Katie Pollock & Wunderbar viert EP-release met onderhoudende show

Stevige Duitstalige jazzpop met funky elementen

Mick Claessens | Foto's: Wouter Vellekoop ,

Terwijl op de Grote Markt het Oktoberfest in volle gang was, kwam ook de SuperMarkt tijdelijk in Duitse handen te liggen. Aldaar was echter geen sprake van grote bierpullen of een lederhosen dragend publiek, maar een avond die in het teken stond van Duitstalige jazzmuziek. De Haagse band Katie Pollock & Wunderbar presenteerde er op donderdag 2 oktober hun EP ‘Drama Baby’.

Alvorens die presentatie begint mag het IJslandse duo Early Late Twenties het publiek alvast even opwarmen. Het tweetal maakt elektronische muziek en wisselt dansbaarheid net zo makkelijk af met een krachtigere en meer duistere textuur. Ze vermaken zich zichtbaar, bewegen er lustig op los en blijken bovendien de beroerdsten niet: “Feel free to make love on the dancefloor”, aldus de zangeres van dienst. Het mag blijkbaar allemaal vanavond. Als even later ‘Because the night’ van Patti Smith ingezet wordt, lijkt de weg voor toekomstige liefdesparen dan ook helemaal open te liggen. Helaas blijft het echter bij een eenling die ‘Because the night’ verwart met Billy Idol’s ‘Dancing with myself’. 

Na het korte optreden van Early Late Twenties is het dan eindelijk de beurt aan de organisatoren van de avond, Katie Pollock & Wunderbar. Middelpunt van het geheel is de Duitse Katie die in gitarist Daniel Yves Dudok haar voornaamste adjudant kent. Naast de twee oprichters bestaat de band uit een toetsenist, basgitarist en drummer. Als je dat vijftal vervolgens een podium laat bestijgen krijg je stevige jazzpop met kleine funkinvloeden en subtiele kleinkunstachtige elementen.

De EP ‘Drama Baby’ bestaat uit vijf songs, die vanavond allemaal netjes ingebed worden in de setlist van elf die direct stevig begint met ‘Rosa Luft’. De drums overstemmen echter de zang waardoor Pollock niet heel goed te horen is. Tijdens opvolger ‘Wo mal Liebe war’ is dit echter alweer verdwenen en krijgt toetsenist S’Yo Fang, net als in het openingsnummer, de ruimte om te soleren. Het blijkt een terugkerend fenomeen vanavond. De bandleden krijgen de vrijheid om zich te tonen, waarbij met name gitarist Dudok van zich laat spreken met een aantal fijne gitaarsolo’s.

Ook bij Katie Pollock & Wunderbar is de liefde overigens nooit ver weg. Volgens Pollock zelf bestaat het eerste deel uit liedjes over liefdesverdriet terwijl in het tweede deel de zonnige kant der liefde bestreken wordt. Hoogtepunten van dat eerste deel zijn het aanstekelijke ‘Drama Baby’, dat door de minder vrolijke tekst een tikkeltje verbitterd klinkt, de cover ‘Ohne dich’ van de Duitse band Selig en het melancholische ‘Du fehlst mir immer’ (met interessante samenzang). Het ijkpunt van deel twee is de opbouwend sterke afsluiter ‘Trag mich durch die Nacht’.

Het is goed om te zien dat de nummers die op de EP staan ook voor een groot deel de nummers zijn die daadwerkelijk met de meeste overgave gebracht worden. Dat zegt echter ook iets over de gehele performance. Hoewel het samenspel prima is toont Pollock haar inlevingsvermogen nog te weinig. De ene keer kijkt ze het publiek indringend aan, de andere keer lijkt er een zekere achteloosheid in te sluipen. De uitstraling is er echter wel degelijk. ‘Wunderbar’ is het niet vanavond, maar onderhoudend is het optreden zeker wel.