Schollenpop 2015: Locals and Talentstage

Met Luke Warm Ocean, Fexet, Ed Struijlaart, Kingfisher Sky, Rondé en Friends of the Family

Tekst: Marco Vlot, Niels van den Bergh, Rachel Kabelaar, Elise Neijland en Kim Andriessen | Foto's: Ramond Jaggessar, Peter Balkema en Moos Wolfs ,

Direct naast de Main Stage stonden op de 19e editie van Schollenpop lokale en zeer zeker ook getalenteerde artiesten op de toepasselijk genoemde Locals and Talentstage. Van Ed en zijn Struijlaarts in de blakende zon tot springen bij ondergaande zon tijdens Friends of the Family; het was een groot feest.

Nadat het jongere publiek op het hoofdpodium is vermaakt door De Fantasie 3 is het aan Lukewarm Ocean om het direct daarnaast gelegen Locals and Talentstage te openen. Aan de andere kant van het strand is Rages of Sin net begonnen met hun tamelijk luidruchtige optreden en even is het de vraag of de bands aan deze kant van het strand geen last gaan hebben van de decibellen van het metalpodium. Nu valt dat bij de rockende set van de drie heren wel mee, maar gedurende de dag blijkt toch dat er nog wel eens gebrainstormd mag worden over de indeling van de podia. Terug naar Lukewarm Ocean: de band speelt rock met zo af en toe een psychedelisch tintje.

Al liggend in het zand horen we lekkere riffs, tempowisselingen en spacy geluiden. Met die ingrediënten zet de band een prima optreden neer, waaraan de vroege bezoekers van Schollenpop zich geen buil zullen vallen. Het podium is geopend en de sfeer is gezet. Kortom: een prima begin van een ontspannen dagje Schollenpop. (MV)

Eén van de grootste verrassingen uit de Haagse muziekscene van de afgelopen jaren is vandaag na een zeer druk jaar ook op de Locals and Talentstage te bewonderen. Want met de band Fexet gaat het net zoals zijn muziek klinkt: hard en lekker. Werd vorig jaar het album ‘The Airport Guys’ nog gepresenteerd in de inmiddels gesloten SuperMarkt, dit jaar paste die titel van hun debuutplaat helemaal perfect bij de heertjes. Zo stonden er doodleuk toertjes door Frankrijk, Spanje en Engeland op de agenda. Ondanks de stroomversnelling waarin de band is beland, blijft het viertal enthousiast punkrocken zoals Green Day dat deed tijdens zijn jonge jaren. Ook de humor van zanger Sam Spoorenberg is onveranderd: “Zijn hier nog vrijgezelle jongens en meisjes? Want Eelco (bassist) is nog single en ready to go!”.

Zo cool als elke bassist is, neemt Eelco Lassche de grappen en grollen van frontman voor lief en zet rustig het deuntje in voor het volgende nummer. Vandaag wordt er overigens niet veel gesproken met het publiek, Fexet wil gewoon lekker knallen en laten zien waarom ze zo talentvol zijn. Nadat er een zogenaamd 'parablok' van drie stevige uptempo nummers is gespeeld, neemt de band afscheid met een sympathiek bedankwoordje en twee snoeiharde afsluitende tracks. De shirts zijn doorweekt en de longen uit het lijf geschreeuwd. Fexet is klaar met zijn optreden en gereed voor een verdiende duik in de zee. (NvdB)

Wat zeker niet onopgemerkt bleef tijdens het optreden van Ed Struijlaart, is hoe enorm catchy de nummers zijn. De songs van de Haagse singer-songwriter en zijn bandleden, drummer Leon Schmitz, gitarist/toetsenist Michel van der Zanden en bassist Lars van Starrenburg, bestaan uit upbeat melodieën en herkenbare lyrics. Nummers als ‘House on fire’ en ‘Tricks up my sleeve’, een hit van Ed’s voormalige band Stud Muffins, zorgen er dan ook voor dat de sfeer in het publiek opperbest is en iedereen uit volle borst mee staat te zingen. De afwisseling tussen klein en groot spel is goed gedoseerd, alhoewel het grote spel soms net iets too much is. De combinatie van drie gitaren met drums is soms redelijk overweldigend.

