Interview: AAPNOOTMIES

Een eigen muzikale identiteit, de juiste mensen en dan eindelijk dat debuutalbum

Tekst: Louke Wijntje ,

In Den Haag zingt de naam AAPNOOTMIES al een tijdje rond. Momenten rondom de Grote Prijs van Nederland, de start in het voorprogramma van Di-rect, de aftrap van de Supersoakertour, en momenteel het aftellen naar de presentatie van het debuutalbum op 11 maart in het Paard van Troje. Wat steekt er achter de band? En hoe zit het met de kluizenaarsperiode die er aan vooraf gingen? Tijd voor een gesprek met zangeres van AAPNOOTMIES: Dinaira Scheffers. Over het ontstaan van de plaat, haar zoektocht naar een eigen muzikale identiteit die uitmondende in een veelbelovende start en nieuwsgierigheid naar wat er nog meer uit gaat komen.

Na het afstuderen aan het conservatorium in 2012 kwam Dinaira terecht in een periode van zelfbeschouwing. Een zoektocht naar haar eigen muziekidentiteit. Ze vertelt: "Ik was op zoek naar mezelf in de muziek. Alles zelf schrijven, maken en opnemen was de beste manier om er achter te komen hoe ik het écht zou willen. Door zelf aan de slag te gaan en de tijd te nemen om alles zelf helemaal uit te werken heb ik die identiteit gevonden."

"Twee jaar ben ik inderdaad muzikaal een kluizenaar geweest.  Het was niet dat ik niet buiten kwam, maar mijn muziek heb ik echt in mijn kamer gelaten. Mensen hadden geen flauw idee wat ik op dat gebied aan het doen was. Als ik het echt niet kon laten liet ik wel een fragment horen, vooral aan mijn drummer dan, Joost Wesseling. Hij is degene die er het meest van heeft meegekregen en later in de studio was hij ook een soort van co-producer. De muziek hield ik dus bij me - expres - tot ik klaar was om mijn muziek buiten te laten.

Ik heb er daarna bandleden bij gehaald waarvan ik dacht 'die zullen het wel leuk vinden'. Vrienden van het conservatorium en ervoor.  Ik zei eigenlijk gelijk: “ik wil met jou in een band” en gelukkig zeiden zij: “oké”.

Met Nikkie – de bassiste – heb ik op de middelbare school gezeten. De anderen ken ik uit Rotterdam van het conservatorium: drummer Joost Wesseling, gitarist Younes Kadri en pianist Frans Verburg. Allemaal mensen die mij dierbaar zijn, maar waarmee ik ook kan botsen om de muziek beter te maken – zonder dat het erg is."

"Er was eerst geen plan om live te gaan spelen. Wat ik had geproduceerd, wilde ik heel graag opnemen: met echte instrumenten. Tijdens de studio-periode merkte ik echter ook een ambitie om het live neer te zetten. De vraag was hoe? Er zitten zoveel lagen in de muziek: niet alleen de drums en gitaren maar ook bijvoorbeeld vibrafoon, synths, accordeon en blazers. Al die lagen op elkaar maken het zo groot. Hoe dat aan te pakken, te vertalen, het live doen? Dat was tobben, maar met goede muzikanten en met de juiste visie konden we dat hele grote met zijn vijven neerzetten.

Het album was zomer 2015 klaar. Het allereerste live optreden was al in februari 2015, midden in de studio-tijd. Het was een trial van onszelf. Met een resultaat dat zo leuk was dat ik alles heb afgemaakt en heb doorgezet. Zo kwam uit de onschuldige zoektocht naar mijn muzikale identiteit, iets groters, super-serieus en heel gaaf ontvangen door de buitenwereld. Dat wat in mij zat, waar ik aan gewerkt heb om naar buiten te krijgen is ook buiten gekomen en daar ben ik heel blij mee: ik voel me fijn met het geluid, met hoe het nu loopt, de voorbereidingen, de muzikanten en de organisatorische kant."

Om me heen heb ik bewust mensen meegetrokken die dicht bij me staan. Zo kan ik sparren: ik weet dat ik de ander niet zal kwetsen en eerlijk kan zijn. Hierdoor kan je klooien en ontstaan er mooie dingen. Dit geldt voor de band, maar ook voor de clips heb ik samen met mijn vriend heb gemaakt. Hiervoor heb ik nummers gekozen die voor mij het zwaarst zijn: muzikaal en tekstueel kloppen deze gewoon. Zoals de eerste single 'Mevrouw vandaag gaat ‘t om jou', maar ook 'Supersoakerkracht' en 'Langs de weg'.  Natuurlijk waren er periodes dat we elkaar even niet zo aardig meer vonden, maar het resultaat staat en we zijn nu nog hechter!

Het luisteren en werken met mensen die dicht bij me staan heeft me ook geleid naar Studio Joneski. Producer Sam Jones heeft samen met drummer Joost zoveel gedaan om de demo’s rijker te maken. En dat terwijl ik ze niet eens kende. Het was Joost die zei: “jij moet echt bij hem langs”. Hem vertrouwend daar aangeklopt en het was echt bij de juiste.

Ook de bandnaam is tijdens een brainstorm samen met anderen verzonnen: wat is de muziek nu eigenlijk. De teksten zijn Nederlands en vrij nostalgisch en waar denk je dan aan... juist: AAPNOOTMIES. En Aap Noot Mies is de start van het lezen, en wij staan nu ook aan de start. Maar wel goed voorbereid. We hebben veel gerepeteerd, try-outs gehad, en goede mensen om ons heen.

Ik verwacht de komende periode te genieten ondanks de hectiek. De presentatie van het debuutalbum zal een soort AAPNOOTMIES XL zijn, met de reguliere muzikanten en extra's. Ook spelen we voor het eerst het hele album. Mijn letterlijke nachtmerrie, dat de cd's niet gedrukt waren en we dus niets konden verkopen kan niet meer uitkomen: de cd's zijn al geleverd. Dus kom maar op…"