De zaal staat propvol, er mag niemand meer in en voor de deur staat een rij van honderd man. Binnen speelt Friends of the Family de set van zijn leven en voor heel even voelt Bahnhof Pauli als het middelpunt van het festival. Het bruist, het leeft en zelfs de zuurste Hagenees kan op dit moment geen glimlachje onderdrukken. Met buiging en een publiek dat maar niet stopt met klappen nemen de Friends afscheid, het Haagse feestje heeft een droomstart gemaakt.
Verslag Reeperbahn Festival 2015: Dag 2
Bratwurst en een afgeladen zaal
Al negen jaar lang worden Haagse bandjes op pad gestuurd. Naar SXSW (Verenigde Staten), The Great Escape (Groot-Brittannië) en naar het Reeperbahn Festival (Duitsland).
Showcase festivals waar de nieuwste bandjes van de wereld zich voorstellen aan ‘de industrie’. Maar hoe vergaat het die Haagse bands op die festivals? 3voor12 Den Haag is deze week mee naar de Reeperbahn en verslaat de avonturen van zes Haagse bands. Vandaag, deel twee, met de shows van Friends of the Family, Fexet en Noblesse.
“Kann ich du eine Flyer anbieten” brabbelt Fexet-zanger Rogier Burgers in zijn beste Duits eerder op de dag. Het stel dat de flyer aanneemt krijgt direct een perfect verkooppraatje voorgeschoteld. “We are Fexet, a punkrock band from The Hague”. Met handen en voeten wordt duidelijk gemaakt dat de show vanavond plaatsvindt in de nieuwe club Bahnhof Pauli. Kijk maar daar, bij die deur met de banner van Music City The Hague, daar moeten jullie vanavond naar beneden. Zal het werken?
Vroeg in de middag spelen The Womb en Woot al een show op de Dutch Impact Party, het Nederlandse feestje van Buma Cultuur en Dutch Performing Arts Fund. Hier speelt 's lands crème de la crème als het op muziek aankomt. My Baby en Pauw om maar wat namen te noemen, maar natuurlijk ook een aantal Haagse acts. Woot en The Womb houden zich goed staande in de Molotov, een bar die de natte droom is voor iedereen die ook maar een klein beetje rock ‘n’ roll bloed door de aderen heeft stromen. Op de muren staan de namen van acts die je voorgingen. Onder andere The Killers, The White Stripes en The Black Keys speelden in dit muziekwalhalla, waar je in de tuin naast geprojecteerde videoclips bekijken ook bratwurst kan eten.
Over bratwurst gesproken, dat kun je in Hamburg werkelijk op elke straathoek kopen. En hoe harder je roept dat je het worstje op een broodje wilt, hoe kleiner dat broodje wordt. Uiteindelijk heb je dus een worst ter grootte van een kleine komkommer (of enorme augurk) op een broodje waar hooguit een partyknack in past. Probeer dat maar eens normaal naar binnen te krijgen, helemaal als er mosterd in het spel is.
Terwijl een deel van de groep zich verliest in curryworsten en senf, zijn de bands van vanavond al bezig met de soundcheck in de zaal. Bahnhof Pauli is een spiksplinternieuw podium en gaat deze week speciaal eerder open voor Music City The Hague. Misschien is de zaal zelfs iets te nieuw, bij binnenkomst moet je over de bouwvakkers heen stappen en de zelfs podiumdelen worden nog vlug aan elkaar geschroefd. Lekker vers en fris dus. Vooral voor de Haagse geluidsman Boris Holleman is het aanpoten, de kale zaal (met neppe metro stationstegels) heeft niet de beste akoestiek en de bedrading klopt ook nog niet helemaal. Een leuke technische uitdaging dus. Na de soundcheck resten vooral de vragen: wordt het druk? Weten mensen de nieuwe zaal wel te vinden?
Met ietwat gespannen gezichten staat rond half zeven de hele delegatie klaar voor Bahnhof Pauli op de Reeperbahn. De plek waar het allemaal moet gaan gebeuren vanavond. Er wordt een poging gedaan om een groepsfoto te nemen, maar helaas zijn aantal rocksterren fashionably late en wordt het bordesmomentje verplaatst naar een later tijdstip. Inmiddels staat er wel een rij een voor de venue. De spanning loopt op.
De avond gaat om zeven uur van start, Friends of the Family trapt af. En wie de zaal binnen komt lopen gelooft zijn ogen niet, het is afgeladen. Er mag niemand meer de zaal in en voor de deur worden door HPC coryfeeën Wesley Bohemen en Joris van der Poel mensen geweigerd. “We zijn vol!”. Friends of the Family laat zich niet overdonderen en geeft een dijk van een show weg, theatraal en strak (maar nergens gemaakt of nep). Het publiek is uitzinnig (voor Duitse begrippen) en iedereen die ook maar iets te maken heeft met muzikaal Den Haag is toch een beetje trots.
“We stonden er zelf ook wel een beetje versteld van” zegt zanger Gijs Ballering, “We hebben op straat gespeeld en de hele dag mensen uitgenodigd. Maar zo druk, dat hadden we niet verwacht.” Hij gaat door: “Onze manager Tijs had wel tweehonderd mailtjes verstuurd, hij werd continu geblokt door Google. We spraken ook een meisje dat ons op de playlist van het festival gehoord had en daarom gekomen is.” Het optreden is zo’n succes dat Gijs zelfs zijn – kletsnatte – t-shirt moet wisselen met een ietwat enthousiaste fan.
Na Friends of the Family loopt de zaal leeg. Zo gaat dat op een showcase festival, er is te veel te zien en horen. Fexet begint een half uur later zijn show voor iets minder publiek, maar met evenveel energie. De zaal is gevuld met punkrock-liefhebbers van alle leeftijden en de energie van het podium straalt vooral af op een heftig dansende jongen vooraan. Het is mooi om te zien dat van zo’n optreden op een buitenlands festival altijd net dat beetje extra energie straalt. Na de show staan er in de zaal drie grijze Duitse mannen het refreintje van 'Way Back Home' te neuriën, in koor gaan ze “Taaakeee meeee hoooome."
Noblesse sluit deze eerste avond af. Het is mooi om te zien dat er bij elke show een totaal ander publiek staat. Bij Fexet stonden er veel stoere mannen met tunnels in hun oren en nu bij Noblesse, is het publiek veel volwassener (en misschien ietwat serieuzer). De show van Noblesse is afwisselend en meeslepend. De zaal staat af en toe met open mond te kijken naar de bewegingen van zanger/gitarist Amos Ben-Tal. Maar staan er tussen die mensen ook mensen ‘uit het wereldje’? Boekers, promoters en platenbazen, er hoeft er maar één in het publiek te staan.
Na de laatste show wordt er weer een poging gedaan om een groepsfoto te maken, de jongens van Rockstone (die mee zijn om een videoreportage te maken) hebben de grootste moeite om in dit licht en met dit zooitje ongeregeld een behoorlijk foto te maken. Morgen is het dag twee, de laatste dag en de dag waarop Woot, Pat Smith en The Womb hun grote shows hebben in Bahnhof Pauli.