren 90. Zo ontstaat er een soort generation festival. Oudere bezoekers laten kennismaken met nieuwe bands, terwijl de jeugd dit jaar hun ogen gaan uitkijken bij bijvoorbeeld The Waterboys en Europe.”

Lubbers vindt dat er momenteel in Nederland sprake is van een, zoals hij noemt, ‘muzikale revolutie’. “Het valt mij de laatste jaren op hoe breed en internationaal jonge bands klinken. Ze dagen elkaar ook uit en worden daardoor nog beter. Zoals My Baby, Sven Hammond, maar ook Kovacs en vorig jaar natuurlijk Rondé en Jett Rebel. Allemaal hebben ze iets eigens, wat je niet bij anderen hoort. Ze maken een veelbelovende indruk en zijn ook op het podium ontzettend goed.”

De omvang van Retropop groeit gestaag door. Slechts anderhalve week voor het festival zijn er nog amper een paar honderd kaarten te koop. “De afgelopen jaren bezochten per editie 15.000 mensen het festival, nu zijn dat er 17.500”, aldus Lubbers, die met zijn acht andere collega’s van het organiserende Zalavolbate deze week aan de opbouw van het festivalterrein begint.

Zo’n veertig kilometer verderop is dat ook het geval in Grolloo, waar het Holland International Blues Festival in hetzelfde weekend (3 en 4 juni) gaat plaatsvinden. Oorspronkelijk een week later gepland, met het oog op het EK voetbal. Zo ook Retropop. “Beide festival zijn nagenoeg uitverkocht, dus ze gaan prima samen”, lacht Lubbers. “Natuurlijk richten wij ons op een iets ander publiek, maar het verbaast me niets dat het goed gaat met de kaartverkoop. Ik vermoed dat het einde van de recessie meespeelt. Mensen zijn vrolijker gestemd, hebben weer zin in een feestje. De camping zit dit jaar ook weer vol en toont aan dat mensen er een meerdaags uitje van willen maken. We laten niets aan het toeval over, wat betreft gastvrijheid en luxe.”

Naast de Futurestage bestaat Retropop dit jaar ook weer uit de Mainstage en de Nederpopstage. Die hebben nog wat Drentse tintjes in petto. Bij opener BLØF op het hoofdpodium valt een gastbijdrage van Emmer gitarist Bernard Gepken te verwachten, terwijl op het naastgelegen Nederpoppodium één van de verrassingen van Retropop dit jaar speelt: The Charlies.

De groep uit Emmen, met sportcommentator Leo Oldenburger in de gelederen, maakt na 25 jaar een eenmalige comeback. “Leo benaderde ons voor een reünie in de oorspronkelijke bezetting”, vertelt Johan. “Daar konden we natuurlijk geen nee tegen zeggen. Persoonlijk vind ik het leuk dat na 34 jaar de paden van bassist Peter Tol en mijzelf elkaar weer kruisen. We hebben bij elkaar in de klas gezeten op de GSG in Emmen.”

Op de Nederpopstage is, naast Frank Boeijen, Rowwen Hèze en Ten Sharp, vooral Powerplay een aanrader voor wie kwaliteitspop/rock uit de jaren 80 wil herbeleven. Wie herinnert zich nog Powerplays fraaie debuutalbum Avanti (1982) of haar bijna-hit Rosie uit 1992?

Op de Mainstage is de zonnige pop van Kid Creole zeer genietbaar en verrast het spoorboekje ’s avonds met The Waterboys. De aanwezigheid van Golden Earring is natuurlijk voor veel bezoekers reden om Retropop dit jaar te bezoeken. Afsluiter Europe, de nog steeds relevante hardrockband uit Zweden, gaat natuurlijk tegen middernacht voor een massaal meegezongen The Final Countdown zorgen.

Ieder jaar is het weer gissen wat betreft de vorm én inhoud van Retropop. Na het succes van de vorige editie gingen geruchten rond over het uitbreiden naar een programma van twee dagen, dan wel de komst van een hele grote naam. “Nee, Retropop zal zich steeds blijven richten op een brede programmering”, reageert Lubbers. “Als je één grote en dure naam naar Emmen haalt, dan gaat de rest van het programma daar financieel onder lijden. Dat willen we voorkomen. Alles op Retropop moet kwaliteit blijven uitstralen.”

Wat zijn Lubbers zijn persoonlijke ‘holy grails van Retropop’? “Ik zou graag eens The Cure naar Emmen willen halen. Verder Lynyrd Skynyrd, Zucchero, of  iemand als Bryan Adams. Toto of Fleetwood Mac? Nee, die zijn onbetaalbaar. Daar kan je alleen maar van dromen.”

Informatie over kaartverkoop voor Retropop is te lezen via deze link.

Het tijdsschema van het festival is te bekijken via deze link.

Facebook-pagina Retropop
Retropop op Twitter