Het akoestische gitaarspel van Ed geeft wel een hint naar hoe goed de nummers klinken als die volledig akoestisch zijn. De mannen weten met de cover van ‘Sexy and I know it’ de sfeer van een huiskamerconcert te creëren, totdat de bas en drums hun intrede doen en het publiek niet meer stil kan blijven staan. Want als er iets is dat Ed Struijlaart kan, dan is dat het publiek enthousiasmeren met zijn humoristische intro’s en zijn overduidelijke passie voor muziek. (RK)

Naast de vele heavy metal valt er vandaag ook een mildere variant te beluisteren. De Haagse progressieve gothic-metalband Kingfisher Sky laat de bezoekers van de hoofdpodia alvast langzaam wennen aan het gitaargeweld dat daar tijdens de komende twee uurtjes zal losbarsten. De band rondom de voormalig Within Temptation-drummer Ivar de Graaf maakt een ontspannen indruk en herkent meteen een aantal bekenden in het publiek. Bewapend met drums, keyboard, cello en drie gitaren worden onder leiding van zangeres Judith Rijnveld hun zweverige songs over het Zuiderstrand geschoten. Met name tijdens het rustige ‘Mercy on this wounded heart’ en de ingetogen nieuwe single ‘King of thieves’ weet Kingfisher Sky menig bezoeker, die lekker ligt te zonnen, te doen opkijken. Naast de nieuwe tracks, afkomstig van het in 2014 door crowdfunding verschenen album ‘Arms Of Morpheus’, komt ook klassieker materiaal zoals ‘Brody’ en ‘My better part’ voorbij.

Het is verbazingwekkend te noemen waarom de band niet eerder op de affiche van Schollenpop heeft gestaan. Een deel van het publiek blijkt zelfs uit de rest van Nederland te zijn gekomen om de internationale act aan het werk te zien. Frontdame Judith laat in ieder geval weten het geweldig te vinden om op zo’n mooie locatie te mogen spelen, ondanks dat ze de zon door haar leren broek voelt schroeien. (NvdB) 

Het was een tijdje stil rond de vijfkoppige band Rondé. Letterlijk, want zangeres Rikki kampte met stemproblemen, moest geopereerd worden en was daarom een paar maanden uit de roulatie. Op de radio waren ze gelukkig nog wél volop te horen en in april mochten de vijf zelfs een 3FM Serious Talent Award in ontvangst nemen. Sinds juni is de formatie, die ontstaan is op de Herman Brood Academie, weer op menig festival te horen en Schollenpop wordt niet overgeslagen.

Rechtstreeks vanuit Amsterdam, waar de band moest spelen op de jaarlijkse Gay Pride, zijn Rikki en haar mannen neergestreken op het Scheveningse Zuiderstrand. Ze hebben er “fucking veel zin in”, want het is niet alleen “fucking lekker weer”, maar ook nog eens een “fucking mooie locatie”. Als tweede nummer klinkt ‘We are one’, waarin het herkenbare, hese stemgeluid van Rikki goed tot uiting komt.

Waarschijnlijk weerklonk haar geluid eerder vandaag al lekker hard over de Amsterdamse grachten, want een paar hoge noten lijkt ze nu maar met moeite te halen. Met de funky synthesizersounds van toetsenist Adriaan onderscheidt Rondé zich van andere bands. De nieuwe track ‘Go’ komt nog voorbij en dan is het alweer tijd voor het laatste nummer, debuutsingle ‘Run’. Iedereen wordt verzocht nog één keer lekker mee te springen en de toeschouwers geven hier graag gehoor aan. De jonge muzikanten weten niet alleen hun instrumenten, maar ook het publiek uitstekend te bespelen. (EN)

De sfeer die de muziek van de afsluitende artiest op de Locals and Talentstage ademt zit verscholen in de bandnaam: Friends of the Family. De sfeerrijke muziek van het Haagse en Rotterdamse gezelschap ademt één en al gezelligheid en vrolijkheid. Het tiental op het podium danst fanatiek op de eigen indiefolk. Behalve de banjoriedeltjes doet ook de opbouw van de nummers (een afwisseling van harde muzikale erupties en zachte sferische vocalen) aan Mumford & Sons denken. Toch is het veel te kort door de bocht om Friends of the Family neer te zetten als een lokale kopie van de populaire Britse folkrockband. Daarvoor heeft het omvangrijke collectief te veel in huis. Letterlijk. Want een tiental herbergt nu eenmaal een gigantisch muzikaal potentieel en Friends of the Family benut dit vermogen optimaal. Zo kennen de kolossale uitspattingen in 'Spirit of the night' en slotsong 'Gone away' een ongekende dynamiek. Het knappe is dat Friends of the Family niet valt in de logische valkuil van verwarring. 

Natuurlijk, een beetje chaos is het collectief niet vreemd. Toch klinkt deze prettig, welhaast georganiseerd. De muziek valt of staat niet met vluchtig knip-en-plakwerk, maar met een stevig fundament van spektakel. En hoe het verder ook zij, er is altijd nog het ongekende enthousiasme van ieder bandlid. Het werkt zó aanstekelijk en effectief dat iedereen op Schollenpop zich onderdeel van de familie voelt. (KA)