Uitverkocht Night at the Park stapelt hit op hit op hit

Alleen vergeet Duran Duran de allergrootste

Frank Veldkamp en Marije Pluym | Foto's: Peter Balkema, Wouter Vellekoop, Stephan Kaffa en Jan Piet Hartman ,

Met 30.000 bezoekers, een heerlijk zonnetje en een line-up waarmee weinig mis kan gaan, mag de tweede editie van Night at the Park de boeken in als uitermate geslaagd. Terwijl elders in de stad de militairen Veteranendag vieren, heerst in het Haagse Zuiderpark de ultieme vreedzame festivalvibe.

Het feestje aan de vooravond van het traditionele Parkpop mikt vooral op de wat oudere festivalganger die best drie tientjes voor een kaartje wil neertellen. Het blijkt een koopje, gezien de line-up en de ticketprijzen voor deze bands in reguliere zalen. Veronica-dj Erik de Zwart doet de aankondigingen, trapt een strandbal het veld op en deelt T-shirts uit alsof het Veronica promotieteam ook deze zomer nog steeds naar je toe komt. We wanen ons in de jaren tachtig, behalve dan dat een patatje nu ongeveer hetzelfde kost als een jaarabonnement op de Veronicagids toen.

Nadat vorig jaar De Kraaien als eerste het podium op mochten, is het nu de beurt aan Splendid om  de Night al vroeg in de middag met een Haags randje te openen. (FV)

Wat valt er nou nog te zeggen over Splendid? In de 5.438 artikelen die er op deze site inmiddels over de band verschenen zijn, zijn alle clichés wel voorbij gekomen. De band staat garant voor een zomers en zonnig feestje en dat is vandaag niet anders. De Hagenaars weten de gemiddelde leeftijd in het Zuiderpark flink omlaag te halen en met hits als 'Again', 'Love is' en 'The Beach' is dit optreden een inkoppertje. Het enige dat mist zijn de zo kenmerkende achtergrondzangeressen. Splendid doet het sinds kort zonder en of dat nou een hele handige zet is valt te betwijfelen. Zonder de koortjes en bijbehorende dansjes is de show toch net iets vlakker dan we normaal van het gezelschap gewend zijn. Maar dat mag de pret niet drukken. De zon schijnt en het Zuiderpark stroomt langzaam vol. (MP) 

Als er één band hoog scoort in de categorie guilty pleasures dan is het ABBA wel. De originele bandleden zijn al jaren niet meer in dezelfde ruimte gesignaleerd, maar tribute band ABBA Gold doet niet voor het echte werk onder. Het is polyester wat de klok slaat in het Zuiderpark. En dan hebben we het niet alleen over de kekke pakjes van 'Frida' en 'Agnetha'. Ook bij het haar van 'Benny' moet je geen aansteker in de buurt houden. Het klinkt niet altijd even zuiver maar wat boeit dat wanneer de ene na de andere meezinger voorbij komt. Zelfs de stoerste Night at the Park-ganger brult mee met klassiekers als 'SOS', 'Dancing Queen' en ‘Waterloo'. (MP)

De tegenwoordig in de Verenigde Staten wonende Sarah Bettens heeft naast haar baan als brandweervrouw (!) ook nog tijd voor haar muzikale carrière. Samen met broer Gert Bettens treedt ze, na vier soloalbums, weer op als K’s Choice. Voor Night at the Park is ze speciaal overgevlogen en dat is zeker niet voor niets geweest. De van oorsprong Belgische zet met haar band een stevige en overtuigende rockshow neer en is van alle artiesten verreweg het meest rock ’n’ roll vandaag. De nummers volgen allemaal keurig de wetten van de festivalrock en dus is het makkelijk meeklappen, luchtgitaren en hoofdknikken voor de bezoekers. Als eerbetoon aan de onlangs overleden Thé Lau speelt K’s Choice een fraaie cover van ‘Blauw’ van The Scene en uiteraard ontbreekt hit ‘Not an Addict’ niet. (FV)

