My Baby komt naar eigen zeggen wat voodoo brengen. Er klinkt luid applaus wanneer de knappe Cato van Dyck opkomt. Haar broer Joost drumt dan al een ritme wat voor aardig wat knikkende hoofden zorgt. De programmering lijkt wat vreemd. Bij deze muziek zie je al bijna een warme zonsondergang voor je. Het mag niet deren, het trio brengt de aanwezigen al snel in vervoering met hun swampy bluesrock. Het trio gebruikt te gekke instrumenten. Wat te denken van een stok met een snaar als slidegitaar, een sigaardoosgitaar en een viool door een wah-pedaal. Door het tempo hoog te houden en wat lekkere poppy trucjes in de zang weten ze de aandacht van meer mensen op het veld te trekken. Zoals de presentator René Bom beloofde loopt veld steeds voller en aan het eind staat er een flinke menigte voor het podium, klaar voor Typhoon.
Parkpop 2016: Parkpop Stage
Volg Parkpop LIVE
Net als voorgaande jaren heeft Parkpop een stage naar zichzelf vernoemd. Het is één van de grootste podiums en springt bij betreden van het veld direct in het oog. Met een programmering vol grote namen van zowel deze als vorige generaties beloofd het een afwisselde dag te worden. Tel daarbij op dat hier nog geen modder te verkennen is en er kan eigenlijk niets meer misgaan. Beleef het festival LIVE mee, in dit artikel en via de sociale mediakanalen.
Typhoon is al jaren een graag geziene gast op festivals, zo nu ook op Parkpop. Openingsnummer Glenn 1984 is voor het publiek misschien wat onbekend maar de toon wordt direct gezet en het energiegehalte ligt erg hoog. Na de eerste nummers wordt er aandacht besteed aan waar het allemaal voor Typhoon begon en speelt de Titanenband zelfs Opgezwolle’s Verre Oosten. Hierna is het tijd voor wat bekender werk en komt onder andere het door Major Lazer opgepikte Bumaye aan bod. Hier mag drummer Drummakid ook een mopje meerappen. Helaas is dit voor mensen die de show al vaker hebben gezien niets nieuws. De show voelt sowieso als een routineklus want Typhoon weet wat het publiek wil en geeft daar gehoor aan, maar zitten er geen verrassingen in de set. De energie van de rapper blijft aanstekelijk maar onderhand wordt het tijd voor iets nieuws, gelukkig komt nieuwe plaat Moro Lobi binnenkort uit.
Reverend Peyton en zijn Big Damn Band spelen countryblues op de meest zuidelijke manier die je je kan voorstellen. De eerwaarde, gehuld in tuinbroek, speelt gitaar alsof de duivel hem op de hielen zit. Op het wasbord laat Breezy Peyton zich niet onbetuigd. Samen met drummer Max Senteney, met een emmer als tom op zijn drumstel, is Parkpop even niet meer in Den Haag, maar op een hete veranda in Louisiana. Op het podium staat drie man, maar de energie die zij voortbrengen is die van een verdomd grote band. Tijdens diverse boogies is het uitstekend met de voeten stampen, en als dat niet het geval is worden we meegezogen in de ritmes van de swampblues. Voor het podium waait een koel briesje, maar als je naar The Reverend Peyton's Big Damn Band kijkt, is het alsof de zon brandend aan de hemel staat. Met 'Two bottles of wine' sluit de band het optreden af. Het publiek zingt mee en het wasbord gaat in de fik. Een knallend einde van een topoptreden.
Op het Parkpop-terrein zijn al de hele dag de nodige shirts van The Ramones te zien. Nu zijn deze sowieso niet uit het straatbeeld weg te denken, maar vandaag is er een extra reden: Marky Ramone's Blitzkrieg. Samen met onder andere Ken Stringfellow van The Posies en Captain Poon van Gluecifer houdt de drummer de herinnering aan de legendarische punkband levend. De in het zwart geklede band komt op, en met een 1, 2, 3, 4 wordt 'Rockaway beach' ingezet. Wat volgt is een set met voornamelijk Ramones-klassiekers die in een moordend tempo de revue passeren. Zelfs 'Do you wanna dance', wat al een cover was, wordt niet overgeslagen. 'Beat on the brat', 'Sheena is a punk rocker' en natuurlijk 'Blitzkrieg Bop': ze komen allemaal voorbij. Is het goed? Het antwoord op deze vraag is dezelfde als het antwoord op de vraag of The Ramones goed waren. De pit voor het podium bewijst in ieder geval dat het optreden goed valt. De echte Ramones zullen op aardse podia nooit meer te zien zijn, maar Marky Ramone's Blitzkrieg is een mooie manier voor de fans om toch nog een stukje New Yorkse punk live mee te maken. Nostalgie met een punksmaakje.
Gehuld in lipstick en tuinbroek verschijnt Jett Rebel op het podium. Zijn lieve uitstraling is een goed contrast met de stevige gitaren die tijdens het optreden te horen zijn. Op deze zonnige dag gaan we met Jett Rebel op vakantie tijdens het nummer Sunshine. Jett Rebel sluit het Parkpop stage feestelijk af en tovert genoeg glimlachjes op de gezichten van de mensen in het publiek. Heel Parkpop roept 'ja' op de vraag of we Jett als boyfriend willen. 'I will f*ck you all' is zijn antwoord daarop. Een aantal nummers met alleen bas, drum en gitaar brengt de rock 'n roll waarbij het publiek niet stil blijft staan. Uiteraard wordt de setlist afgesloten met Louise en Tonight. Maar omdat Jett nog niet klaar is, kijkt hij de organisatie even lief aan, iets wat natuurlijk niemand kan weerstaan. Dus krijgt Den Haag nog twee extra nummers voorgeschoteld.