Naar een festival wat voor de bekende namen en grote hits gaat hoef je niet te komen om iets nieuws te ontdekken. Daar zijn andere festivals voor, waar je dan weer niet De Dijk op de affiche zult aantreffen. Sinds 1982 staat de band garant voor Nederlandstalige bluesrock en wie ze nog nooit ergens heeft zien spelen heeft daar ongetwijfeld enorm zijn best voor moeten doen. Huub van de Lubbe en consorten spelen de ene dijk van een hit na de andere en zelfs wie het repertoire niet denkt te kennen zingt toch de halve set mee. De Dijk reist al dertig jaar Nederland door en als ze niet onlangs in het Paard van Troje hebben gestaan kun je ze daar voor het eind van het jaar vast nog eens zien. En anders in de Gebr. de Nobel, waar ze in november ook hun opwachting maken. Al met al is De Dijk een van de oudgedienden van de Nederpop en misstaat de solide show geenszins op Night at the Park. (FV)

Het is even slikken als Ali Campbell na het intro van de nieuwe incarnatie van UB40 het podium op hobbelt. “Here I am Baby” is de opener en inderdaad, zeg dat wel. Ali heeft nog net met één knoopje zijn jasje kunnen dichtsnoeren. Met elf man op het podium blijkt het geen verschil te maken of er nou originele bandleden op het podium staan of een blik inhuur: frontmannen Ali en Astro zíjn UB40 en hun stemmen maken de muziek. Van een afstandje klinkt het allemaal prima, de hits zijn herkenbaar en dat de nummers muzikaal inwisselbaar blijken is niet het grootste manco. Het ziet er alleen allemaal nogal uitgeblust uit. De kauwgumknauwende Campbell weet zo af en toe een moeizame grijns uit zijn mondhoeken te persen en Astro is de routinematige vrolijkheid zelve, maar de rest staat erbij alsof ze met hun gedachten bij het boodschappenlijstje van morgen zitten. Jimmy Cliff’s reggeaspel in ‘Many Rivers to Cross’ slaat volledig dood, maar gelukkig hervat UB40 zich met twee ijzersterke afsluiters: ‘Food for Thought’, destijds de eerste single van de band blijft legendarisch en met een lang uitgesponnen versie van ‘Red red wine’ (met rap van Astro) laat UB40 toch nog een goede indruk achter op Night at the Park. (FV)

Laten we maar gelijk met de deur in huis vallen: Duran Duran heeft haar grootste hit 'The Reflex' niet gespeeld! De Britse vijftigers draaien al ruim 35 jaar mee en hebben een enorme sliert hits op hun naam staan. Wanneer je dan maar een uurtje mag spelen tijdens Night at the Park moet je keuzes maken. Dit was misschien niet de meest handige zet, maar dat ene uurtje is ondanks dat toch een feest van herkenning. Een sterke start met 'Wild Boys' en al dansend de nacht in met 'Rio'. Dan mag je toch niet klagen? De pakken zijn iets minder strak als vroeger en de eyeliner ontbreekt, maar met de setlist van vanavond bewijst de band hoe diep ze geworteld zijn in de popcultuur. Van het funky 'White Lines' en het schreeuwerige 'Notorious' tot het ultieme Bond thema 'A view to a kill’ en ‘Election Day’ van side-project Arcadia. Allemaal komen ze vanavond in een prima uitvoering voorbij. De jaren '80 fetisjist die zich over het ontbreken van 'The Reflex' heen kan zetten mag tevreden naar huis terugkeren. (MP)

Met een knallend vuurwerk zit Night at the Park er om elf uur op. De toegift blijft achterwege, het veld stroomt langzaam leeg en backstage verzamelen een aantal fans zich bij de ingang van de kleedkamers voor een handtekening of foto van de mannen van Duran Duran. Op naar Parkpop!